25 Jaar. In de bloei van haar leven, studerend en plezier makend. Ze is niet meer. Leukemie.

Het ging nog een tijdje goed, maar daarna ineens niet meer.

En nu is het afgelopen. Onomkeerbaar.

• De verloren zoon. Bekend Bijbelverhaal. Niet één jaar weg, maar vele jaren niet in het ouderlijk huis geweest. Hij komt naar de verjaardag van zijn moeder, 76 wordt ze, neemt zijn tweede gezin mee. En ze doen met z’n allen of het altijd zo is geweest of er niets is gebeurd. Ze horen er weer bij. Wat kun je anders?
  Niet teveel terugkijken, vooral zien wat er wel is. Omkeerbaar blijkbaar.

• Een zoon heeft weer contact met zijn vader. Na diens scheiding en zijn nieuwe partner ging het allemaal moeizaam. Pogingen om het contact te herstellen liepen steeds op een teleurstelling uit. Er is zoveel leed en ongezien verdriet. Maar nu is het gelukt: het contact is hersteld. Langzaam, maar gestaag ontwikkelt het zich. Het bleek dus niet onomkeerbaar. Gelukkig.

• Zijn oudste dochter is uit beeld geraakt. Al jaren. Maar er is nog steeds ’n heel klein beetje contact. Wordt het weer als vanouds? Zoals het vroeger was? Nee. Ook hier was een scheiding. En een nieuw huwelijk. En nieuwe kinderen.

Sommige zaken zijn onomkeerbaar, andere blijken dat bij nader inzien niet te zijn. Wil je je gelijk of ga je voor het geluk? Kun je de wensen en behoeften van de ander zien en vervullen, voordat die van jou aan bod komen? Dat is best een hele uitdaging, weet ik. Maar zeker het proberen waard. Zeg ik. Doe het voor het te laat is.
Voor het onomkeerbaar wordt. Want dat willen we niet. Toch?

Dit blog is een van de 21 in ‘abc z’ waar ook Paula’s maandagse Wijsheden van de Week in staan, beide leren ze je anders te kijken, vrolijker te denken en daardoor leuker te leven. Het boekje is te bestellen in haar webwinkeltje