Vorige keer schreef ik al over variatie in de keuken

Hoog tijd voor een glamoureus groenterecept.

De bloemkool en ik zijn nooit goede vriendinnen geweest. Ik vond haar altijd een beetje vreemd en nadat ik ooit een keer een stukje - door mijzelf bereide - schandelijk doorgekookte bloemkool heel chique aan tafel had uitgespuugd, was dat gevoel bij de bloemkool waarschijnlijk geheel wederzijds. We hebben elkaar daarna jarenlang succesvol ontweken.

En als ik haar toch ergens per ongeluk tegenkwam, wist ik het gelukkig zo te draaien dat we elkaar niet echt hoefden te spreken. Ik verdenk háár er trouwens van dat zij in de supermarkt altijd snel even achter de paprika’s of broccoli’s ging liggen om mij te ontlopen. Zich een beetje verstoppen uit angst voor mijn kookkunsten… de lafaard.

Maar goed

Op een gegeven moment ben je die schoolplein-perikelen toch echt wel een beetje ontgroeid. Of besluit je weer eens wat meer veggies te eten. Dan wordt het tijd om je een beetje volwassener te gaan gedragen. En omdat zíj natuurlijk niets van zich liet horen, besloot ik heel nobel het initiatief te nemen.

Ik kocht een bloemkool. Op de Albert Cuyp. Waar de brullende man bij wie ik afrekende, zó imposant was,
dat ik echt no way ging vragen of hij misschien nog hippe recepttips had om iets culi-creatiefs met het ding te gaan doen. Dan maar via de foodblogs. Blijkt zowaar dat je keukenprinsestechnisch écht niet meer meedoet als je nog nooit bloemkool-pizzabodem hebt gemaakt!

Maar mijn bof-ik-even-sensatie was van korte duur. Té makkelijk; wilde ik mijn potentieel nieuwe vriendschap met een groente op het spel zetten voor de ultieme junkfoodfeel? Nee, ik moest nu natuurlijk wel even met een echte kijk-mij-eens-avontuurlijk-maar-énorm-bewust-doen-draai komen.

Dat is gelukt

Hoe? Eigenlijk heb ik gewoon een heleboel gezonde en beetje-gastronomisch aandoende recepten met bloemkool nogal eigenwijs en onwetend gecombineerd en zo de volgende simpel-maar-succes-formule ontwikkeld.

• 1 bloemkool
• 1 blikje kikkererwten
• Theelepel komijnzaad
• Theelepel mosterdzaad
• 2 chilipepertjes
• Handvol cashewnoten
• Handje korianderblaadjes
• 150 g kwark
• Teentje knoflook
• Olijfolie
• Peper en zout

Oven vast aanzetten op 200 graden.

De kikkererwten laten uitlekken en de bloemkool in kleine roosjes snijden. De pepers (zaadjes verwijderd) fijnhakken. Op een bakblik met bakpapier de bloemkoolroosjes en de kikkererwten uitspreiden en de gehakte pepertjes met de cashewnoten erover strooien. De komijnzaadjes, mosterdzaadjes, wat peper en zout, scheutje olijfolie erbij, en… husselen. Hoppa; de oven in. Af en toe de roosjes keren of omschudden.

Ondertussen voor het sausje nog even de geperste knoflook en fijngehakte korianderblaadjes met wat kwark mengen (ik hou van dressing-like-sausjes, dus heb er nog wat water aan toegevoegd) en na ongeveer 20 minuten de bloemkool uit de oven halen. Alles lekker op een schaal of plank leggen, saus erover gieten en…

Taratadatataaa!

Trots wandel ik met mijn plank vol out-of-my-comfort-zone-lekkersde eetkamer in. Manlief en ik stonden versteld! Want eerlijk is eerlijk; de bloemkool en ik hebben hier gewoon een topprestatie geleverd. Ik heb haar niet teleurgesteld met pannetjes kokend water en zij mij niet met haar smaak. Zo lekker geroosterd, kruidig,
fris en tikkie Indiaas! Teamwork! Het moge duidelijk zijn; Er is iets moois opgebloeid tussen ons.

Besties, BFF’s, dreamteam… superlatieven schieten tekort om deze verse vriendschap van woorden te kunnen voorzien! Sterker nog; het heeft ons zó dicht bij elkaar gebracht; volgende keer durf ik alsnog die pizzabodem te gaan maken!

Cheers! Op mijn nieuwe groentegezel!

Ben jij een echte veggie-lover? Lees dan hier over de moestuin van Daan!
Iets heel anders gezonds uit de oven toveren? Bak dan eens deze Havermoutmuffins