Tripje naar België - Hoofdstuk 22

De auto was teruggebracht naar het parkeerterrein voor het kantoor van Robert en nu moest ik nog voor hem een hele duidelijke mail in elkaar gaan zetten. Het was de laatste vrijdag voor de feestdagen en ik wilde dit absoluut nog afhandelen. Er waren voor de komende dagen geen feesten geboekt, ondanks dat we juist in deze periode goede zaken zouden kunnen doen met diner shows, maar de visie van Loek zat wat dat betreft anders in elkaar.

Om het jaar had zijn personeel dan ook vrij verdiend met de feestdagen. Buiten dat had The Theme dit jaar goede winst geboekt. ‘Er is meer dan alleen winst maken,’ had Loek gezegd. ‘We mogen het menselijk aspect niet vergeten van de mensen die voor The Theme werken. Het personeel hoorde je niet klagen en waardeerde deze geste van Loek.

Omdat het rustig was kon ik nog wel een aantal laatste zaken afhandelen, voordat ik samen met alle andere collega’s ook de kerstdagen tegemoet kon gaan zien. Eén van die zaken die ik moest afhandelen, was de goedgekeurde en ondertekende overeenkomst tussen The Theme en mevrouw Van Rooven, die aangetekend was binnengekomen. Het bijzondere verjaardagscadeau voor de zestigste verjaardag van haar man.

Op 8 april 2006 zou hij dè grote diva 'Marilyn Monroe zijn. Ik had van Claire van Rooven een aantal DVD’s van Marilyn Monroe gekregen. Ook zat er een boek bij, met daarin allemaal afbeeldingen van Marilyn, zodat niet alleen de Special Make-up Artist zich kon voorbereiden, maar ook zeker ons kledingatelier, die de nodige kledingstukken moest maken. Ik was blij met haar medewerking en omdat Some like it hot een zwart/wit film was, besprak ik met haar ook welke kleuropstellingen zij in gedachten had.

Deze vrouw hield echt veel van haar man bedacht ik mij en als je een dergelijke liefde in je leven mag ervaren, dan mag diegene zich gelukkig prijzen. Omdat ik Claire van Rooven een lieve vrouw vond, had ik een idee met haar besproken voor het feest. Overdag kon ik wel regelen dat Dick van Rooven als de Sekssymbool Marilyn Monroe vertroeteld zou worden door ons eigen acterend personeel.

Eerst zou er een grote transformatie plaats vinden, door middel van kleding en de Special Make-up Artist,
die ervoor zou zorgen dat zowel meneer als mevrouw Van Rooven zo geschminkt werden dat zij voor eventuele bekenden onherkenbaar zouden zijn zodat zich vrij konden bewegen. Ik wilde alle risico’s vermijden dat de reputatie van de Van Roovens aangetast zou worden. Discretie voor de klanten hoorde gewoon bij mijn werk.

Verder kon meneer van Rooven dan op de dag zelf, daarna alvast gaan oefenen voor ‘haar’ optreden voor die avond. Aangezien Claire voor de avond toch een publiek wilde hebben voor haar man, had ik een plan bedacht hoe ik dat ging oplossen; 70 man personeel, buiten de catering om, hadden wij gewoonweg niet. The Theme had 20 acteurs die freelance voor de feesten ingehuurd werden, om de gasten te animeren. Ik zou dan zeker nog vijftig mensen moeten inhuren, via een casting bureau en die extra kosten zouden dan een dure grap voor Claire gaan worden.

Daarom had ik mevrouw Van Rooven voorgesteld om eventueel uit de soft travestie scène mensen uit te nodigen die een dergelijk feest zeker zouden waarderen. Buiten dat, was dat ook de groep mensen, waar vele mannen tussen zaten die het Sekssymbool Marilyn Monroe tot op de dag van vandaag vereren.

