'Hoe wil jij je eitje, liefste'? 'Oranje, alsjeblieft'.
Ik kan geen eieren pocheren. Eigenlijk kan ik nauwelijks een ei koken.

Ik durf hier best op te biechten dat ik de woorden
‘ei koken’ een paar keer gegoogeld heb, omdat ik het aantal minuten niet meer wist.

En Google vulde trouwens elke keer heel behulpzaam ‘ei koken hoe lang‘ als topresultaat aan, dus ik troost me maar met de gedachte dat ik blijkbaar niet de enige ben.

Er was eens…

Toen ik de eerste keer voor mijn lief een eitje wilde koken, ging het al meteen mis. Stomverbaasd keek hij toe hoe ik, met de google-resultaten in het scherm van mijn smartphone, een volle pan koud kraanwater op het vuur zette en ondertussen mopperde dat dat ‘aan de kook brengen’ altijd zo enorm lang duurt.

Hij stuurde me de keuken uit en vanaf de ontbijttafel zag ik hoe hij de waterkoker als onderdeel van zijn
Mise En Place gebruikte. Ik nam me meteen voor het de volgende keer natuurlijk ook zo te doen. maar eerlijk is eerlijk: ik heb sindsdien geen ei meer zelf klaargemaakt. Mijn prins op het witte paard, bleek eigenlijk een keukenprins te zijn.

Met Den haalde ik een levenslange garantie op gekookte en gepocheerde eitjes in huis

Ik wil ze ‘oranje’ en hoewel hij me elke keer probeert uit te leggen dat de kleur van de eidooier helemaal niets met de minuten bereidingstijd te maken heeft en ik daar elke keer weer tegenin ga, maakt hij ze altijd precies zoals ik wil.

To nu berustte ik in mijn lot en liet ik me gedwee toast met zalm, mayo en gepocheerd ei voorschotelen.
De liefde; je moet er wat voor overhebben.

Pocheerprinses

En dat heb ik. Dus wilde ik hem verrassen door voor één keer een perfect eitje voor hem te pocheren. Voor één keer, inderdaad; want je moet de aangemeten rolverdeling in je relatie natuurlijk niet teveel ontwrichten.
Maar een zelfgemaakt eitje-ontbijtje heeft ‘ie wel verdiend.

Ambitieus, I know. Dus ik weer googlen. Maar na zo’n dertig artikelen over azijnsoorten, kookpunten, draaikolken en ijsbaden, hield ik het voor gezien. Ik moest bekennen: way out of my league, bepaald geen eitje. Maar er is hoop. Tijdens mijn online studiereis kwam ik een eipocheerder tegen!

Een eipocheerder. Jep, bestaat echt. Ik hoor je lachen. Maar met dit geheime wapen verander ik voor één dag van Keuken-Kluns in Pocheer-Prinses. En daarmee ga ik punten scoren bij de man die voor de rest van zijn leven eitjes voor mij zal maken. Lijkt mij een win-win.

Wat ik ga maken? Toast met avocadoprak en gepocheerd ei! Recept (met copyright-op-de-water-in-de-mond-loop-foto) van de leuke site van Fransesca Kookt.

De eipocheerder is te koop bij: Dille en Kamille