Lieve lezers van mijn boek 'mannen met borsthaar'. In dit hoofdstuk gaat Valerie langzaamaan haar eigen leven oppakken.

Helaas moet ik jullie nog even onthouden van de erotiek, omdat het verhaal nu eenmaal een aanloop heeft. 

Veel leesplezier en op of aanmerkigen of vragen zijn te allen tijde welkom via
erota.sarabos@gmail.com of via info@femna40.nl

Nieuwe werkgever - Hoofdstuk 4

Na mijn scheiding verhuisden de kinderen en ik naar een huurwoning. Het oude huis was verkocht en ik kon mij geen koopwoning veroorloven. Omdat ik niet van de alimentatie afhankelijk wilde zijn voor mijzelf, ging ik snel naar werk zoeken.

Aangezien ik toch een paar jaar uit het arbeidsproces was geweest, liet ik mij eerst administratief bijscholen via de gemeente, waar ik toen nog een bijstandsuitkering had. Daarna zocht ik de kranten af naar vacatures die mij aanspraken.

Mijn oog viel op een bedrijf, genaamd The Theme, die niet alleen thema-avonden organiseerde, maar bijvoor-beeld ook teambuilding of klanten dagen. In de advertentie las ik dat ze een administratieve kracht voor tweeëndertig uur per week zochten. De taken bestonden uit telefonisch potentiële klanten te woord staan en deze uitleg geven over de diverse thema’s die het bedrijf in hun pakket had.

Die uren kon ik prima combineren met de schooltijden van de kinderen. Ik kon dan thuis zijn als zij uit school zouden komen. Ik maakte een mooie sollicitatiebrief en deed de brief diezelfde middag bij het postkantoor op de bus. Tot mijn grootte vreugde kreeg ik een week later een brief in de bus van The Theme. Daarin stond een uitnodiging om op donderdag 8 februari 2001, voor een intake gesprek langs te komen.

Ik moest mij melden bij de heer Loek Moje van de afdeling personeelszaken, die achteraf de eigenaar van
The Theme bleek te zijn. Een bedrijf dat nog in wording was. Loek had niet veel nodig om mij te enthou-siasmeren voor The Theme.

Loek was echt een theatertype. Een beetje flamboyant in zijn kleding, maar een buitengewoon prettige persoon in de omgang. Hij had kort blond haar en vriendelijke groene ogen, die je direct op je gemak lieten voelen.
Hij was gepassioneerd over zijn bedrijf en vertelde mij vol overgave wat The Theme voor hem betekende.

Het aantal thema-avonden dat zij in die tijd in hun pakket hadden, waren er nog niet zo heel veel. Maar ze waren wel leuk: The Roaring Twenties, The flower power event, The 70’s, disco dancing, The wild, wild west en Braziliaans Carnaval.

De teambuilding of klantendagen werden in overeenstemming met de opdrachtgever besproken. Het gesprek verliep zo positief van beide kanten dat ik op donderdag 1 maart al mocht beginnen. Ik zou bij de afdeling verkoop als telefoniste receptioniste komen werken.

Diezelfde avond was ik met de kinderen gaan eten bij de Italiaan. Mijn directe aanstelling was een feestje waard. Ik was trots dat ik een werkende moeder werd. Ik Valerie Brugge, onafhankelijk en zelfstandig. Fleur en Amelie waren gelukkig al veertien en twaalf jaar oud en die vonden het ook stoer dat hun moeder ging werken.

‘Dan word je een ‘carrièrevrouw’ hè mam'? ‘Meiden,' zei ik lachend, ‘jullie kijken gewoon teveel naar goede tijden, slechte tijden.'

Ik begon bij The Theme onder aan de ladder en ik had mij door hard te werken langzaam weten te ontwikkelen. Buiten mij werkte daar ook nog Irma van Manschot, als telefoniste receptioniste. Ze was 33 en had haar baan hard nodig om thuis de eindjes aan elkaar te knopen. Irma had een dochter van tien jaar, Amber genaamd.
Haar man Fred was al een tijdje werkloos. Hij paste overdag op Amber zodat Irma full time kon werken.

Mijn voornaamste taken bestonden uit geïnteresseerde klanten telefonisch te woord te staan en uitleg geven over wat The Theme allemaal in hun pakket had en offertes uitbrengen. Ik was nog maar een junior op dat moment.
Soms kwamen er ook leveranciers voor de thema-avonden op de zaak, die ik dan bij de receptie verder hielp.