Hoewel de film Some like it hot  uit 1959 was, werd deze film nog steeds gezien als de beste komedie aller tijden. Er waren legio mannen die zich graag in vrouwenkleding hulden, maar ook weer niet te opzichtig.
Dan zou Dick Van Rooven zich misschien zelfs nog beter in zijn vel voelen. Ik had bedacht om via een advertentie een soort wedstrijd uit te schrijven.

Marilyn Monroe fans konden door middel van een brief of mail, aan The Theme doorgeven waarom zij zo’n fan waren, met een foto hoe men gekleed zou komen op dat feest. Ook werd er in de advertentie geadviseerd om 8 april 2006 alvast in de agenda’s vrij te houden. Via het internet was ik er achter was gekomen dat Marilyn Monroe in 1926 was geboren en dat zij in 2006 haar 80e verjaardag gevierd zou hebben, dus dat was dat een super bijkomstigheid, om juist zo’n prijsvraag uit te zetten.

Het feest moest dan ook de dresscode hebben voor de elegante jaren 20. De prijs was deelname aan een groots Marilyn Monroe feest, met een luxe diner en drankjes en als afsluiting een optreden van één van haar grootste fans uiteraard als de diva zelf.

Ik had ook een bigband kunnen boeken, die helemaal in die tijdsstijl muziek maakte, maar dat was vast niet zo leuk geweest. Dan had ik nog het idee om een professionele cameraman in te huren die zich ook hiermee kon vereenzelvigen en er tevens voor kon zorgen dat de Van Roovens later nog eens terug konden kijken op de gedenkwaardige dag. Mevrouw van Rooven had er alle vertrouwen in en vond de ideeën geweldig.

Door mijn idee met de prijsvraag, kon ik ook een zeer schappelijke offerte maken. Ik moest ook in mijn achterhoofd houden dat The Theme ter compensatie ook nog een keer het gewone verjaardagsfeest mocht organiseren, dus was het niet gepast om zo veel mogelijk geld los te krijgen. Buiten dat kreeg The Theme hierdoor alleen maar meer naamsbekendheid als betrouwbaar bedrijf. Claire van Rooven zou wel reclame gaan maken.

Na het afwikkelen van de administratie moest ik me gaan concentreren op een bericht dat ik aan Robert zou gaan mailen. Ik wilde Robert op zijn eigen uitspraken wijzen en voorzichtig blijven omdat ik die duivel liever zelfs op afstand niet naar boven wilde laten komen. Uiteindelijk had ik de tekst die ik wilde en las nog een keer de e-mail voor mezelf op voordat ik op de verzendknop van de email zou drukken.

‘Hallo Robert,

Je kerstcadeau heb ik ontvangen en hoe goed bedoeld ook, ik kan de auto niet accepteren. Ik heb de auto dan ook uit eigen initiatief terug gebracht naar de parkeerplaats van je kantoor en de sleutels inclusief autopapieren bij de balie afgegeven in een envelop met jouw naam erop.

Als ik de auto zou aannemen, zou ik bevestigen dat ik een wederdienst krijg voor mijn aanwezigheid als jij die wenst. Je hebt mij duidelijk gemaakt dat je mij niet als hoer wilt hebben.
De auto zou ik dan toch als een soort betaling zien en dan zou jij jezelf weer tegenspreken.

Als je mij écht een kerstcadeau wilt geven, vraag ik je alleen maar om mij met rust te laten. Daarmee bedoel ik dat je mij en mijn kinderen niet meer schaduwt en mij uit je systeem wist. Denk daar maar over na.

Dan wens ik voor jou als kerstcadeau dat je maar snel mag herstellen.

Het ga je goed Robert. Groet, Valerie.’

De e-mail was kort, krachtig en duidelijk genoeg. Robert had dan maar niet moeten zeggen dat hij mij niet als hoer ziet. Daarmee had ik hem schaakmat gezet. Ik drukte op verzenden en slaakte een diepe zucht, alsof er een last van mijn schouders was gevallen. In ieder geval voor nu dan. Het zou ervan afhangen of hij mijn wens zou vervullen.

