Houd je vriendschappen in stand.
Omdat de meesten verslaafd geworden zijn aan appen en hierdoor minder bellen, is het mogelijk dat je vriendschap minder hecht wordt.
Het wordt tijd om elkaar weer echt te bellen.
Hoe vaak hoor je: 'Ik stuur je wel een appje'.
Met de introductie van goedkoop mobiel internet, kwam de introductie van Whatsapp en diverse andere messaging apps. Vroeger betaalde je 9 cent per smsje, nu werd het ineens gratis.
Geweldig. En we hebben het massaal omarmd. Ja, we zijn vanwege dit soort apps minder gaan smsen, maar dat is niet het enige. We zijn ook minder gaan bellen.
In een wereld waar je even snel een berichtje kunt sturen, zonder gedoe en geleuter, kiezen veel mensen ervoor om te appen in plaats van te bellen. Dat is logisch, omdat bellen meer moeite en energie kost.
Maar is deze toename in efficiëntie ook een vooruitgang in onze relaties? Ik denk van niet. En ik leg graag uit waarom.
Niet langer even onzinnig kletsen
Als een goede vriend mij appt dan beantwoord ik dat meestal niet direct. Ik ben meestal met iets anders bezig en als ik de telefoon open dan ziet diegene direct dat ik het bericht gelezen heb, wat de verwachting op een antwoord vergroot. Ergens voel ik me zelfs geïrriteerd door die knipperende telefoon. Ja, ik ben gek op mijn vrienden, maar dat ding lijkt me nooit met rust te laten.
Als ik de tijd neem om later te antwoorden, dan start er een conversatie. De conversatie gaat niet snel. Hij is beperkt door twee mobiele toetsenbordjes en typen duurt nu eenmaal langer dan praten. Wat er dan meestal gebeurt, is dat we de reden van de conversatie afhandelen (een vraag stellen, een afspraak maken), terwijl we allebei ondertussen andere dingen doen.
We worden allebei opgehouden in onze dag, dus de conversatie duurt niet lang. De echte conversatie bewaren we tot het moment dat we afspreken. De hele ervaring bezorgt me zelden een glimlach op mijn gezicht.
En dan gaat de telefoon…
Als een goede vriend mij echter belt en ik heb de mogelijkheid om de telefoon te beantwoorden, krijgt die persoon vervolgens mijn volledige aandacht. Dan maak ik een paar minuten helemaal vrij voor diegene om simpelweg te kunnen praten.
Ja, het onderbreekt mijn dag, maar als ik de naam van een goede vriend op het scherm zie, dan voel ik me blij van binnen. Dan weet ik dat ik iemand ga spreken waar ik gek op ben zodra ik op het knopje druk.
In zo’n situatie bespreken we niet alleen de reden waarom van het telefoontje (bijvoorbeeld om af te spreken of een andere vraag te stellen). We nemen dan ook de tijd om even bij elkaar te checken ‘hoe het gaat'.
En vaak komt hier een verhaal uit voort dat je via de app nooit zou overbrengen. Want als zo’n vriend zegt dat het goed gaat terwijl ik hoor dat dat onzin is, dan vraag ik door. Want ik wil dolgraag dat het goed gaat met mijn vrienden.
Zo’n verhaal leidt al snel tot een leuk gesprek. En het zijn dit soort gesprekken die ons vervolgens dichter bij elkaar brengen. Het is vaak zo’n gesprek dat ervoor zorgt dat we allebei met een glimlach ophangen.
Met een warm gevoel in ons buik. Met het besef dat er aan de andere kant van de lijn een vriend te vinden is, iemand bij wie je altijd terecht kan. Iemand met wie je je problemen kunt delen, hoe klein ook.
Zijn we te lui om te bellen?
Bellen is lastig. Je stoort iemand heel direct in zijn of haar dag en houdt iemand een paar minuten van zijn of haar werk. Bellen is ook duurder, hoewel technieken als FaceTime ook hier de prijzen gelijktrekken met appen.
En een telefoon oppakken betekent dat je moet praten. Dat je moet vertellen over hoe het met je gaat en moet luisteren naar hoe het met je vrienden gaat. Dat kost tijd, daar heb je misschien niet altijd zin in. Maar aan de andere kant zijn het ook juist dit soort gesprekken die aan de basis staan van een goede vriendschap.
Weet je nog hoe we nog geen tien jaar geleden uren lang belden met onze beste vrienden? Voor de meeste mensen hebben die gesprekken plaatsgemaakt voor een paar berichtjes. Berichtjes die erg efficiënt zijn,
maar nooit de lading van een persoonlijk gesprek kunnen dekken.
Pak de telefoon weer eens op
Precies. Ik stel voor dat we de belangrijkste mensen in ons leven weer vaker gaan bellen of FaceTimen.
Om ruimte te maken voor spontane gesprekken, om dingen te delen die je via de app niet zou delen, om beter te kunnen aanvoelen hoe het met de ander gaat.
Het is soms lastig. Het is inefficiënt. En het is vaak de moeite waard. Wat vind jij? Op welke manier heeft de komst van gratis messaging apps de omgang met je beste vrienden veranderd?
Foto
