En dan is er zomaar weer een jaar voorbij! In mijn gevoel waren we nog maar een paar maanden geleden naar het carnaval geweest! Wat vliegt die tijd….
Toen ik Willibrord net leerde kennen, zei hij dat hij carnaval het mooiste feest van het jaar vond. Elk jaar gaat hij dan ook naar Den Bosch of soms Maastricht om zich daar te laten onderdompelen in het feestgedruis. Vaak gaat hij alleen met vrienden en nam zelden een vrouw mee, 'omdat dat toch maar jaloers gedoe oplevert'…
Nu ben ik niet jaloers aangelegd, dus dat was al in mijn voordeel toen ik voor de eerste keer 'meemocht'! Inmiddels ben ik ruimschoots geslaagd voor mijn 'carnavalsexamen' en ga dan ook elke keer mee.
Brabants bloed
In tegenstelling tot Willibrord, heb ik echt Brabants bloed (mijn vader was een 100 % Brabander). Dus toen we de eerste keer samen in Den Bosch aankwamen en het eerste cafeetje inschoten, begon ik al gelijk mee te hossen en had gein met iedereen in mijn omgeving. Waar W. nog dacht, dat hij voor mij moest zorgen en me in de gaten houden, sloeg hij stijl achterover, omdat ik mij als een vis in het water voelde.
We gingen van het ene café naar het andere. Soms moesten we in het gedrang buiten wachten, wat ook wel weer hilarische toestanden opleverden. Wat een mensenvolk is er dan op de been zeg! Zo verschrikkelijk druk!
We zijn ook nooit anoniem in Den Bosch. Iedereen roept: hé Willibrord! Krijgen ook veelvuldig drank aangeboden wat natuurlijk weer hartstikke aardig is! Alleen de volgende ochtend minder...
Onzeker
Afgelopen weken hebben we erg getwijfeld of we wel zouden gaan. W. is druk met allerlei werkzaamheden en ik vind het weliswaar erg leuk en gezellig allemaal, maar vind het ook prima als we niet gaan. Zelfs tot gisteren was het nog onzeker. Meestal gaan we op maandagavond carnaval vieren, maar dat komt gezien ons beider afspraken op de dinsdag heel erg slecht uit!
Een vriend van W die ook altijd meegaat, kwam met het voorstel om op zondagavond te gaan, wat wel beter uitkomt. Twijfel alom wat we nu gaan doen! Voorlopig gaan we vanmiddag maar kijken bij de carnavalsoptocht in Naarden om in ieder geval in de stemming te komen.
Optocht
Het doet mij erg denken aan vroeger, waar wij elk jaar gingen kijken samen met mijn Brabantse Oma naar de optocht in Bergen op Zoom. Wij mochten dan leuk verkleed langs de kant ons vergapen aan al die prachtige praalwagens en mooi aangeklede mensen. Overal schalde carnavalsmuziek, iedereen was blij en gelukkig en hoste er vrolijk op los.
Goed gemutst
Dat valt mij wel altijd op met het carnaval! Iedereen is happy. Geen onvertogen klank of gedoe. Zeker de echte carnavalsvierders. Daar bedoel ik de mensen die elk jaar komen, zich op het volksfeest verheugen en volledig mee laten zuigen. Dat zijn zulke leuke en gezellige mensen. Het is alleen maar geinen, gezellig doen, dansen, meezingen uit volle borst. Daar word je echt vrolijk van en alle zorgen zijn dan even helemaal vergeten en naar de achtergrond.
Vasten
Wat een mooi begin dan van de 40 dagen vasten! Want dat is de reden waarom er carnaval gevierd wordt. Ik ben dan wel katholiek opgevoed, maar heb niet meer meegemaakt dat je alle koekjes in een trommel moest doen en daar bewaren tot de Pasen. Eigenlijk kun je het wel vergelijken met de Ramadan, alleen de islamieten houden zich nog steeds aan dat gebruik.
Misschien moeten wij het toch maar weer nieuw leven inblazen. Ik zal het thuis eens in de groep gooien.
Zowel W. als Merel kunnen lekker genieten van koekjes en kaakjes. Ben dan benieuwd hoeveel er met Pasen dan nog in de koektrommel zitten!
Fijn carnaval Alaaaaaaaaaaf!
