In hoofdstuk 6 raakt Valerie, door Gea, een beetje in verlegenheid en maakt Valerie voor het eerst kennis met Robert Noorwoud.

Veel leesplezier.

De klantendag - Hoofdstuk 6

Vier maanden later op donderdag 25 september 2003 was de bewuste klantendag. Het personeel stond klaar om de klanten van Gym-it te ontvangen. Zelf zou ik niet de hele tijd aanwezig zijn. Ik had thuis twee zieke kinderen met de griep. Gelukkig kreeg ik hulp van Irma. Zij was als assistente bij mijn team komen werken.
Irma was capabel genoeg om in de regierol voor mij in te springen, zodat ik op tijd weer naar huis kon gaan om bij Fleur en Amelie te kunnen zijn.

Hoe leuk ik mijn werk ook vond, zij zouden altijd op de eerste plaats komen. Loek wist dat gelukkig ook en had er ook alle begrip voor. Gelukkig waren Fleur en Amelie zelden ziek, maar af en toe kwamen zij ook niet onder een griepje uit. Mijn ouders hadden aangeboden om te komen oppassen, maar ze konden niet de hele dag blijven. Die avond hadden ze met hun bridgeclub naar hun jaarlijkse lange weekeind weg.Ik had aan Loek voor de vrijdag ook vrij gevraagd. De rest van het weekend stond ik niet ingeroosterd. Dan had ik de vrijdag en het weekend om mij helemaal toe te leggen op de kinderen.

Het was elf uur 's morgens. Niet alleen de mensen van The Theme stonden paraat, maar ook het team van
Gym-it. Klaar voor de klantendag waar Gea en heel Gym-It zo naar hadden uitgekeken.Gea had zich getransformeerd in Jamie Lee Curtis. Ze had zelfs een pruik op, met korte coupe. Dat kon zij zich makkelijk permitteren, omdat ze zeker het figuur van Jamie Lee had. Ik liep op haar af en complimenteerde haar met haar prachtige figuur.

'Zie je wel dat je mij wel mooi vindt,’ zei Gea ondeugend en ze gaf me een knipoog. 'Je bent een erg mooie vrouw Gea, maar je kent mijn voorkeur hè.' Gea giebelde: 'Ja, die staat in mijn geheugen hoor, hihi. Ze boog zich naar voren en fluisterde in mijn oor: ’Je weet niet wat je mist hoor, misschien kan ik je ooit op andere gedachten brengen.’ Die woorden brachten me even in verwarring en glimlachte naar Gea. Met een subtiele streling over mijn arm ging ze weer tegenover mij staan en veranderde snel van onderwerp. ‘Hoe gaat het met je dochters?’

De afgelopen maanden had ik goed contact gehouden met Gea en zo had ik haar ook verteld over mijn dochters Fleur en Amelie. Ik had haar ook foto’s van mijn dochters laten zien. Gea was onder de indruk dat ik alleenstaand was, een drukke baan had en dan nog een keer twee kinderen alleen opvoedde. Voor mij was het de gewoonste zaak van de wereld. Ik wist niet beter. Ik vertelde Gea dat Fleur en Amelie griep hadden waardoor ik om een uur of half twee zou afhaken. Maar ze hoefde zich geen zorgen te maken omdat Irma dan voor mij zou inspringen. Gea had al met Irma kennis gemaakt en had er alle begrip voor dat ik niet de hele dag kon blijven.

De grote zaal was een combinatie geworden van fitness toestellen en Hollywood rekwisieten. Er stonden loopbanden, roeisimulators.Toestellen met gewichten, Crosstrainers. Eigenlijk alles wat je in een goede sportschool zou tegen kunnen komen. Alle acteurs en cateringpersoneel waren gepast gekleed. Het was nu alleen nog wachten op de gasten. Ik had mijn ronde gedaan om mij ervan te overtuigen dat alles goed stond en gaf Gea aan dat ik even naar mijn kantoortje ging om nog wat telefoontjes te plegen. Mijn aanwezigheid was op dat moment niet nodig. De mensen druppelden binnen en werden door ons team onthaald.

Ik kon naar mijn eigen kamer, die achter het landhuis aangebouwd was. Toen ik de zaal uitliep, passeerde ik een man die mij doordringend met blauw grijze ogen aanstaarde. Even kruisten onze blikken. Iets in zijn ogen maakte mij onzeker. Hij keek met een ondeugende mannelijke blik en ik struikelde bijna over mijn eigen voeten. Hij zag het en onderdrukte een lach. Ik liep met blozende wangen snel door.

