Lieve lezers,
Valerie is nu alleen met Robert in zijn luxueuze appartement en zitten na een heerlijk diner samen op de bank. Zij weet wat er zal gaan gebeuren. Robert weet haar zo goed te bespelen, dat Valerie zich schaamt voor haar eigen geilheid.
Haar temperament, verlangend naar vleselijke lust en intimiteit, worden haar ondergang bij deze man.
In de macht van Robert - Hoofdstuk 18
Robert deed zijn arm om mijn schouders, trok mij zachtjes tegen zich aan. ‘Als jij eens wist hoe lang ik naar deze avond heb verlangd, hoe vaak ik deze avond in mijn gedachten aan mij heb voorbij zien komen'. Ik schudde zachtjes met mijn hoofd. 'Het zal voor mij echt altijd een raadsel blijven wat je in mij ziet Robert. Ik weet wat je laatst in mijn kantoor hebt verteld over hoe jij je fortuin zelf hebt gecreëerd en alles, maar begrijpen zal ik het nooit. Kijk nu toch eens om je heen. Jij leeft in een wereld vol weelde wat mijn pet te boven gaat. Je hebt zelf al gezegd dat je de mooiste vrouwen hebt gehad. Waarom kies je dan geen vrouwen die er eenzelfde levensstandaard op nahouden?'
'Dat soort vrouwen ben ik al heel lang klaar mee, bijna allemaal nep wijven, die maar al te graag met mij willen omgaan en niet alleen om mijn looks, maar zeker ook om mijn geld. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de gemiddelde intelligentie bij deze vrouwen, die laat helaas vaak genoeg te wensen over. Als het gesprek niet over Haute Couture gaat of over de Jetset, dan blijft er vaak weinig zinnige gesprekstof over.
Jij echter bent geheel contra Val, jij bent gewoon jezelf en spontaan. Je hebt een bredere kijk op de echte wereld. Bovendien zijn het je ogen die mij gevangen hebben. Ik zie eigenlijk wel dat je mij aan de ene kant leuk vindt omdat ik er goed uitzie, maar met mijn geld kan ik je niet imponeren. Dat maakt je feitelijk nog meer sexy. Uiteindelijk gaan we weer in een cirkeltje praten, waarom jij nu hier bij mij bent’. Ik kon daar niet op ingaan omdat hij gelijk had. Zijn geld deed mij niets, maar zijn mannelijke uitstraling juist weer wel.
'Ik geef mij gewonnen Robert,' zei ik zacht. ’Ik zal met je slapen en je niet tegenwerken.' 'Zo mag ik het horen', zei hij en boog zich naar voren om mij te kussen. Ik was weerloos door zijn mooie mond, omdat hij gewoon zo fantastisch kon zoenen. Ik probeerde mij zoveel mogelijk te ontspannen, maar er ging van alles door mijn hoofd. Het zou straks gaan gebeuren. In mijn volle bewustzijn zou ik hem voor het eerst naakt gaan zien en voelen.
Zijn rechterhand ging door mijn haar en daarna weer over mijn borsten, naar beneden en baande zich een weg over mijn panty's tussen mijn benen. Hij pakte daarna mijn linkerhand en legde deze op zijn kruis, waar ik zijn erectie voelde. 'Voel me Val, voel hoe geil ik door jou ben'. En ik deed maar wat hij had gevraagd, omdat steeds in mijn achterhoofd speelde dat ik hem niet boos moest maken.
Hij keek mij aan met een met een zwoele blik, diep in mijn ogen. Zijn hand vroeg mijn benen wat te spreiden. Zonder zijn blik van mij af te wenden, voelde ik zijn vingers in mijn slipje gaan en zijn middelvinger gleed naar binnen. Hij kreeg een brede grijns om zijn mond en zijn ogen fonkelde van opwinding. 'Je bent nat Val,
geef maar toe dat je net zo geil bent als ik ben en hij haalde zijn hand uit mijn kruis en likte ze voor mijn ogen zijn vinger af. 'Mmmm… je bent zo zoet als honing', zei hij zwoel.
Ik verschoot van kleur, omdat hij gelijk had. Robert wist mij zo goed te bespelen, dat ik mij voor mijn eigen geilheid schaamde. Mijn eigen temperament, verlangen naar vleselijke lust en intimiteit zou mijn ondergang worden bij deze man. Hij intimideerde mij niet alleen, maar wond mij tegelijk verschrikkelijk op.
'Lieverd, je bloost helemaal, zei hij' met een grote glimlach om zijn mond.
Hij ging staan en liep door de woonkamer, richting het dressoir. Terwijl hij alle kaarsen uit deed, zei hij: ‘Blijf nog heel even zitten, ik kom je zo halen’ en hij liep de gang in.
Ik wist niet wat hij van plan was en bleef rustig zitten, ik hoorde nog wat keuken geluiden en gestommel,
maar dorst niet op of om te kijken. Na een paar minuten stond hij weer voor mij en reikte mij zijn hand. 'Kom je mee?' Ik stond op om hem te volgen.
'Mijn spullen staan nog in de hal.' 'Nee hoor, zei hij met een verleidelijke stem, die staan al waar ik heb gezegd dat ze neergezet moesten worden'. We liepen de gang in en stopten voor de bewuste deur die Robert nog niet had geopend. Hij draaide zich naar mij om en pakte mij weer om mijn middel en keek diep in mijn ogen.
