Ik heb een nieuw woord voor de dikke Van Dale of voor scrabble (of wordfeut zoals dat tegenwoordig heet): ziektekostenstress.
Dat de decembermaand een drukke maand is, is geen nieuws. Sinterklaas (heb ik voor iedereen evenveel cadeautjes en hoe krijg ik die ellendige surprise in elkaar) wordt gevolgd door Kerst (wanneer eten we bij wie en als het bij ons is, wat eten we dan in hemelsnaam), met als laatste Oud&Nieuw (zoonlief c.q. oudste wil eindelijk wel eens vuurwerk afsteken en hoe krijgen we de hond rustig met al die knallen).
En vergeet ook niet het versturen van kerst&nieuwjaarskaarten (maak ik ze zelf of toch maar die van de Kruidvat en wie sturen we wel en wie sturen we niet). Eindelijk is het dan 1 januari en kunnen we aan het nieuwe jaar beginnen. Rust. O ja, het is ook best wel een gezellige tijd, laat ik dat niet vergeten.
Ziektekosten
Alsof de decembermaand al niet druk genoeg is, is er sinds een paar jaar nog een activiteit bijgekomen: een ziekte-kostenverzekering uitzoeken. Volgens mij moet je daarvoor gestudeerd hebben. Ik zat al een paar jaar naar tevredenheid bij mijn huidige ziektekostenverzekering. Geen reden om te veranderen, lekker makkelijk, wel zo rustig.
Ik had in de krant wel iets gelezen over de uitholling van de aanvullende verzekeringen, over het verhogen van de verplichte eigen bijdrage. Ik heb ook gelezen dat de ziektekostenverzekeraars in 2013 goed gepresteerd hebben; met andere woorden ze hebben weer meer winst gemaakt.
Meer winst komt niet bij ons verzekerden terecht en ook niet bij de dame of heer van het callcenter, maar bij de hoogste bazen, die volgens mij al helemaal niets te klagen hebben.
Ik had ook gelezen dat sommige groepen behandelaars minder vergoed krijgen, dat de ziektekostenverzekeraars ze aan het uitknijpen zijn. Dat ze voor de vergoeding die ze vanaf 2014 krijgen, geen goede zorg kunnen bieden. Toen ik dit alles las,
werd ik wel boos, maar ja, ik zat goed bij mijn huidige verzekeraar.
Offerte aangevraagd
Laten wie die verzekeraar Buro X noemen. Ik ontving een offerte voor 2014, hoog, maar dat was het in 2013 ook. Ik had immers heel bewust een uitgebreide aanvullende verzekering afgesloten met uitgebreide vergoedingen voor beweegzorg en alternatieve zorg.
Bij de offerte zat geen vergoedingenoverzicht, niet netjes. Dus toch maar even gebeld. Een week later zat het vergoedingenoverzicht in de bus en daar schrok ik van. De uitholling of zeg maar waardevermindering van het pakket,
stond zwart op wit.
Ik betaal per maand evenveel, maar krijg er minder voor terug. Als ik hetzelfde wil, dan moet ik heel veel meer betalen,
alsof €10,- morgen nog maar € 7,50 waard is. Inflatie noemen wordt zoiets ook wel genoemd. Boos dacht ik: ik zal Buro X hebben, de zakkenvullers, ik hoef jullie niet meer. Ik stap wel over naar Buro Y of naar Buro Z.
Overstappen
Vervolgens begon ik de bureaus met elkaar te vergelijken. Kortom: de ziektekostenstress heeft weer toegeslagen.
Lekker gemaakt door alle tv-commercials van al die andere verzekeraars. Fijn om te weten dat ze allemaal het beste met me voor hebben.
Na twee dagen het net afgespeurd te hebben gaf ik gedesillusioneerd de pijp aan Maarten. Ze zijn ook allemaal hetzelfde. Als ze alle promotiekosten nu eens zouden gebruiken om de aanvullende verzekeringen niet zo uit te hollen, zou ik nu niet met de rug tegen de muur staan.
Kiezen voor een nog hogere (voor te mij te hoge) premie per maand of behandelingen, waar ik veel baat bij heb, laten varen. Het wordt voor mij onbetaalbaar.
Minister Schippers
Dit is niet alleen voor mij van toepassing, maar voor velen met mij. Nu ben ik wel boos. Ik denk dat ik binnenkort maar eens een brief aan Mevrouw Schippers ga schrijven.
Met haar inkomen zal ze een nog hogere premie niet in haar portemonnee voelen. Ik wel. Ik ga mijn behandelaars vertellen dat ik in 2014 in ieder geval niet meer terugkom. Ik vraag aan Sint wel een doe-het-zelf-setje accupunctuur, mag manlief mij gaan prikken.
