Zeewier wordt ook wel ‘groente van de toekomst’ genoemd. Dat is een boude uitspraak voor een ‘nietszeggend plantje’ dat we vaak alleen maar kennen omdat het irritatie oproept.

Je loopt lekker op het strand en dan ligt er een berg rottend zeewier dat alle genot van de zuivere zilte zeelucht bederft.

Of en misschien is dit nog wel erger, je bent lekker in de zee aan het zwemmen, dobberend op je rug of het gevecht aangaand met de golven. En ineens … ineens voel je iets kriebelen aan je blote voeten. Je schrikt.

Je moment van ultiem genot is voorbij. Zeewier blijkt de spelbreker. En dan schrijft iemand in een blog dat dit de groente van de toekomst zou zijn?

Toch is de kans heel groot dat we steeds vaker zeewier zullen tegenkomen. Wellicht op ons bord, inderdaad als ‘groente’. Of als verrijking van andere voedingsmiddelen; net zoals je nu melk met extra calcium kunt kopen zou je ook voedingsstoffen kunnen onttrekken aan zeewier en die toevoegen aan bestaande voeding.

Misschien kom je algen tegen als je de auto volgooit met brandstof. En wat dacht je ervan om zeewier als lichaamsverzorging te gebruiken? Of bij het behandelen van wonden, net zoals de Indianen jaren geleden al deden?

Zeewier heeft potentieel

Je merkt dus dat ‘groente van de toekomst’ misschien niet eens zo’n boude uitspraak is. Zeewier heeft potentieel. Daar zal ik in deze blog meer over gaan schrijven. En dan zul je zien dat zeewier in toenemende mate met ons allemaal te maken heeft.

Met wierse groet,
Marieke