Ik ben nu (meestal) op tijd bij de telefoon. Voorheen was mijn looptempo dusdanig dat de beller al opgehangen had, voordat ik bij de telefoon was.
Hond uitlaten
Bijwerkingen medicijnen
Medicijnen hebben bijwerkingen. Zo slik ik al jaren een pil tegen zenuwpijn (met een mooi woord: neuropatische pijn). Van die pil ben ik ontzettend aangekomen (altijd handig om iets of iemand de schuld te kunnen geven). Dat aankomen vond en vind ik niet leuk, maar die pil heb ik gewoon nodig om de pijn onder controle te houden. En het gewichtstoename staat in de bijsluiter, dus ik verzin dat niet.
Door de looppil val ik af, dit staat overigens niet in de bijsluiter. Mijn fysiotherapeute bevestigd dit afvallen en ook mijn weegschaal. Super.
Buik
Er is 1 plek op mijn lijf waar ik er nog niets van merk en dit zijn de plekken waar ik het minste blij mee ben: mijn buik. Aan mijn buik merk ik nog niets van dat afvallen, soms lijkt het net of zwanger ben. Mijn buikinhouden helpt ook niet en dat kan ik ook niet altijd volhouden. Dan ploft mijn buik dan weer in de oorspronkelijke, rubens-vrouw-achtige staat.
Buikvet normaal
Mijn fysiotherapeute, meestal een heel positief mens -maar nu even niet- meldde doodleuk: ja, dat buikvet verdwijnt altijd als laatste -als het überhaupt ooit nog verdwijnt-. Fijn. Dat wilde ik nu net NIET horen. Ze heeft overigens last van hetzelfde euvel, dat scheelt weer.
Lang hebben we niet getreurd. Als snel vonden we 2 perfecte smoezen om die buikjes nader te verklaren, alhoewel beide smoezen wel wat tegenstrijdig zijn.
We kunnen met een gerust hart zeggen: Nee, ik ben niet dik, ik heb alleen hele ontspannen buikspieren. En als dat niet werkt zeggen we gewoon: Nee, ik ben niet dik, maar ik heb een lekker warm beschermlaagje voor mijn sixpack.
Kortom, er is niets aan de hand. Ik ben niet dik en als de buitenwereld soms een buikje ziet, kunnen wij daar niets aan doen.