Het verloop van de behandelingen bleef hetzelfde.

Het ging letterlijk rood/oranje/groen,
6 behandelingen achter elkaar.

De impact van chemo op een lichaam weten we en snappen we allemaal.

Dat het buiten de kankercellen ook gezonde cellen kapot maakt, weten we ook. En dat het lichaam er serieus van moet bijkomen, weten we ook, niets nieuws. Deze periode is Richard aardig stabiel doorgekomen.

Hij was, mede door zijn vitaliteit, goed in staat na iedere kuur weer goed eruit te komen en ging vol goede moed verder met de volgende. Na de 2e kuur hoefde ik niet meer mee. Als het echt niet gaat dan bel ik wel en kom je me maar halen. Oh, ok…

Wat ga je doen om afleiding te krijgen? De een gaat sporten, winkelen of iets van dien aard, ik heb mij volledig op mijn bedrijf gestort. Dit was voor mij een absolute uitdaging om hier iets van te maken en een enorme afleiding.

In augustus 2009 had ik besloten een groothandel in huidverzorging voor de vakspecialisten en schoonheidsspecialistes te starten. De vele voorbereidingen die gedaan moesten worden had ik een half jaar voor nodig om dan in januari 2010 de eerste beurs te gaan draaien.

In november 2009 kreeg Richard de diagnose borstkanker. Het veilige kaartenhuis stortte voor ons gezin in een klap in elkaar. Is het dan wel verstandig verder te gaan met een bedrijf in zo’n premature fase van bestaan?

Zou het bestaansrecht hebben? We hebben beiden niet de kwaliteit in de toekomst te kijken, wel hadden we beiden het volste vertrouwen dat het alles had om succesvol te worden.

Dus de beslissing om verder te gaan was gemaakt! Deze beslissing maakte ook dat ik een uitlaatklep kreeg om mijn gedachten te focussen op andere dingen. Alleen met ziek zijn bezig zijn, alleen bezig zijn met overleven,
is een noodzakelijk kwaad en niet iets om de hele dag mee bezig te zijn.

Daar word je niet vrolijk van zeg maar. Dat ik volop aan het werk was, heeft gemaakt dat we een gezin hadden dat volop draaide, dat volop in bedrijf was met heel veel andere dingen dan alleen de ziekte van Richard.
Voor ons allemaal is dat goed geweest, de neus gericht naar de toekomst!

Voor de buitenwereld was het zo dat Richard ziek was en dat was dan ook het gesprek van de dag. Een ieder die je tegenkomt: hoe is het met Richard? Hoe gaat het met hem, enz. enz. maakte me wel eens kwaad of verdrietig en gaf een bijzondere wending aan mijn dagelijkse uitstapjes zoals bijvoorbeeld boodschappen doen.

Alsof heel het leven ging om Richard en de kanker. Er was toch nog meer in het leven? Er is zeker een moment geweest dat ik de belangstelling heb opgevat als zeer vervelend, hoe begrijpelijk en liefdevol de vragen ook waren.

Op dat moment was ik volop bezig mijn hoofd boven water te houden met het gezin en het bedrijf en zijn leuke dingen meer dan welkom. Het overleven zeg maar. En praten over kanker hoorde dan even niet in dit rijtje.

Af en toe vroeg iemand: 'hoe is het dan met jou'? Dat was bijna verrassend en lief, al wist ik er bijna geen antwoord op te geven. Want tja, hoe gaat het met je, dan moet je even naar je gevoel en dat had ik goed verstopt. Dus wat ik dan wilde, kreeg ik en kon ik er weer niets mee.

Doorworstelend met dit proces heb ik mij dus volledig gestort op het bedrijf. Als een dolle hond ben ik iedere minuut die ik vrij had gaan benutten om het bedrijf succesvol te maken. Een heuse uitdaging en serieuze klus met de crisis die in 2010 in een rap tempo doorzette.

De afleiding van mijn lieve vriendinnen was meer dan welkom en hebben mij enorm door de eerste periode gesleept. En ook dan komt er een moment dat je zo bezig bent met gezin en werk, dat je sociaal gezien je in isolatie komt. Onbewust misschien wel een bewuste keuze.

Vorige week zei ik tegen iemand: 'we hebben een aantal jaren onder een steen gezeten.'
Richard gaf aan: 'een hunnebed bedoel je'!

Stukje bij beetje lukt het mij en ons om weer de bewoonde wereld en het sociale leven in te stappen.
De mist klaart op en we kunnen deze periode afronden.

Wordt vervolgd…

Paul de Leeuw met de steen is een prachtig nummer en beschrijft zo mooi de (onbewuste) keuze die een verandering brengt in je leven.