Twee maanden na mijn aanstelling vroeg Loek of ik een keer met hem mee wilde gaan naar een locatie waar ze een 70’s disco dancing gingen creëren. Hij vond het van belang om zijn medewerkers betrokkenheid bij het werk te geven. Het was belangrijk dat ik zag wat The Theme inhield en hoe het een en ander in zijn werk ging.

Twee dagen later gingen we kijken hoe de locatie aangekleed werd door de ingehuurde medewerkers van
The Theme, die bezig waren om het 70’s disco imago te creëren. De locatie was bij een Golf club, die op hun terrein een groots feest wilde organiseren vanwege hun vijf jarig bestaan.

Het was elf uur in de ochtend en de medewerkers van The Theme waren al druk bezig om te zorgen dat om vijf uur s ’middags de catering hun voorbereidende werkzaamheden konden doen. De DJ en animators zouden om zes uur arriveren. Er waren in die tijd nog maar weinig animatoren in dienst bij The Theme die de mensen in gepaste discokleding zouden ontvangen en animeren. De Dj’s waren freelancers.

Loek liet mij voorgaan toen wij de grote zaal van de golfclub betraden. Een enorm grote discobal werd net getest met de verlichting. De gedrapeerde glimmende doeken sierden de plafonds. Iemand was bezig om met een grote gasfles helium witte en donkerblauwe ballonnen op te pompen. Een ander maakten er grote trossen van. De dansvloer was ook al gelegd evenals het podium voor de DJ.

Ik keek ademloos rond hoe snel ze de zaal transformeerden in een disco zaal. ‘Wel Valerie', zei Loek, 'wat vind je ervan? Zie je wat er allemaal bij komt kijken om zoiets op te zetten'? ‘Inderdaad Loek, het is allemaal heel indrukwekkend en ik begrijp ook waarom er een dergelijk prijskaartje aanhangt.’

Ik mocht ook mee naar het gesprek met de eigenaar van de club, om de laatste punten voor die avond door te nemen. Het gesprek had ik heel aandachtig beluisterd en maakte aantekeningen voor mezelf. Van dat bezoek had ik veel geleerd en bedacht ook dat het toch heel omslachtig was, zoals The Theme te werk ging.

Als je als bedrijf steeds moest opbouwen en afbreken, zouden de kosten op den duur de pan uitrijzen. Ik had hierover met Loek gesproken en hij spoorde mij aan om over een andere manier na te gaan denken en dat dan op papier te zetten. Hij dacht er toch al over om verder te gaan investeren in zijn bedrijf, nu hij merkte dat de zaken goed erg liepen.

Op wat ik tot nu toe had gezien van The Theme was ik op gaan doorborduren. Drie maanden later had ik een idee aan Loek voorgelegd wat The Theme naar een hoger plan kon brengen. Tijdens het schrijven van mijn plan was ik in mijn element en kon mijn creatieve geest de vrije loop laten. The sky is the limit, dacht ik.

Mijn plan werkte als volgt. Als Loek zou willen investeren door zelf een locatie te kopen, dan zouden daar diverse thema-avonden plaatsvinden. Er zouden dan een aantal zalen kant-en-klaar ingericht zijn, naar een bepaald thema. De klanten konden dan gewoon naar ons komen, waardoor het organisatorisch voor
The Theme veel eenvoudiger zou zijn.

Toen Loek het plan had gelezen, was hij direct enthousiast. Niet lang daarna werd ik benoemd tot creative director en zou in nauwe samenwerking het plan ten uitvoer gaan brengen. Mijn salaris kreeg een flinke verhoging. Ik had het gevoel dat mijn leven alleen nog maar in de positieve zin kon ontwikkelen.

Voor mannen nam ik toen niet veel de tijd. Ik had mijn baan en mijn kinderen die mij genoeg voldoening gaven. Ik had ondertussen buiten ‘Tarzan’ ook de meerdere mogelijkheden van een douchekop met massagestralen ontdekt waarmee ik op een heel andere manier tot een heerlijk orgasme kon komen.

Mijn fantasie liet ik dan de vrije loop en mijn stoute gedachten waren soms zo intens dat ik mezelf betrapte op het feit dat ik vaak masturbeerde omdat het krijgen van een orgasme gewoonweg heerlijk was. Niemand kon mij wat maken. Ik voelde me sterker en onafhankelijker worden en dat gaf mij zelfvertrouwen.