Lieve lezers, Valerie ontdekt dat aan de kinky wens van Robert een behoorlijk prijskaartje hangt.

Valerie moet toegeven dat ze wel opgewonden raakt bij het maken van de offerte.

 

Vochtig wederzien - Hoofdstuk 11

Robert en ik namen met een knik naar elkaar afscheid en ik verliet zijn boot. Zonder om te kijken liep ik rechtstreeks naar mijn auto. Goed luisterend of ik geen stappen achter mij aan hoorde komen. Gelukkig, ik was van zijn jacht af. Weg bij die intimiderende en toch ook weer intrigerende man, met zijn nog grotere bizarre wens.

Ik voelde me groener dan het gras waar ik aan voorbij liep. Maar was opgelucht dat hij mij niet verder had aangeraakt. Hij was een man die verdomme met gemak aan coke kon komen en andere enge pillen. Die man wilde mij in zijn wereld kennis laten maken met Joost mag weten wat voor andere gangsterachtige types.

Ik zag mijzelf al zitten. Totale metamorfose van Valerie. In Haute Couture kleding en dagelijks high van de coke en pillen. Mijn kinderen die onherkenbare verwende bitches waren geworden. Brrrrr… alleen de gedachte al gaf mij kippenvel tot op mijn kleine teen.

Op de zaak had ik Loek bijna het hele verhaal verteld. Hij keek mij alleen maar met blijde ogen aan.
Zijn verbazing viel me al met al mee. ‘Wat wil je zelf met deze opdracht Valerie? Dit kan een enorme financiële injectie aan het bedrijf geven als we het goed aanpakken. Maar dan moet jij er wel achterstaan. Het is dan jouw order en jouw klant.'

Ik was verward en vroeg Loek of ik een paar dagen bedenktijd mocht krijgen. Eerst moest ik kijken of de wens van Robert wel door The Theme vervuld kon worden. In het bijzonder om discrete vrouwen te vinden die een orgie niet schuwden, zoals Robert dat had genoemd. In ieder geval moest ik met deze opdracht zeer voorzichtig en integer omgaan. De naam van The Theme kon op het spel gezet worden.

Thuis had ik alles nog een keer de revue laten passeren en bedacht dat dit voor mij wel een enorme uitdaging was. Ik wilde mezelf bewijzen dat ik meer in mijn mars had dan zelfs Robert dacht. Drie dagen later op vrijdag was ik bij Loek in zijn directiekamer binnengelopen. ‘En... wat heb je besloten Val?,’ vroeg Loek met een hoopvol gezicht.

‘Oké, ik doe het. Maar dan wel met jouw toezegging dat ik het na overleg helemaal zelf oppak en ook de regie in handen neem.' ‘Ik ben benieuwd met wat voor plan je komt Val. Als geld geen rol speelt, zou ik daar ook zeker gebruik van maken.' 'Weet ik. Het bedrag wat ik in mijn gedachten heb, moet ik eerst goed berekenen. Het is aan Robert Noorwoud wat hij met ons aanbod zal doen.'

15 Mei nam ik via de mail contact op met Robert. Op dat moment lag hij voor anker in Cannes, met zijn
Monte Fino Moonlight vanwege het filmfestival. In mijn mailbericht had ik het volgende geschreven:

'Hallo Robert. Naar aanleiding van je opdracht voor een offerte kan ik je meedelen dat het The Theme verheugt om deze hierbij aan te kunnen bieden. In de bijlage tref je de offerte aan met daarin alle opgegeven eisen en wensen. Mocht je over de inhoud vragen hebben dan kun je contact met mij opnemen op onderstaand telefoonnummer. Met vriendelijke groet, Valerie Brugge, creative director van The Theme.

De offerte die in de bijlage zat, behelsde ook zijn wens om een twintigtal dames op zijn feest te hebben, die wel van een beetje spanning en sensatie hielden. De dames had ik gescreend door een advertentie in de krant te plaatsen. Daarin stond een oproep voor vrouwen die mee wilde doen aan een privé filmopname in de setting van Eyes Wide Shut.

De dames zouden hiervoor per persoon een vergoeding van duizend euro zouden ontvangen. Men moest daarvoor eerst wel een geheimhoudingsverklaring ondertekenen. Verder moesten ze mij één week voordat het feest zou beginnen een doktersverklaring geven waarin zou staan dat ze geen geslachtsziektes hadden.