Zijn grijsblauwe ogen stonden intens open en eerlijk en ik voelde mij een beetje trillen op mijn benen.
‘Ogen dicht, totdat ik zeg dat je ze weer mag opendoen Val. Ik heb je vast, vertrouw mij alsjeblieft'. Ik sloot mijn ogen en hoorde dat Robert de deur opendeed en hij tilde mij op en ik zweefde even door de lucht, met mijn ogen nog steeds gesloten. Er kwam een zwoele lucht van wierook mijn neus binnen en in de kamer was het aangenaam warm.
‘Doe je ogen maar weer open’ zei hij, terwijl hij mij weer neerzette en ik knipperde met mijn ogen die even later van klein heel groot werden van verbazing. In het midden van de kamer stond een kingsize bed met roodkoperen Oriëntaalse spijlen en krullen aan het bed en hoofdeind en overal waar ik keek,
lagen rozenblaadjes op de grond en op het bed. De kamer had een Oriëntaalse sfeer en de verlichting in de hanglamp weerkaatste als een soort sterrenspel op het plafond en de muren, die rood- en crèmekleurig waren.
Twee muren bestonden alleen maar uit spiegels, maar ook boven het bed zat een grote spiegel.
Eigenlijk verbaasde het mij niet, al die spiegels paste bij zijn persoonlijkheid. Net zoals zijn kinky vijftigste verjaardagswens. Er stond wel een twintigtal kaarsen te branden en de sfeerverlichting was daarop afgesteld. Het was net alsof ik in een sprookje van duizend en één nacht was beland. Op de achtergrond hoorde ik zwoele loungemuziek wat het geheel wel een heel intieme sfeer gaf.
Allemaal voor jou Val, om je te laten zien dat ik het meen en hij nam mij in zijn armen. Nu ga ik je heel langzaam uitkleden en daarna ga ik je beminnen en… hij slikte zijn woorden in en begon mij te zoenen. Zijn mond liet die van mijn los en hij ging naar mijn nek en naar mijn oren. God wat verlang ik naar jou, zei Robert met een hese stem. Zijn handen gleden naar beneden en hij tilde mijn jurk omhoog en ik deed mijn handen in de lucht, zodat hij mijn jurk over mijn hoofd heen kon krijgen. Hij liet de jurk naast mij op de grond vallen en daar stond ik dan in mijn zwarte lingerie, mijn pikante zelf ophoudende panty en mijn zwarte pumps.
Ik zag de fascinatie in zijn ogen. ‘Durf je mij ook uit te kleden Val'?& Ik begon langzaam de knopen van zijn witte overhemd te openen, maar mijn handen trilden een beetje en Robert zag het, maar zei niets. Zijn overhemd moest ik wel uit zijn broek trekken om bij de onderste knoopjes te komen. Nadat alle knoopjes open waren, vouwde ik zijn overhemd langzaam open en keek naar zijn borst, die er redelijk getraind uitzag.
Ik moest een vreugdekreet onderdrukken. Er ontbrak namelijk iets... en daar was ik gek genoeg absoluut blij om. Ik kreeg een soort innerlijke kracht, want het meest sexy aspect voor mij persoonlijk had de 'grote' Robert niet. Hij had géén borsthaar! ‘Halleluja, dacht ik. Als Robert mooi borsthaar gehad zou hebben, zou ik er misschien op den duur wel een aversie tegen kunnen krijgen. Maar mijn grote ‘passie’ zou geheim blijven voor hem. Ha... schaakmat. Ik begon te glimlachen en Robert zag mijn gezicht.
‘Bevalt het wat je ziet'? ‘Je moest eens weten,' zei ik opgetogen. Hij hoefde toch niet te weten wat ik echt dacht! Omdat Robert waarschijnlijk dacht dat ik het juist mooi vond, pakte hij mij vast en begon mij in mijn nek te kussen en kreunde, terwijl ik zijn erectie weer tegen mij aangedrukt voelde. Ineens liet Robert mij los. Er klonk een harde ringtone uit zijn broekzak. Hij verschoot van kleur en begon te vloeken, waardoor ik een paar stappen naar achteren liep. De duivel kwam weer naar boven en zijn ogen spuwden vuur, terwijl hij op zijn mobiel keek.
Zijn gezichtsuitdrukking was in één keer verhardt. 'Ik ben zo terug en jij blijft waar je bent, begrepen'! riep hij kwaad. Hoezo begrijpen… ik begreep er even helemaal niets van, van het ene moment op het andere was de tedere Robert omgetoverd in die man die mij alleen maar grote angst bezorgde. Terwijl hij de kamer uitliep, hoorde ik hem nog zeggen: ‘Dit moet wel héél erg belangrijk zijn, anders heb jij nu één héél groot probleem'!
Daarna gooide hij de deur met een doffe klap achter zich dicht, mij alleen achterlatend.
Wordt vervolgd…
Al benieuwd naar het vervolg… als je mij op Facebook of Twitter toevoegt, geef ik voordat het nieuwe hoofdstuk verschijnt, al een tipje van de sluiter.
Lieve groet, Sara