Nu nog een paar uur werken en dan zou de kerstvakantie beginnen. The Theme zou tot na oud en nieuw gesloten zijn. Loek had besloten dat de zaak die dag ook maar eerder dicht moest, zodat iedereen kon gaan genieten van de kerstdagen.

Omdat de zaken het afgelopen jaar een vogelvlucht hadden genomen, had iedereen een extra mooie kerstbonus ontvangen. Ik had besloten om dat geld eens heerlijk aan kerstcadeautjes voor iedereen te gaan spenderen.

Ik had voor de kerstvakantie een achtpersoons cottage gehuurd in België bij Erperheide. Ik zou daar niet alleen met mijn dochters naartoe gaan, maar ook met Irma, Amber en Paul. Zij hadden de laatste jaren altijd klaargestaan voor mij en mijn kinderen. Maar ook zeker nu, met al dat gedoe rond Robert, wilde ik ze bedanken dat ze mijn steun en toeverlaat waren.

Nu dat we allemaal tegelijk vrij hadden, was dit mijn kans om ze op deze manier te bedanken. Ze vonden het alleen maar gezellig. Fleur had al wel verkering, maar haar vriend Mart zou deze kerst nog met zijn ouders naar Florida gaan om daar familie te gaan bezoeken. Hoewel Fleur uitgenodigd was om mee te gaan, vond ze het allemaal nog veel te eng om al zo serieus verkering te hebben en aan de familie in Florida voorgesteld te worden.

De uitnodiging had ze dan ook beleefd afgewezen, maar was wel blij dat ze meeging naar België zodat ze wel afleiding zou hebben. Fleur zou met Amelie en Amber wel een beetje gaan stappen omdat ze in het park ook voor de jeugd een dancing hadden. Fleur zou een oogje in het zeil houden, had ze mij beloofd, ze was per slot van rekening al 17.

Irma en ik gingen om 14:00 uur naar huis nadat we onze collega’s fijne feestdagen hadden gewenst. Ik was nog bij Loek naar binnengelopen om hem te bedanken voor de kerstbonus en had een mooie cognac voor hem gekocht.

‘Val, wat lief van je, dat was toch niet nodig geweest'. had Loek bescheiden gezegd. ‘Jij hebt ons toch ook uit je eigen zak een kerstbonus gegeven Loek. Ik wilde je gewoon ook iets teruggeven. Ga je nog iets leuks doen met de feestdagen?’

‘Ik ben uitgenodigd door vrienden die in Oostenrijk in Sölden zitten. Ik vertrek vanavond'. Dan wens ik je heerlijke dagen Loek en alvast een mooie jaarwisseling en nogmaals bedankt voor de bonus.' Met die woorden gaf ik Loek drie zoenen op z’n wangen. ‘Daar doe ik ’t altijd voor’, lachte hij en gaf drie zoenen terug.
‘Tot volgend jaar Val’.

Thuis had ik de dag daarvoor al alles ingepakt zodat alle koffers en tassen met cadeautjes zo de auto in kon.
De kinderen waren in een jolige stemming toen Irma, Paul en Amber voor de deur stonden om te vertrekken naar België voor een heerlijke lange week. Omdat oud en nieuw van vrijdag op zaterdag viel, had ik tot maandag extra geboekt.

‘En zijn we er allemaal klaar voor om lekker weg te gaan?’ ‘Jazeker’, klonk het bijna in koor. Ik voelde me goed omdat ik nu niet  bang hoefde te zijn om gebeld te worden door Robert met de mededeling dat hij mijn aanwezigheid wenste. Misschien zou hij mijn echte kerstwens in vervulling laten gaan. Een mooie gedachte als hij deze ook voor mij in vervulling zou laten gaan.

Wordt vervolgd...