Ik had overal aan gedacht en moest ook toegeven dat ik het zelf ook allemaal spannend en opwindend vond. Dat The Theme het landhuis moest omgooien naar de sfeer en de setting die de film had, was de minste uitdaging. Alle spullen die in het landhuis stonden, konden tijdelijk bij een groot verhuisbedrijf gestald worden. De kosten hiervoor zouden ook allemaal voor rekening van Robert Noorwoud komen.

Omdat Robert ook de kinky wens had dat er gefilmd zou worden, had ik via het web een bedrijf gevonden dat zich bezighield met erotisch films. Na het bekijken van een tweetal films, afkomstig van de cameraman Olivier Delters, was ik overtuigd dat hij de competenties had om het geheel toch smaakvol te filmen.

Maar aan Olivier hing natuurlijk ook een flink prijskaartje. Hij was in die wereld een bekende en veel gevraagde cameraman. Om te zorgen dat de film niet in de ‘pornowereld’ terecht zou komen maar puur in de privé collectie van Robert Noorwoud zou blijven, moest Olivier ook een verklaring ondertekenen.

Na alles goed berekend te hebben, kwam ik uiteindelijk op een begroting uit. Het feest zou Robert in totaal ruim drie ton gaan kosten. Ik vroeg mij af of Robert het misschien al met al toch te duur zou gaan vinden en de offerte zou afwijzen. Niets was minder waar. Robert mailde mij dat hij 23 mei weer in haven van Rotterdam zou liggen. Hij wilde een afspraak maken om naar The Theme te komen.

Voordat hij het contract zou ondertekenen, wilde hij nog een keer de zalen bezichtigen. Daar kon ik mij alles bij voorstellen. Hoewel Robert twee jaar daarvoor ook in het landhuis was geweest, had hij natuurlijk niet alle vertrekken gezien. Er was ook in die twee jaar het een en ander veranderd en aangebouwd.

Vandaag zou ook de CV-installatie nagekeken worden. Het landhuis heeft altijd een constante temperatuur en de installatie was nog niet zo oud, maar de CV maakte alleen zoveel herrie dat er duidelijk iets mee aan de hand was. Verder moest ik mij weer voorbereiden op mijn afspraak met Robert Noorwoud. Omdat de offerte toch ruim drie ton bedroeg en het een andere invalshoek had dan onze doorsneefeesten, had ik door een notaris een gedegen contract laten opstellen.

24 Mei kwam Robert om klokslag twee uur ’s middags over het grindpad aanrijden in zijn zilvergrijze
Aston Martin. Het was een bewolkte dag en het leek erop dat het zou gaan kunnen regenen. In plaats van zijn auto op het parkeerterrein neer te zetten, parkeerde Robert prompt zijn auto voor het bordes.

Inderdaad geen scrupules, dacht ik toen hij een paar meter voor mijn voeten stopte. Hij zag er weer fantastisch uit en daar baalde ik eigenlijk van. Waarom had deze man toch zo'n aantrekkingskracht op mij? Met een galante zwaai gooide hij zijn portier dicht. De kleur van zijn kostuum was geheel afgestemd op de kleur van zijn auto, waarschijnlijk maatwerk. Hij liep grijnzend op mij af. Weer met die zelf ingenomen blik die hij mij op de boot gaf.

‘Dag mooie dame, het lot heeft ons weer samen gebracht.' Nee, niet het lot maar je portemonnee, dacht ik. Maar dat kon ik moeilijk zeggen natuurlijk. ‘Je ziet er mooi en streng uit Val,' zei Robert met een plagende stem.
Ik had die dag een zwart krijtkostuum met een witte blouse aangetrokken. Daar voelde ik mij krachtiger in dan in een rok of jurk.

‘Dank je Robbert, dan heb ik mijn doel bereikt toch?’ klonk er met een enigszins sarcastische ondertoon uit mijn mond. Maar Robert merkte dat niet op. Ik stak mijn hand uit om hem te begroeten.‘Hé, we kennen elkaar toch al’ en voordat ik het in de gaten had, gaf hij mij een korte krachtige zoen op mijn mond.

Ik was compleet verrast door zijn snelle actie. Bij het loslaten van onze lippen gaf ik een korte kreet. ’Wow’.
Ik zette een stap naar achteren. Die kus had zijn sporen nagelaten en ik merkte dat zijn gezicht er nu komisch uitzag. Ik keek hem in zijn ogen en zag dat zijn ogen nu wel normaal stonden en tevens vragend, omdat ik hem aanstaarde. ‘Je hebt lippenstift op je mond zitten Robert.'

