Een mooi gezegde is: 'Je gezicht spreekt boekdelen'.
Het heeft ongetwijfeld te maken met onze mimiek.
Hoe sprekender deze is, hoe meer de omgeving kan opmaken hoe iemand zich wezenlijk van binnen voelt.
Toch zijn er meerdere factoren die meespelen die wij aan de persoon tegenover ons kunnen zien hoe de zaken er innerlijk voorstaan. Het is niet de mimiek alléén die verraadt of wij emotie of stress ervaren.
Ook in het geval van lichaamstaal is ons gezicht een prachtige handleiding van onze innerlijke communicatie. Het laat veel meer zien van onze innerlijke dialogen dan menigeen zal vermoeden.
Ik zie het aan je neus
Dat is wat mijn moeder vroeger wel eens tegen mij zei wanneer ze dacht dat ik niet helemaal de waarheid sprak of iets achterhield voor haar. Feitelijk gezien klopt het spreekwoord met de werkelijkheid.
De neus is een gevoelig orgaan. Velen van jullie zullen ooit hebben gehoord dat de neus letterlijk ietsje zwelt onder invloed van emotionele druk, zoals bij liegen. Men noemt dit soms ook het Pinokkio fenomeen.
De zwelling is zo subtiel dat dit met het blote oog niet waarneembaar is. Wat wel te zien is, is de tijdelijke verkleuring die er kan optreden wanneer men letterlijk geen lucht geeft aan een issue die een sterke interne emotie oproept.
Mensen die het 'moeilijk' hebben krijgen dus heel vaak eerst een rode neuspunt. Ik verwacht dat bijna iedereen dit fenomeen zal herkennen.
Graag wil ik hierbij met klem benadrukken dat het van groot belang is om altijd naar meerdere factoren in het gezicht te kijken, alvorens een conclusie te trekken!
Het is dus niet de bedoeling dat je gaat denken dat de buurman een chronische leugenaar is of iemand is die nooit lucht geeft aan zijn innerlijke stressfactoren indien deze een chronisch rode neus heeft! Dat zou tot hele vervelende situaties kunnen leiden...
Er zijn namelijk altijd meerdere factoren zichtbaar in het gezicht. Om het allemaal wat gemakkelijker te maken, vertel ik hierbij dat er naast de Westerse gelaatkunde ook nog de Chinese variant bestaat.
In deze vorm van gelaatkunde beschouwt men de neus als ons gelddepot (ja echt!). En volgens de pathophysiognomie (de ziekteleer van het gezicht) vertelt onze neuspunt iets over onze maag, ons hart en onze longen.
Het is dus niet zo simpel om een gezicht op een juiste wijze te interpreteren. Daarvoor is kennis, oefening, aanvoelend vermogen en een gezond boerenverstand nodig.
Ons gezicht kan verkleuringen van de huid laten zien onder bepaalde omstandigheden. Onze huid geeft dus eigenlijk heel veel informatie aan, zonder dat wij ons daarvan bewust zijn of hier invloed op hebben.
Deze verkleuringen laten zich op specifieke plaatsen in het gezicht zien, zoals op de neuspunt, kin, oogleden, tussen de wenkbrauwen en de oren. Deze plekken reageren doorgaans snel op lichamelijk- of geestelijk stresserende omstandigheden met een rode verkleuring van de huid.
Rode oortjes...
De mensen die zelf kinderen hebben of ermee werken, zullen dit herkennen. Bij vermoeidheid wrijven de kindertjes in de ogen en oren. Voorafgaand daaraan zijn er echter doorgaans al verkleuringen te zien: de rode oogleden en rode oren!
Het wrijven komt pas daarna, als de roodheid toeneemt en een kriebel sensatie geeft ten gevolge van de toename van de doorbloeding van de huid op deze plaatsen. Met goed kijken kun je een kind dus een grote dienst bewijzen en zowel lichamelijke- als geestelijke oververmoeidheid voorkomen.
Ook bij volwassenen zijn er vaak zichtbaar rode oren (of één oor) als tegen van lichamelijke vermoeidheid of toenemende stress.
Verkleuringen in het gelaat beginnen vaak héél subtiel. Ze kunnen vluchtig zijn en komen en gaan. Maar ook heel duidelijk zichtbaar zijn en steeds heftiger kleurend.
Het is de meer dan de moeite waard om je te verdiepen in het welzijn van de persoon die je tegenover je hebt zitten en je ondertussen af te vragen wat er gaande is in het hoofd van de andere partij.
Vergeet hierbij dan niet dat ook jouw gezicht een spiegel is van je ziel en daarmee onbewust dezelfde soort informatie laat zien aan de buitenwereld!
