Column: Laatste zomerdagen…
Afgelopen week hebben we nog zalig kunnen genieten van de laatste warme zomerdagen, waarop we zeker in de maand september getrakteerd werden.
Ik ben moeder van Merel, partner van Willibrord Frequin, ondernemer, woon in Laren, drink een borrel in de plaatselijke kroeg, eet regelmatig buiten de deur, kom op de glitter en glamourparty’s van Bekend Nederland, sta ook wel eens in de roddelbladen of kom op tv!!! Ik voldoe hiermee aan alle vooroordelen van een Gooise Vrouw, maar niets is minder waar!
uit een middenstandsmilieu, opgegroeid in een mooie buitenwijk van Rotterdam, blijf ik een echte nuchtere Rotterdamse, die absoluut niet tegen onrecht kan, recht voor haar raap is en van mijn hart geen moordkuil maak; waar mijn dierbaren meer dan welkom zijn voor een goed gesprek, een lekkere pot met eten en een goed glas wijn.
Mijn rugzak is behoorlijk gevuld met vele mooie en helaas minstens zoveel verdrietige momenten die mij hebben gemaakt wie ik nu ben, een sterke vrouw die op handen wordt gedragen door kind en man.
Toen ik bijna 5 jaar oud was, overleed mijn vader aan een hartstilstand. Mijn moeder was 32 en bleef achter met 4 kleine kinderen van 2,4,6 en 8 jaar oud. Dit moment heeft mijn hele leven onherroepelijk beïnvloed. Helaas herhaalde de geschiedenis zich 4,5 geleden voor mijn dochtertje. Ook haar vader en mijn man overleed plotseling.
Ik wil jullie in mijn wekelijkse column graag meenemen in mijn leven met de waan van de dag en regelmatig mijn levensverhaal spinnen door de zinnen heen.
Veel leesplezier
Gesina
Linkedin: Gesina Lodewijkx
Afgelopen week hebben we nog zalig kunnen genieten van de laatste warme zomerdagen, waarop we zeker in de maand september getrakteerd werden.
20 Jaar geleden zat ik overspannen thuis. Oorzaak was teveel stress door werk in combinatie met een relatie die later dan ook misliep.
21 September, de 110de geboortedag van mijn oma, waren wij op de première van het in 1955 afspelende 'Moeder ik wil bij de revue!' Het was een klein beetje of ik naar de geschiedenis van mijn familie zat te kijken.
Afgelopen zaterdag was Willibrord jarig. Het leukste is om hem te foppen en volledig op het verkeerde been te zetten. Ik moest dus flink aan de bak om hem te verrassen, met hulp van zijn kinderen.
Een paar maanden terug kwam Willibrord mijn kantoortje binnenlopen en begon enthousiast te vertellen dat hij gevraagd was om columnist te worden voor de nieuwe Panorama.
Langzamerhand gaan we helaas weer over naar een normaal leventje. Weer op tijd naar bed, op tijd opstaan, de wekker, reguliere afspraken, Merel weer naar school.
Afgelopen week zijn wij weer op pad geweest met onze inmiddels geheel gepimpte camper. De reis ging deze keer naar Parijs.
Afgelopen week was een ouderwetse hectische week! Het begon bij de aanschaf van een tweedehands camper die ik gevonden had op marktplaats.
Het begon vorig jaar toen Willibrord werd gevraagd om de intocht van de Gooische Wandelvierdaagse aan elkaar te praten. Hij vond het een teken van solidariteit om zelf ook mee te lopen.
Het zal ergens halverwege mei geweest zijn, dat ik bij mijn vriendin was en haar kinderen druk bezig waren oranje en rood/wit/blauwe armbandjes te "punniken".
Eindelijk is de langverwachte zomervakantie begonnen. Even geen wekker om 7 uur, geen schoolstress, gewoon alles op ons gemakje doen. Lijstjes afwerken van dingen die al zolang gedaan moeten worden.
Zoals in alle Nederlandse gezinnen staat alles ook bij ons thuis in het teken van het WK. Werkelijk alle wedstrijden volgen wij in onze 'WK' proof huiskamer.