Hij begon te lachen en wreef over zijn mond. ‘Weg?’ vroeg hij lachend. ‘Ja, nu wel. Ga je mee naar binnen,
dan laat ik je het landhuis nog eens zien. Sinds de laatste keer dat je hier was, is er namelijk wel het een en ander veranderd.’

‘O, wat ben je weer strikt zakelijk Valerie. Je mag toch wel wat liever voor mij zijn, ik ga straks verdorie voor ruim drie ton mijn handtekening plaatsen. Ontspan je meisje. Ik zal niet veel aan je vragen, maar plezier mij een beetje alsjeblieft. Ik heb twee rot weken achter de rug in Cannes en kan wel een beetje vriendelijkheid gebruiken nu. Robert had een trieste blik in zijn ogen. Ik had geen zin om op zijn twee rot weken in te gaan,
die gingen mij niet aan.

‘Goed Robert en ik stak mijn hand naar hem uit, ik zal wat minder zakelijk doen.’ Hij pakte mijn hand en we liepen de centrale hal in. De sfeer die hier hing, ademde een rijke Art Nouveaux geschiedenis uit.
Prachtige details in hoge plafond, lambriseringen, glas in lood en een grote authentieke kroonluchter van zo’n twee meter doorsnede. Deze kroonluchter imponeerde en was een absolute eyecatcher.

Toen wij in de centrale hal stonden, trok Robert mij naar de hoek voor de ingang van ons thema Hawaï Beach party en keek me doordringend aan. ‘Wat heb je eigenlijk tegen mij Val? Ik merk dat je mij aan de ene kant leuk vindt en aan de andere kant helemaal niet. Die vent van jou boft maar.' ‘Er is geen man in mijn leven Robert,’
zei ik zonder er bij na te denken. Ik had direct weer spijt van mijn uitspraak.

‘Ben je dan een frigide ijskoningin?' vroeg hij cynisch. ‘Dan zal ik je even ontdooien.’ Met die woorden duwde hij mij tegen de muur aan. Drukte zijn lippen op die van mij en begon mij veeleisend te zoenen. Overmand nam ik zijn lichaamsgeur in mij op en hij rook verdorie weer zo lekker pff.

Zijn rechterhand wreef tussen mijn benen over het kruis van mijn broek en duwde zijn hand omhoog, waardoor ik door de opwinding nat werd. Ik was bang en opgewonden tegelijk. Na Auke wist ik weer hoe lekker het was om geil te zijn met een man. En hier stond ik te zoenen met een invloedrijke man die geld in overvloed had.
Dat laatste boezemde angst in. Ik wilde geen man die waarschijnlijk connecties had in het criminele circuit.

Maar zijn intense zoenen maakten mij opgewonden en nat. Mijn hartslag was hoog en mijn lichaam stond in vuur en vlam. Ik beantwoorde de vraag van zijn tong gewillig. Ineens liet hij hijgend los. ‘Ik zou je hier ter plekke kunnen nemen Val,' zei hij met een zwoele hese stem. 'Ik ben geil en heb zin in je.' Hij hoefde mij niet te vertellen hoe hij zich voelde. De mega erectie in zijn broek die hij tegen me aandrukte, zei alles.

Op dat moment ging de deur van de centrale hal open en de onderhoudsmonteur van de verwarming stapte samen met een van mijn collega’s naar binnen. Een betere timing had ik mij niet kunnen wensen, was wat door mijn gedachten schoot, terwijl Robert mij direct losliet toen hij de deur hoorde. ‘Het mag gewoon niet gebeuren geloof ik.' ‘Inderdaad.' We keken elkaar alleen maar aan en mijn lichaam tintelde nog na. ‘Zal ik maar verder gaan met de rondleiding?’ zei ik alsof er niets gebeurd was.

Nadat Robert het landhuis had bezichtigd, liepen wij naar het kantoor. Daar lagen de contracten al klaar. Robert had tijdens ons gesprek aangegeven dat hij maar twee van de vier zalen nodig zou hebben. De rest zou afgeschermd worden, zodat het wel de sfeer zou uitstralen die het nodig had.

‘Kan ik iets voor je inschenken Robert?’ ‘Doe maar een cola-tje. Ik wil even geen alcohol.’ Ik plaatste onze drankjes op het bureau en ging tegenover Robert zitten. Robert pakte van de andere kant van de tafel mijn hand. ‘Weet je wat ik zo bijzonder aan jou vind Val?’ ‘Nee, maar dat ga jij mij nu zeker vertellen?’

