Overdrijven is ook een vak. Wel leuk trouwens.

Tenminste, als je tevens het vermogen hebt en bereid bent om te relativeren, want dat is net zo goed een vak.

Beide kan ik wel. Eerst maar eens dat overdrijven.

Overdrijven en relativeren - Hoofdstuk 20

Morgen, op het tijdstip dat normaal mijn blog verschijnt, heb ik mijn eerste date met Lex Jansen, redacteur en uitgever van literaire teksten bij Magonia. Tot voor kort in dezelfde functie werkzaam bij de Arbeiderspers, waar heel veel beroemde schrijvers worden en werden uitgegeven, zoals daar zijn Arthur Japin (ja, natuurlijk weet ik dat hij de partner van Lex is), Anna Enquist, Maarten ’t Hart, Tessa de Loo, George Orwell (ja, die ook), Ilja Leonard Pfeijfer, Geert Kimpen, Joke J. Hermsen, Gustave Flaubert en ga zo maar door.

Zou mijn naam in dat rijtje niet misstaan? Kan ik bij hen horen? Ja, de lat mag weer omhoog. En niet geschoten is altijd mis, dus ik schiet. Ik zie wel of ik überhaupt iets raak en zo ja, wat dat dan is. Want Lex Jansen heeft er verstand van, hij weet hoe het moet en hij weet waar een manuscript aan moet voldoen om tussen die illustere namen terecht te kunnen komen. Mijn lot ligt in zijn handen. Tot zover het overdrijven.

Lachen man

En dan is het nu tijd om te relativeren. Want als je om jezelf kunt lachen, heb je eindeloos veel lol. Dat is een van mijn levensmotto’s. Natuurlijk is het oordeel van Lex Jansen niet alleszeggend, maar wel veelzeggend.
En natuurlijk bepaal ik zelf wat ik met zijn opmerkingen doe. Behalve als ik in dat illustere rijtje wil komen natuurlijk.

Ik vrees dat hij vindt dat er nog flink geschaafd moet worden aan dat waaraan ik al zo veelvuldig geschaafd heb, aan teksten die ik al honderden keren gelezen heb (overdrijven was ook een vak). Zie dit citaat uit een van zijn mails, na het lezen van mijn hele manuscript: 'In grote lijnen staat het verhaal van je roman als een huis,
maar naar mijn idee kunnen de kamers van dat huis nog wel verder worden aangekleed, terwijl ik tegelijkertijd het één en ander weg zou doen'. Tja…

Geduld

Nou ja, we gaan het zien. Morgen bespreken we het eerste deel en dinsdag de rest van mijn manuscript.
Dus volgende week donderdag lezen jullie hoe het daarna met mij gaat.