Laren in het teken van de St. Jans' Processie. Een traditie die al eeuwen oud is en elk jaar de zondag voorafgaand aan de 24ste juni wordt gehouden.
Deze week komt ons chauvinisme wel tot hele grote hoogte! Eerst de hockeymeiden die wereldkampioen worden, later de 5-1 overwinning op Spanje.
Afgelopen vrijdag zag ik op de wegen rondom ons dorp hele colonnes auto's met caravans vertrekken richting het Oosten. Gezinnen die de Pinksterdagen gezellig doorbrengen op een van vele mooie campings.
Sinds jaren was ik weer eens bij de Toppers! Dit keer uitgenodigd en als VIP aanwezig. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Bijna iedereen had zich aan de kledingvoorschriften gehouden.
Deze weken lijkt het wel of iedereen jarig is! Ik heb werkelijk waar allemaal Tweelingen om mij heen. Hoe dat komt, ik heb geen idee. De belangrijkste jarige is natuurlijk mijn Mereltje, inmiddels even lang als ik!
Ik kreeg 7 cadeautjes voor moederdag en als laatste een uitdraai van de computer, waarop stond dat W. en ik de volgende dag voor 3 dagen richting Limburg zouden gaan en overnachten in een heus kasteel!
Nicole, vriendin en mede-organisator van het Lichtend Hart Festival, heeft de opleiding gedaan voor faciliator Chakradance. Afgelopen donderdag mocht zij examen doen.
In elke meivakantie probeer ik samen met Merel een weekje weg te gaan. Even qualitytime met mijn dochter. Het is altijd supergezellig en kunnen dan lekker op ons gemakje doen wat wij willen.
Zo lezend door de kranten en het nieuws aanschouwend worden we niet vrolijker, dus heb ik maar besloten om wel vrolijke zaken te benoemen! Vrolijk Pasen!
Vanmorgen zag ik een advertentie van Cartier over een amulet met als titel 'unlock your wish'. Het amulet ziet er prachtig uit met heel veel diamanten.
Wat een zaligheid als je nu naar buiten kijkt. Wat worden we enorm verwend zeg met dat mooie weer! Het is werkelijk niet meer te hopen dat er iets van een beetje winter aankomt.
Ruim 7 weken geleden ben ik gestart met een intensieve 8-weekse training mindfullness. Ik wist eigenlijk niet zo heel goed wat ik kon verwachten toen ik eraan begon.
Onlangs waren Willibrord en ik een paar dagen voor ons beider werk in Berlijn. Desondanks hadden we zo nu en dan tijd om op te gaan in de stad.
In de Telegraaf stond een klein stukje over Amerikaanse vrouwen uit het begin van de vorige eeuw, die gingen staken om betere arbeidsomstandigheden te krijgen en meer betaald te worden.
En dan is er zomaar weer een jaar voorbij! In mijn gevoel waren we nog maar een paar maanden geleden naar het carnaval geweest! Wat vliegt die tijd….
Wat lekker zeg, de krokusvakantie is begonnen. Even geen wekker om 7 uur en geen Merel die al vanaf 7.30 uur met d'r vriendin aan het face-timen is over de kledingkeuze van die dag.
Ik heb een voorliefde voor alles waar een wedstrijdelement inzit. Aankomende week ga ik, nu samen met mijn mannetje en lieve dochter, nog even genieten van het mooie sportspektakel op de TV.
Vroeger als klein meisje keek ik elke winter naar de schaatsers Ard Schenk en Kees Verkerk. Ze hadden gebreide mutsen en waren absoluut mijn helden. Eerlijk gezegd was ik heimelijk verliefd op Ard.
De column van vorige week is er een beetje bij ingeschoten, omdat ik een paar dagen geheel onverwachts op onze kleindochter heb gepast, het kindje van Willibrords dochter.
De hele week staat bij ons thuis al in het teken van Spannende Vrouwen, het nieuwe TV-programma dat gepresenteerd wordt door Kim Kötter, naar het idee van Willibrord Frequin.
Dinsdagmiddag moesten Willibrord en ik in de studio van SBS 6 zijn voor een live interview bij het middagprogramma Show Vandaag!
