Wanneer wordt een mens echt een veertiger en vijftiger?

Niet op de dag van je geboortedatum.

Natuurlijk is die sprong naar het volgende tiental een gedenkwaardig moment, maar daarna gaat het leven weer gewoon door.

Je blijft nog even comfortabel hangen in het levensgevoel van dertigers of veertigers. Ouder ga je je pas voelen als het tweede deel van je leeftijd een vijf krijgt. ‘Nou ja’, zei  een vriendin van mij die tien jaar jonger is,
‘veertig is het nieuwe dertig, vijftig het nieuwe veertig’.

En werkt dat bij zestig en zeventig ook zo,' vroeg ik haar. ’Tuurlijk’, zei ze. Vergelijk die leeftijden maar eens met je moeder en je oma. Die waren echt al bejaard aan het worden op die leeftijd en zichtbaar oud'.

Je ziet er nog goed uit voor je leeftijd

Toen ik vijftig werd, kreeg ik van alle niet-vijftigers het compliment: 'Je ziet er nog goed uit voor je leeftijd’.
Die toevoeging ‘voor je leeftijd’ zou mij nooit meer verlaten, besefte ik toen. Niettemin zou de kans op hangende knieën, zakkende billen en een halshuid die steeds minder glad zou worden en wapperende bovenarmen mij steeds duidelijker gaan achtervolgen.

Het werd mij toen al duidelijk dat eigen strategie voor groot onderhoud noodzakelijk was. Ik nam een nieuwe kapper voor een andere coupe, een nieuwe tandarts voor een renovatie van het hang- en sluitwerk in mijn mond en ja, ik meldde mij aan bij een fitness club.

Dat laatste hield ik niet lang vol. Al dat zweet, al die inspanningen. Niettemin liet een vrouw mij daar weten dat ‘beweging haar leven had veranderd’. Ze had van zichzelf - waarschijnlijk voor het eerst in haar leven -
een ‘heel project gemaakt’ met als doelstelling twintig kilo eraf te krijgen.

‘Het is ongelooflijk wat je dan allemaal verder in beweging brengt was haar ervaring. Beweging maakt een ander mens van je: lichamelijker, fitter, vrolijker. En dus aantrekkelijker’.

Dat zou allemaal niet voor mij gelden, bedacht ik, want ik heb al jaren lang het zelfde gewicht, 57 kilo,
op vakantie wordt dat 58. En beweging heb ik in mijn huis met vier trappen, een bewerkelijke tuin en een winkelcentrum dat ik bijna dagelijks per fiets bezoekt, genoeg.

Tot op heden ben ik nog niet begonnen aan een wanhoopsoffensief dat mij een totale restauratie via liften, laseren, afzuigen of opspuiten moet brengen. Dat alles kost niet alleen handen vol geld, maar ik ben ook bang dat niemand mij meer dan herkent.

Dat overkwam mij bij een vriendin die een totale revisie had ondergaan. Mocht ik maar de geringste drang voelen om dat toch eens een ander te laten restaureren, dan pak ik het tijdschrift LINDA, dat ik heb bewaard. Het is een nummer waarin vrouwen met vreselijk mislukte esthetische chirurgie mij aanstaren met gezichten die je niemand zou toewensen.

De moraal: blijf gewoon jezelf, creatief, vitaal, verzorg je goed, negeer liften, maar loop trappen,
kortom beweeg. Met lichaam en geest. Daar kun je op een prettige manier oud mee worden en midden in het leven blijven staan.