Morgen zendt de BBC alsnog het eerste deel uit van de omstreden tweedelige documentaire ‘Reinventing the Royals’ over het Britse koningshuis.
Deze docu werd eerder in januari geschrapt.
Er zou toen geen toestemming zijn gegeven om archiefbeelden van de royals uit te zenden.
De eerste aflevering richt zich in het bijzonder op prins Charles en de periode na het overlijden van prinses Diana. De prins zou direct erna een spindoctor hebben ingehuurd die hem kon helpen zijn imago op te vijzelen. Dit hele verhaal sluit opnieuw goed aan bij mijn thriller ‘Koninklijk Complot’.
Een reden te meer om mijn boek te gaan lezen. Opnieuw veel leesplezier.
Liefs Linda Udo
Familieoverleg op Windsor Castle - Hoofdstuk 19
De kilte tussen Charles en Diana is onhoudbaar geworden. Daarom worden de prins en prinses door koningin Elizabeth en haar man prins Philip op 15 juni 1992 voor een familieoverleg naar Windsor Castle geroepen.
De koningin heeft zich tot op dit moment redelijk afzijdig gehouden, maar nu de situatie uit de hand dreigt te lopen, vindt ze dat ze moet optreden en ingrijpen. Ze maakt zich grote zorgen over het effect dat een eventuele scheiding van tafel en bed op de monarchie zal hebben.
Uit het oogpunt van zelfbehoud staat ze erop dat haar zoon en schoondochter zich naar buiten toe als een eenheid presenteren. Te beginnen bij de jaarlijks terugkerende, traditionele tocht van de koninklijke familie per rijtuig naar Royal Ascot. Het beroemdste paardenevenement ter wereld wordt gehouden op een paar kilometer afstand van Windsor Castle.
Wie geïnteresseerd is in paardenraces en in mode kan er zijn hart ophalen. Men dient zich aan een strikte dresscode te houden. Mannen zijn gekleed in een pak, de vrouwen dossen zich extravagant en kleurrijk uit. Maar waar het vooral om gaat, zijn de excentrieke hoeden die de dames dragen.
Diana heeft behalve met het modieuze karakter ervan, verder niets met dit evenement. Ze haat paarden.
Ze jagen haar de stuipen op het lijf. Als kind is ze van een paard gevallen en heeft daarbij haar arm gebroken.
Ze heeft er een traumatische ervaring aan overgehouden en sindsdien heeft ze nooit meer paardgereden.
Dat is een enorme teleurstelling voor Charles en zijn paarden minnende familie. Met grote tegenzin heeft ze toegestaan dat William paardrijles kreeg van James Hewitt, een man die een tijdje lang een grote rol in haar op dat moment al liefdeloze leven heeft gespeeld en waarvan wordt gefluisterd dat hij de vader zou zijn van Harry.
Diana heeft de persoonlijke uitnodiging van de koningin ontvangen. Ze opent de envelop met een akelig voorgevoel. Koortsachtig leest ze de brief. Haar ogen flitsen over de tekst. Ze weet even niet meer wat ze moet doen. Wat kan ze nog doen?
De tranen stromen over haar wangen. De nieuwsgierigheid naar wat haar schoonmoeder te vertellen heeft, wint het van haar angst en verdriet. Ontstemd geeft ze gehoor aan de oproep om de volgende week naar Windsor Castle te komen, met de koningin de lunch te gebruiken en vervolgens deel te nemen aan de traditionele tocht naar Royal Ascot.
Onderweg probeert ze zich voor te bereiden op de audiëntie. Ze krijgt last van een opgeblazen gevoel in haar onderbuik. Ze voelt dat haar zenuwen de overhand krijgen. Haar telefoon gaat over, ze ziet aan het nummer dat het Charles is en negeert het gesprek. Ze is bang dat ze opnieuw haar frustratie op hem zal afreageren.
De prins en prinses krijgen een particuliere audiëntie in de suite van de koningin en prins Philip. Ze maken zelfs, volgens de etiquette, een reverence voor haar. Nadat ze het voorgerecht hebben genuttigd, brengt de koningin het probleem ter sprake met een voor beiden verbazingwekkende, ruige directheid.
Ze legt hen onomwonden uit wat er van het echtpaar wordt verwacht. In haar ogen hebben ze een plicht te vervullen. Diana en Charles moeten minder egoïstisch zijn en over hun geschillen heenstappen. Dat is hun taak.
‘De situatie is ernstig', zegt ze. ‘Het wordt tijd dat jullie je volwassen gaan gedragen. De troonopvolging van het land is in gevaar. In zeer groot gevaar zelfs. Denk toch eens aan jullie toekomst en die van jullie kinderen en aan de eer die je het Britse volk zult bewijzen door bij elkaar te blijven en jullie huwelijk zonder mokken voort te zetten'.
De koningin begrijpt het stel niet, ze begrijpt met name haar zoon niet. Hij moet zich maar eens vermannen en zijn affaire met Camilla opgeven. Of kiezen tussen zijn minnares en de kroon. Elizabeth vindt persoonlijk dat de plicht voor de liefde gaat. Charles moet zijn toekomstige taken serieuzer oppakken en zijn plichten op de eerste plaats stellen.
Ze weet dat ze dit onderwerp in het bijzijn van Diana niet ter sprake kan brengen. Zo discreet is ze wel.
Haar zoon heeft zijn relatie met Camilla nooit officieel opgebiecht aan de prinses, hoewel het met de dag duidelijker wordt dat hij al heel lang een affaire met haar heeft.
De koningin had lange tijd de stille hoop dat Diana zich zou neerleggen bij Charles zijn buitenechtelijke escapade. Dat heeft zij zelf wel gedaan. Ze heeft er nooit moeilijk over gedaan dat haar man vreemdging, hoewel haar dat veel verdriet heeft bezorgd.
