Moeder ben je voor altijd!
Ik heb een bijzonder kind qua verzorging en opvoeding. Hij heeft een verstandelijke beperking.
Ik ben Ingrid Vinke, (stief)moeder van 3 en (adoptie)moeder van 2 kinderen in de leeftijd van 16 - 23 jaar.
In 1961 geboren in Amsterdam en op 12 jarige leeftijd verhuisd naar Puerto Rico voor een jaar en daarna tot mijn 48ste in Alphen aan den Rijn gewoond.
Na de lerarenopleiding ben ik het bedrijfsleven in gegaan en heb ik ruim 23 jaar bij Hewlett-Packard gewerkt in diverse sales- en marketingfuncties.
Op mijn 25ste trouwde ik met Leo en wij hebben 2 kinderen uit Colombia geadopteerd. Dat zijn Assunt en Julian geworden die wij in 1991 en 1996 op mochten halen in Medellin, Colombia. De oudste kregen wij met 5 maanden en de jongste met 8 weken en na aankomst in Nederland bleek dat hij een vorm van autisme heeft en een verstandelijke beperking.
In 2004 werd ik weduwe, mijn toenmalige echtgenoot overleed aan acute leukemie. Na 4 jaar ontmoette ik een nieuwe liefde, Leon en wij zijn in 2011 getrouwd. Inmiddels heb ik mijn baan bij Hewlett-Packard opgezegd en mijn hart gevolgd, ik ben een Bed & Breakfast in Leiden begonnen genaamd Residence 102. Wij ontvangen het hele jaar door gasten uit Nederland en vooral uit alle delen van de wereld.
Naast de B&B ben ik meubelkunstenares en tover ogenschijnlijk waardeloze oude meuk om tot ware kunstwerkjes.
Dit is een druk bestaan en gelukkig heb ik ook nog tijd voor hobbies en ontspanning: yoga, motorrijden, varen en skien.
Ik heb een bijzonder kind qua verzorging en opvoeding. Hij heeft een verstandelijke beperking.
Als je een Bed & Breakfast runt, ben je eigenlijk 24/7 aan het werk op soms de meest vroege en late tijden.
Velen van ons hebben wel een of meerdere meubels in huis staan die we niet mooi meer vinden, waarvan het model of de kleur niet meer voldoet of die niet past in het huidige interieur. Maar weggooien doen we ook niet.
Heb je er wel eens aan gedacht om naar Munchen te gaan voor een stedentrip? Ik in ieder geval niet, maar door toeval en slecht weer zijn we hier toch beland.
De dag begon goed in Bed & Breakfast Residence 102, gezellig gasten aan het ontbijt, waaronder een journalist van DE REISGIDS. Dit is het reisblad van de Consumentenbond.
Sinds baby ben ik al een gevoelig type als het gaat om voedsel. Van vet eten, eieren en chocolade ging ik overgeven. Later kon ik zaken als koffie, uien en paprika slecht verdragen.
Gadgets en vrouwen, is dat wel een goede combi?
Het sprookje van de dood is een inspirerend verhaal over een Zieltje dat voor de allereerste keer de reis naar de Aarde gaat maken. Wat gaat daar allemaal aan vooraf.