Afgelopen week was een ouderwetse hectische week! Het begon bij de aanschaf van een tweedehands camper die ik gevonden had op marktplaats.

Ik wil eigenlijk al heel mijn leven een camper om lekker van plaats naar plaats door Europa te trekken. Tot heden waren mijn respectievelijke partners er niet voor te porren, maar gelukkig kreeg ik carte blanche van Willibrord wat niet tegen dovemansoren was gezegd.

Op pad

Na weken het net afspeuren had ik er eindelijk eentje gevonden en met goede vriend Emiel, voor de technische ondersteuning en keuring, ging ik anderhalve week geleden op pad. Nadat het technische aspect was goedgekeurd en ik binnenin de vele mogelijkheden zag, kocht ik 'mijn' camper.

Het rijden was even wennen, maar toen ik thuis aankwam, stond W. al volop te fotograferen. Trots als een pauw! Toen we deur opendeden zag ik aan zijn gezicht dat hij teleurgesteld was, omdat alles bruin en donker was. Ik begon gelijk te vertellen dat ik de kastjes wit wilde schilderen, de bankhoezen een andere kleur zou geven en de gordijntjes ging vervangen.

Ik zag hem ademhalen... Binnen 3 dagen hebben we keihard gewerkt om alles te veranderen. W. toog naar Hilversum om nieuwe schuimrubberen kussen te laten maken, we gingen naar de Albert Cuyp om stof te kopen, naar de Praxis voor verf en de Roobel voor tapijt.

Eerste campingavontuur

Daarna kroop ik thuis achter mijn naaimachine om vervolgens de kussen en de gordijnen te naaien, zodat wij op zondag richting Aalten gingen waar mijn oom op een boerencamping stond. Ik wilde graag de eerste keer even met mijn familie staan, omdat ik weliswaar tot mij 30ste gekampeerd had, maar het even fijner vond als mijn oom meekeek zoals de allereerste keer weer, plus dat we nog het nodige erbij moesten kopen en hij precies zou weten wat we nodig hadden.

W. was helemaal nerveus voor zijn eerste campingavontuur. De kinderen kwamen niet meer bij van het lachen, maar vonden het allemaal geweldig leuk en stoer (inmiddels is de camper al besproken door deze en gene).

Zoals ik al verwacht had, vond W. het helemaal leuk en gezellig, maar we moesten terug omdat wij 1dag later zouden vertrekken naar het mondaine St.Tropez voor de lancering van het nieuwe merk van Aad en Nikki Ouborg 'Bourgini'.

St. Tropez

Bourgini is het nieuwe huishoudelijke merk van de Ouborg groep en werd door middel van een geweldig leuk knalfeest op een boot in de haven van St.Tropez gelanceerd. De apparaten hebben een mooie moderne vormgeving en ik begreep dat ze binnenkort volop te koop zijn in de Blokker- en Marskramerfilialen.

Het is fantastisch om te zien hoe de familie Ouborg elke keer weer een gat in de markt oppakt en hoe Aad dit gestalte geeft met zijn kinderen. Zijn oudste 2, Tim en Florentine, staan aan de leiding van Princess Traveler and Sportsgear en nu mag kind nummer 3, Nikki, onder leiding van haar vader van Bourgini een groot succes maken. Tijdens de presentatie stond ik achter moeder Dorien, die glom van trots, want de kinderen hielden voor het zeer illustere gezelschap ook nog eens allemaal een speech.

Ons eigen 'clubje'

Het contrast was zeer groot natuurlijk: van met de camper kamperen op een boerencamping naar het decadente St.Tropez waar wij verbleven in het slechts 2 jaar oude 5 sterren hotel De Paris. Op de dag na de lancering werden we getrakteerd op een zeer corpulente lunch in de beroemde strandtent Thaiti Beachclub met ons eigen 'clubje' van meer dan 30 man onder leiding natuurlijk van Aad en Dorien Ouborg, zijn zussen en alle kinderen met aanhang.

Maar ook met Jan en Monique des Bouvrie, 3 sterrenkok Jacob Jan Boerma met zijn vrouw Kim, die het
's morgens aan het ontbijt niet kon laten om mij een heel lekker gerecht te geven en sterverslaggever van het Stan Huijgens Journaal Willem Kool was ook aanwezig. Ook waren een paar hele intieme vrienden van de familie Ouborg van de partij, waar o.a. Teun van Eijk en Willibrord toe behoren.

In de Tahiti Beachclub komen de grote sterren van de wereld dagelijks hun vorkje happen. Het is een beetje zien en gezien worden, maar dan wel op een leuke vrolijke manier. De muziek werd verzorgd, naast de plaatselijke dj, ook door onze meegereisde Juni Juilliet, die zo lekker zingt en piano speelt, dat je gewoon niet stil kan zitten of staan. Na het geweldige feest op het schip de avond ervoor, werd de lunch ook weer een enorme gezellige happening.

's Avonds gingen we nog even het dorpje in om daar weer bekenden tegen te komen, waardoor onze laatste avond toch weer later werd dan gepland. De volgende ochtend om 6 uur stond de taxi klaar om ons naar Nice Airport te brengen.

Metamorfose

Thuisgekomen was het eerste wat we deden, kijken in de camper, omdat onze vriend Emiel tijdens onze afwezigheid al het houtwerk wit geschilderd had, zodat onze rode banken en rood/witte gordijntjes nog leuker uitkomen. Op naar de volgende trip dan maar... met de Bourgini waterkoker en plaat van Aad natuurlijk bij ons!