Ze vraagt haar zoon naar de reden van het mislukken van zijn huwelijk. Charles antwoordt plompverloren dat Diana gek is. Plotseling valt er een ijskoude stilte. De prinses hoort zijn toon vol verachting. Haar gezicht vertrekt zich tot een grimas.
Het is een verbluffende ontboezeming van haar man, maar ze blijft heel rustig. Ze is te geschokt om te reageren, of om zelfs maar het woord ‘gek’ en de strekking ervan tot zich door te laten dringen. Diana trekt zich terug in een soort trance, zoals ze zo vaak doet als een gesprek haar irriteert of verveelt.
Op het eerste gezicht lijkt, met deze onvriendelijke opmerking van hem, het antwoord gegeven. Maar nee,
het blijkt pas het begin van Charles’ betoog dat bol staat van de minachting voor zijn vrouw.
Halverwege zijn laatste zin, stopt hij en vloekt binnensmonds.
Hij vloekt om het feit dat hij met Diana is getrouwd en dat zijn vader hem erin heeft geluisd. De rest van zijn woorden slikt hij in. Diana voelt zich oprecht gekwetst als ze naar hem luistert en de sfeer is geladen en vijandig.
De macht van de troon is in gevaar, dat is een duidelijk gegeven. Maar dat betekent nog niet dat hij haar zo voor schut kan zetten en zo laatdunkend tegen haar kan doen. Ze wordt inwendig ook razend op haar schoonvader, die nota bene zelf tegen Charles heeft gezegd dat hij na vijf jaar huwelijk en na de geboorte van de troonopvolgers, zijn relatie met Camilla wel weer kon aanhalen.
Op dat moment ontsteekt prins Philip in grote woede. Hij heeft tot dat moment zijn vrouw het woord laten doen, maar de uitbarsting van Charles gaat hem te ver. Hoe groot zijn afkeer van Diana ook is. Hoe haal je het in je hoofd om zo te praten. Ik heb je behoed voor de grootste fout van je leven als je met Camilla Shand was getrouwd'.
'Je hebt je de afgelopen jaren als een klein kind gedragen, dat zijn speeltje niet heeft gekregen. Je weet donders goed wat jouw opdracht is in dit leven, wat je de monarchie verschuldigd bent. Je ziet hoe de populariteit van het koningshuis gegroeid is. Dankzij Diana. En niet vanwege jouw fascinatie voor tuinieren en een tweedehands vrouw die een blamage maakt van haar eigen waardeloze huwelijk, idioot die je bent'.
Zelfs de koningin is verontwaardigd. Ze kent Diana’s buien, maar gek is ze in haar ogen allerminst. Wat Charles zegt vindt ze volstrekt onbegrijpelijk. Haar gezicht staat nors als ze het woord tot hem richt. ‘Mijn zoon', zegt ze met haar heldere stem op een toon die geen tegenspraak duldt.
‘Ik vind je bewoordingen zeer ongepast. Ik wil dat jullie je vanaf nu als een eenheid naar buiten presenteren in plaats van elkaar af te vallen'. De kroonprins gelooft zijn oren niet. Hij haat de poging van zijn moeder tot deze hereniging. Het is niet Diana naar wie hij verlangt, maar iemand anders. Daar bestaat voor Charles geen twijfel meer over.
Eerst was het zijn vader die hem belemmerde om met Camilla te trouwen en nu moet hij van zijn moeder zijn waardeloze huwelijk lijmen. Hij is er helemaal klaar mee. ‘Waarom moeten we doen alsof er niets aan de hand is', snauwt hij. ‘Laten we maar eens een eind maken aan deze schertsvertoning'.
Hij is niet van plan om ook maar een duimbreed toe te geven. De koningin staart haar zoon aan en is zo verstandig zijn misprijzende toon te negeren. Ze kent hem en laat hem uitrazen. Na Charles’ betoog blijft het een tijdje stil. En dan zegt Diana: ‘Ik weet wat mijn plichten zijn en zal doen wat u van mij verlangt.’
Ze slaat haar ogen neer. Voor haar kinderlijke zucht naar Charles zijn liefde heeft ze een volwassen prijs betaald. Ze haat zichzelf erom. Ze is Charles kwijt. Ze heeft gevochten en verloren. Zoals altijd is het de koningin die de knoop doorhakt en hen gebiedt om naar het binnenhof te gaan en hun plaats in de koets in te nemen. De twee geven zich gewonnen.
Charles is niet bij machte om Diana zijn verontschuldigingen aan te bieden, maar zijn plichtsgevoel wint het van zijn woede. Hij draait om als een blad aan een boom. Voor zolang het duurt. Hoffelijk neemt hij zijn echtgenote bij de arm. Zo lopen ze over de binnenplaats en stappen in de gereedstaande rijtuigen.
Charles zit er alleen met Diana en zegt geen woord meer. Zijn vriendelijke houding was slechts van korte duur. Langs de route staan duizenden mensen toe te kijken. Ze worden door dranghekken en politie tegengehouden. Als de koets met daarin Diana en Charles nadert, stijgt een gejuich op.
Er klinkt applaus, doorspekt met ‘Bravo'! en ‘Lang leve de prins en prinses'! De Britse bevolking bespeurt de spanning niet die er tussen Charles en Diana heerst. Door het lawaai van de mensenmassa trekken de paarden ongeduldig aan hun tuig.
Voor Charles duurt de rit veel te lang. Dan begint Diana te huilen. Ongetwijfeld vraagt iedereen zich af wat er precies in haar omgaat. Het antwoord zal niet lang op zich laten wachten.
Wordt vervolgd...