In het kantoortje belde ik mijn moeder op, die mij mededeelde dat de meisjes rustig aan het slapen waren en zij en papa een potje aan het kaarten waren. Ik was gerustgesteld. Ik had mijn moeder gezegd dat ik op tijd thuis zou zijn, zodat zij op tijd konden vertrekken voor hun afspraak. Ik deed nog wat papierwerk en pleegde een aantal telefoontjes.  Even later was het  al weer bijna twee uur 's middags. Ik liep weer terug naar de Hollywood zaal om te kijken hoe de klanten dag verliep.

Irma zou daar op mij wachten om de laatste dingen door te nemen en ik zou Gea nog even gedagzeggen, voordat ik naar huis ging. De klantendag was een drukte van jewelste. Overal liepen mensen en werden er fitness apparaten uitgeprobeerd of gedemonstreerd. Irma zag mij terwijl ik op haar afliep. 'Het loopt allemaal gesmeerd, zei ze. Volgens mij kun jij gewoon naar huis toe.' Ik was al lang blij met haar antwoord. Ik neem morgen toch nog wel even contact met je op, ondanks dat ik vrij ben. Ik wil nog even weten hoe het vandaag afgelopen is. Irma knikte bevestigend. 'Je bent ook wel een perfectionist hè.'

Gea had mij ook al weer gespot en liep in haar latexpakje parmantig op mij af. Valerie, het is een groot succes, de klanten vinden het een te gek thema,’ zei ze vrolijk. Daar ben ik blij om Gea. Het is ook de bedoeling van
The Theme dat het gaat zoals onze opdrachtgevers het graag zouden willen. Kom, ik ga je aan wat mensen voorstellen.' Ze trok mij mee de menigte in.

Ik schudde hier en daar wat handen van allerlei mensen aan wie Gea mij voorstelde. Nadat ik even later afscheid had genomen van Gea, die direct weer met een echtpaar stond te kletsen, hoorde ik ineens rechts van mij: ‘Je was ineens verdwenen in de mensenmassa en nu heb ik je weer gevonden. Ik draaide mij om. Was dat niet de man waar ik die dag al eerder aan voorbij gelopen was?

Hij keek mij weer strak aan en zei: ‘mag ik mij even aan u voorstellen?’ Hij stak zijn hand uit om die van mij te schudden, maar plotseling nam hij mijn arm naar zijn mond en kuste mijn hand. Ik voelde de warmte van zijn adem op mijn huid, terwijl hij mijn hand kuste. ‘Robert Noorwoud, aangenaam, zei hij En u bent? Ik trok mijn hand snel terug, ik had geen tijd voor deze onzin, mijn gedachte waren bij mijn kinderen. ‘Valerie Brugge,
ook aangenaam, ik werk voor The Theme. Maar wilt u mij verontschuldigen, als ik nu niet wegga, kom ik te laat bij mijn volgende afspraak.’ De man hoefde niet te weten dat ik naar huis moest.

Irma kwam net naar mij toelopen en ik zei: 'Als u vragen heeft over The Theme, dan kan mijn collega Irma u er alles over vertellen.' Ik trok Irma voor mij en daarmee stelde zij zich direct aan de man voor. Ik wilde naar huis, naar mijn kinderen. Hier was nu niet belangrijk, Fleur en Amelie wel. Ik verontschuldigde me snel, liep de zaal uit en vertrok naar huis.

Thuis was alles lekker ontspannen. Het ging zo te zien al wat beter met Fleur en Amelie, die lekker op de bank naast oma zaten. Mijn vader was even een krantje aan het lezen aan de eetkamertafel, toen ik naar binnen liep. Ik gaf mijn kinderen een paar zoenen en voelde automatisch aan hun voorhoofd. Het gaat al wat beter met me mam,' zei Fleur. En met mij ook hoor!' zei Amelie er snel achteraan, enigszins boos kijkend naar haar grote zus, omdat ze haar niet genoemd had.

Ik bedankte mijn ouders voor het oppassen en zij vertrokken naar huis om van daaruit te vertrekken met nog wat bridge vrienden. Ze gingen met 20 man van de bridgeclub een lang weekeind naar London. Mijn moeder had nog een heerlijke pan verse groentesoep gemaakt met een krachtige bouillon. 'Goed tegen de verkoudheid en nog lekker ook,' had ze gezegd. Dat konden we alle drie smullend beamen. Die avond gingen Fleur en Amelie weer vroeg naar bed. De verhoging kwam weer een beetje opzetten. Zelf ging ik ook niet al te laat naar mijn bed.

Hoe de klantendag van Gym-it verder was verlopen zou ik morgen wel van Irma te horen krijgen.

Wordt vervolgd...