20 Jaar geleden zat ik overspannen thuis.
Oorzaak was teveel stress door werk in combinatie met een relatie die later dan ook misliep. Ik voelde me gevangen door alles wat moest en wist absoluut niet hoe ik daaruit moest komen. 

Nadat ik een paar weken thuiszat, sleurde mijn moeder me mee naar haar wekelijkse schilderklasje. Mama was zelf geen onverdienstelijke schilderes, maar vond het wekelijks uitbouwen van haar techniek een zalige uitlaatklep.

Ik moest ontspannen en na jaren werkzaam in de zakelijke sector was de enige vorm van ontspanning voor mij tekenen, waar ik vanaf mijn middelbare school niets meer mee gedaan had.

Inspiratie

Ik staarde naar het blanco blad en kreeg totaal geen inspiratie tot ik midden in de nacht wakker werd en voor mij 3 ballen zag. Eentje was ingeklemd in een triangel, de tweede bal was weliswaar los, maar de stokjes van de losgekomen triangel lagen nog voor de bal, waardoor de bewegingsvrijheid beperkt werd en de derde bal was helemaal vrij met in de verte 1 vrije vogel.

Dit drieluik werd een symbool voor mij, voor mijn leven op dat moment. Ik wilde zo graag die vrije bal zijn, zonder zorgen en met een enorme vrijheid om te gaan waar ik wilde. Na die periode van overspannenheid kwamen er regelmatig perioden in mij leven die het soms moeilijk maakte om zelfs maar naar mijn schilderijen te kijken.

Op een gegeven moment heb ik ze zelfs op zolder gelegd en bij elke verhuizing kwamen ze even tevoorschijn als een soort 'reminder'. De vrije bal zijn leek een utopie.

'Happy tafel'

Tot een paar weken geleden begon ik aan mijn 'happy tafel'. Het maagdelijke witte tafelblad veranderde in een enorme zee van cirkels met allemaal een eigen betekenis. Bij elke bol liet ik mijn kwast mijn gevoel vertgenwoordigen. Zo ontstond een kleurrijk geheel van vooral vrijheid en blijheid.

Alleen bleef er 1 rode bal over, waar ik maar niet wist wat ik daarmee wilde uitbeelden. Ik liet de bal voor wat het was en schilderde op alle andere gekleurde ballen bloemen, symbolen, woorden. Ik besloot de laatste rode bal gewoon als bal te schilderen, dus bracht ik er schaduw en diepte in aan. De woorden die mij te binnen schoten, nadat ik de bal klaar had, waren 'job done' en ineens schoot mij mijn drieluik te binnen!

Eigen lijn

Een vriendin van mij kwam van de week koffiedrinken en zag mijn blije tafel en vond dat ik vooral daarmee door moest gaan. Onze schoonzoon vind zelfs dat ik er een hele lijn van moet maken met servies, placemats etc.
Hij zegt: 'hier word je gewoon heel blij van in deze kl... periode van ellende'!

Mijn vriendin en ik stonden zo voor de tafel en ze vroeg mij uitleg voor de diverse symbolen tot we bij de rode bal aankwamen. Ik begon te vertellen waar ik vandaan kwam en hoe het nu voelde. Ik liep naar mijn kleine ateliertje in de tuin en liet haar mijn 'ballen'-drieluik zien. Ze zag het gelijk en ook de verbondenheid met de tafel. 'Daar moet je blog overgaan', riep ze enthousiast, 'wat een mooi verhaal'.

Toen ze weg was zag ik dat mijn proces van ingeklemd zijn tot het volledige gevoel van vrijheid 20 jaar geduurd had en nam me voor deze rust met me mee te nemen op de rest van mij levenspad. De cirkel is rond en niets kan mij meer van de wijs brengen...