Zodra ik weer een schoonmaakwoede of liever gezegd een schoonmaakvlaag voel aankomen zet ik wat cd’s klaar of de radio aan met speciale muziek om even lekker bij schoon te maken.
Schoonmaakwoede
Het is voor mij de enige manier om die vlaag goed vast te houden! Vroeger ging ik er vanuit dat het iets met hormonen te maken had. Ik dacht toen dat het gewoon over zou gaan als je onder je warm dekbed kroop, met een goed boek en indien nodig een warme kruik.
Muziek
Tegenwoordig sta ik luid mee te zingen terwijl ik de binnenkant van de ramen in de keuken aan het soppen ben. Je moet vooral denken aan de cd’s van Borsato, maar ook ‘Ik geef je een roosje mijn roosje’ van Connie van den Bos zorgt ervoor dat er geen streep achter blijft. Bij Hazes ga ik helemaal uit mijn dak. Ik pak mijn parketvloer grondig aan en zet vanwege het groot oppervlak ‘Kleine Jongen’, ‘Bloed zweet en tranen’ en ‘Zij gelooft in mij’ op repeat. Tijdens het schrobben besef ik steeds weer dat boenen op muziek voor de beste arbeidsvitaminen zorgt. Ze hebben er echt over nagedacht. Och! Het zijn ook van die fantastisch heerlijke meezingers waardoor je niet in de gaten hebt dat je parketvloer begint te glimmen. Tussen de coupletten door snuif ik de geur op van frisse schoonmaakmiddelen, want daar doe ik het ook een beetje voor.
Grote schoonmaak
Terwijl mijn witte was in het trappenhuis hangt te drogen, constateer ik met mijn belangrijkste zintuig dat ik op het goede spoor zit. De buitenkant van de ramen, het schijnt dat je daarvoor echte spierballen moet hebben, is mannenwerk. Daar ga ik niet over.
Eéns in de zoveel tijd loopt er een man heel stoer door onze buurt. Onder zijn linkerarm een loodzware ladder in zijn rechterhand een emmer met benodigdheden. Zijn blik doelbewust gericht op zoek naar meer buitenramen. Niet eens naarstig, want die man heeft erover nagedacht. Precies op één van die momenten kwam ik, eigenaresse van een enorm buitenraam, aanfietsen. Die stoere, hij heeft er oog voor, moet die blik in mijn ogen herkent hebben. Naast mijn aangenomen houding schijn ik dat ene beslissende te hebben uitgestraald. Binnen een mum van tijd werd hij mijn vaste glazenwasser. En ik deel hem graag met andere vrouwen in de buurt. Met mijn glazenwasser heb ik inmiddels een band. Twee keer per maand. Als hij bij mij geweest is begint het weer van voor af aan.
Speaker op maximum
Weet u wat Willeke Alberti overkomt als ik aan het stofzuigen ben met mijn Miele? Kijk, mijn speaker staat ook bij het stofzuigen standaard op maximum, maar toch lukt het Willeke niet het geluid van mijn vuurrode Miele te overstemmen met ‘Spiegelbeeld’. Onder alle Surinaamse mensen een zeer populair liedje, dit even terzijde, want mijn Miele zuigt als een tierelier. Een huishoudelijk apparaat waar ik supertrots op ben.
De binnenkant van de schuifpui blijft onder het zingen uiteraard niet onaangeroerd. Met mijn schoonmaakvlaagje ga ik zuinig om. Waar vlagen vandaan komen en hoelang ze blijven weet niemand, maar de vlaag waar ik nu al een poos mee rond loop lijkt blijvend. Met een beetje weemoed denk ik terug aan wegduiken. Onder mijn warme dekbedje. Met kruik en al. Misschien was het helemaal geen hormoonkwestie. Misschien ben ik gewoon een echte huisvrouw.
Geplaatst door:Nellie Bakboord