‘Je bent de eerste vrouw die ik ken, die niet warmloopt voor geld. Mijn geld en mijn invloed raken jou op de één of andere manier niet en dat irriteert mij een beetje.’ ‘Ik wil je niet beledigen Robert, maar geld boeit mij inderdaad niet. Ik zal altijd voor de mens gaan. Anders zou ik mijzelf verloochenen. Ik wil mijzelf graag nog in de spiegel aankijken, als je begrijpt wat ik bedoel.

In mijn perceptie ben jij een man van de wereld. Ik echter maar een vrouw die een modaal leven leidt. En daar is natuurlijk niets mis mee, maar het zijn twee heel verschillende werelden. Ik blijf liever bij mezelf en laat mij niet verleiden tot dingen die niet goed voelen Robert.’ Het floepte zo uit mijn mond zonder dat ik erbij na hoefde te denken.

‘Ik respecteer dat. Ik zal het je nu niet moeilijk maken Valerie. Je hebt ballen dat je mij zo openlijk vertelt wie je bent en hoe je in het leven staat. Maar... ik geef niet zo snel op Val. Ik geef niet zo snel op,’ herhaalde hij.
Het was een moment stil in de kamer. Onze blikken waren nu van waardering naar elkaar toe. Ik wist dat hij mij, voor nu althans, met rust zou laten.

Ik pakte het contract en vroeg of hij die mee wilde nemen om zijn eigen adviseurs er naar te laten kijken voordat hij zou tekenen. ‘Inhoudelijk is hij gelijk aan de offerte Robbert.' ‘Ik vertrouw je Val.' Na het contract vluchtig doorgenomen te hebben, zette Robert zijn handtekening onder de overeenkomsten.

Even later liepen we samen naar de uitgang. Robert draaide zich nog een keer naar mij toe en pakte mijn hand. ‘Nu moet je wel op mijn vijftigste verjaardag komen hè?’ zei hij met een ondeugende blik in zijn ogen. 
‘Ja, het is nu mijn opdracht Robert. Ik zal de gastvrouw zijn die avond en doen wat er van een gastvrouw verwacht wordt. Niet meer en niet minder. Ik sta achter de coulissen en zorg ervoor dat de avond goed verloopt.

‘Misschien kan ik je toch nog overhalen om mee te doen in...’ ‘Nee Robert, dat kun je niet,' onderbrak ik hem zodat hij de orgie niet kon noemen. ‘Dit is strikt zakelijk’. De enige reactie van Robert gaf was een glimlach die geheimzinnig was. Daarna zei hij: ‘Ik heb het de komende maanden druk met diverse verplichtingen in Colombia, ik zal niet veel in de gelegenheid zijn om contact met je te hebben omtrent het feest, maar je kunt altijd mijn assistent benaderen, als je vragen hebt.

Het vertrouwen dat ik in jou heb dat je de voorbereidingen goed zult aanpakken, zit wel goed. In die tijd zal ik eens goed nadenken over hoe ik jou kan ovehalen Valerie.' Hij gaf mij daarna een tedere zoen op mijn mond en liep vervolgens naar zijn Aston Martin. ‘Wat bedoel je met overhalen?’ riep ik hem nog achterna, maar Robert draaide zich om en reageerde alleen nog met een glimlach en zwaaide me toe.

Ik zwaaide uit beleefdheid terug, terwijl hij wegreed. Beduusd liep ik weer naar binnen, met mijn ene hand op mijn lippen die net gekust waren. Het woord overhalen ging door mij heen… overhalen om mee te doen aan de orgie? Overhalen om met hem iets te beginnen? Het kon van alles zijn.

Robert had klakkeloos zijn handtekening gezet op een opdracht van ruim drie ton. Hoewel dit mijn eerste opdracht was voor de gefortuneerde feesten, wist ik alleen niet of ik nu moest juichen dat ik de order binnen had gehaald of niet. Het vurige moment in de hal ging weer door mijn hoofd en ik voelde dat mijn vagina weer nat werd bij die gedachte. Ik moest aan mezelf toegeven dat deze man een seksmagneet was.

Wordt vervolgd…

Al benieuwd naar het vervolg… ? Als je mij op Facebook of Twitter toevoegt, geef ik vooraf al een tipje van de sluiter van het volgende hoofdstuk.