Testosteron is een geslachtshormoon. Het woord testosteron is een samenstelling van testis (Latijn voor teelbal) en steroïde. De zuivere stof komt voor als een witte kristallijne vaste stof, die onoplosbaar is in water. Testosteron is het belangrijkste androgeen (mannelijke geslachtshormoon). Testosteroncon-centraties in bloed zijn voor de puberteit laag en stijgen tijdens de puberteit naar volwassen waarden. Bij vrouwen zijn de testosteronconcentraties veel lager dan bij mannen. Bij hen wordt ongeveer 30% door de ovaria en de rest door de bijnieren geproduceerd.
Transgender
Toen ik zwanger was van mijn oudste vertelde mijn moeder me dat ze een transgenderproces inging. Voor mij toen een grote verrassing. Een van de onderdelen van zo’n transgenderproces van vrouw naar man is het toedienen van hormonen en met name van testosteron. Bijzonder om allebei met een lijf vol hormonen te lopen. Wel ieder een andere kant op, ik naar het vrouwelijke, mijn moeder naar het mannelijke. Het was voor ons allebei een tijd van zoeken, ik naar het komende moederschap, maar ook wennen aan het idee dat zij straks geen oma zal zijn maar opa. Mijn moeder zocht ook naar een nieuwe balans, wennen aan hetgeen er met haar (of zijn) lijf gebeurt en tegelijkertijd zich verheugt op haar eerste kleinkind. Voor mijn kinderen was mijn moeder gewoon een opa, die vroeger oma was, maar opa werd omdat ze van timmeren hield. En die borsten, die had ze er gewoon laten verwijderen in het ziekenhuis. Probleem opgelost. Ze waren toen nog te klein om na te denken over wat er verder gebeurde. Heerlijk die kinderlogica.
Zorgen maken en hormonen
Recent las ik een interview met schrijver Maxim Februari, voorheen schrijfster Marjolein Februari. Hij vertelde over zijn transgender proces en vooral wat het hormoon testosteron met hem deed. Maxim vertelde dat hij zich als vrouw altijd veel meer zorgen maakte. Over van alles en niets. Maar dat hij zich als man juist minder zorgen maakt. Dat als hij, toen hij nog zij was, tegen iemand aanbotste, altijd direct: 'sorry' zei en een stap opzij deed. Als man zijnde, botste hij direct terug, deed vooral geen stap terug en zei al helemaal geen sorry.
Dit was voor mij een heel verhelderend interview. Het raakte me persoonlijk. Omdat mijn moeder wat verder weg woonde, zag ik haar niet zo vaak en kon ik haar transgenderproces niet van nabij volgen. Maar bovenal, besef ik nu, durfde ik het aan niet aan om intiem met haar over haar ‘man-zijn’ te praten. Ze was gewoon mijn moeder en voor mijn kinderen opa. Punt.
Verhelderend ook omdat dit artikel zo duidelijk het verschil tussen mannen en vrouwen aangeeft. En dat van iemand die het kan weten, die beide werelden kent, die vrouw was en nu man is. Dat zorgen maken en sorry zeggen, hoe vaak doe ik dat niet. En mijn man, die heeft daar helemaal geen last van.
Een vriendin van me schreef in haar blog dat ze ook aan de testosteron wil, lijkt mij ook wel wat. Vrouw blijven zonder die hinderlijke vrouwelijke eigenschappen. Zou dit een leuk moederdagcadeautje zijn, een potje testosteron in plaats van een flesje parfum?