Wat een zaligheid weer, een heel nieuw jaar voor ons, een mooie lege agenda, kerstboom de deur uit, nieuwe hoes om de bank, de eerste tulpen in de vaas en heel veel voornemens en plannen.
De week voor de kerstvakantie was wederom een super hectische. We vlogen van de ene party naar de andere! Het begon tamelijk onschuldig...
Wat is het toch altijd zo’n 2 weken voor Kerstmis dat iedereen gaat rennen en afspreken als een gek. Vanmorgen bij de plaatselijke supermarkt zag ik al allerlei lekkers liggen voor de kerstdagen.
'Je mag de komende dagen niet op je kamer komen hoor,' zegt Willibrord van de week tegen mij. Merel en Willibrord hebben samen een blijkbaar groot cadeau gekocht wat ik pas maandag mag openmaken.
Afgelopen vrijdag gingen Willibrord en ik naar de release van de nieuwe CD van Mariska van Kolck! Een verjaardagscadeautje aan haarzelf.
Het begon al vorige week zaterdag. ’s Morgens had ik nog een laatste belangrijke vergadering voor mijn evenement Larense Zaken, daarna door naar de kapper en toen naar het Ronnie Tober Foundation Gala.
Enige tijd geleden werd ik gebeld door iemand die mij volgde via Twitter. Binnenkort was er een event Supervrouwen en zij vond mij een supervrouw! Ik was erg overdonderd!
In het mooie Toscane heb ik besloten om definitief een boek te gaan schrijven. Op onze eerste avond hadden W. en ik zo’n gesprek over wat ik nu echt zou willen en hoe ik mijn leven zag.
Afgelopen weekend waren wij in het mega gezellige Eindhoven. Niet zozeer qua stad om te winkelen, maar wel om de mensen zelf.
Afgelopen week was het voor alle scholen herfstvakantie in Nederland en zo ook bij ons in het mooie Gooi! Meestal is het elke vakantie in onze omgeving heel stil, omdat iedereen dan weg is. Ik vind dat zalig.
Afgelopen week gebeurde er eigenlijk niet zo heel veel bijzonders, behalve natuurlijk de begrafenis van Lajos Kalanos. Een mooie, imponerende uitvaart met een dienst in onze Basiliek van Laren, de St. Jan.
Afgelopen dinsdagmorgen kreeg Willibrord een telefoontje van Jutka, de vrouw van Lajos Kalanos, dat hij ’s morgens was overleden. Willibrord en Lajos waren meer dan 40 jaar hele erge close vrienden.
Nadat ik ’s morgens me in het zweet had gewerkt om de nodige kilo’s eraf te krijgen, vloog ik ’s middags van de ene afspraak naar de andere en gingen wij ’s avonds naar Hoofddorp voor een première, onze eerste van het se
Afgelopen week was een hectische! Werkelijk alles wat mijn leven vertegenwoordigt zat erin.
Afgelopen week heb ik keihard gewerkt om een groot succes te maken van de eerste Business Twitter Workshop voor 35 zaken-vrouwen in Laren, gegeven door Social Media Goeroe Renate Wijma.
'Lieverd,' zegt Willibrord een paar dagen geleden tegen mij. 'Wij hebben vrijdagavond een afspraak met Flip Kerkhoven. We gaan op een bootje varen.'
Wat is het toch, dat je de leukste, mooiste, intiemste, verdrietigste momenten ervaart aan de keukentafel! Voor mij is de keukentafel een symbool van gezelligheid en geborgenheid.
Zoals elke morgen zeg ik ook vandaag weer tegen Willibrord: Goedemorgen zonder zorgen, we maken er weer een feestje van!
Blaricumse Kermis. De sterrenkroeg Moeke Spijkstra is vooral bekend geworden door de vele bekende Nederlanders. Het was de thuishaven voor Freddy Heineken, Koning Willem Alexander, Yvo Niehe en mijn eigen Willibrord.
'Ik ben het zat!' zei ik tegen Willibrord. Nadat ik in 1 jaar tijd ruim 15 kilo zwaarder ben geworden. 'Meisje, ik vind het lekker, dus waar maak je je druk over,' zegt mijn schat.