Wat lekker zeg, de krokusvakantie is begonnen. Even geen wekker om 7 uur en geen Merel die al vanaf 7.30 uur met d'r vriendin aan het face-timen is over de kledingkeuze van die dag en alles wat tieners van 12/13 jaar hoognodig 's morgens vroeg met elkaar moeten bespreken.
Laatst ging Willibrord ons bed uit om te vragen of de dames soms nog wat harder wilden praten, want dan was hij tenminste gelijk helemaal wakker.
Merel hoogst beledigd natuurlijk, want waar had die man het over! Ze mocht toch wel even praten met d'r vriendin.
Gelukkig was Merel later voor rede vatbaar, dus nadien praten de meiden als Merel haar slaapkamerdeur dicht heeft.
Handwerk
Voor ons ligt een zalige blanco week met heel weinig verplichtingen. Ik begon de ochtend al goed met wat verstelwerk wat er al maanden lag. Gelijk moest ik terugdenken aan vroeger. Hoe mijn moeder avond aan avond achter haar naaimachine zat om de meest modieuze kleding voor mijn zusje, haarzelf en mij te maken.
Voor mama was dit haar grootste hobby en afleiding in de tijden dat ze ons alleen moest opvoeden.
Ik herinner mij dat ik een plooirokje met pet had gezien in de Knip, het tijdschrift voor zelfmaakmode in die tijd (zou het blad nog bestaan?). Mama had nog een appelgroenen stof liggen, dus daar moest mijn nieuwe outfit van gemaakt worden. Nu ben ik altijd gek op die kleur geweest en vond het reuze spannend hoe het zou worden.
Ik moet denk ik een jaar op 10 geweest zijn.
Ik ging 's avonds naar bed en toen ik mijn ogen de volgende dag opendeed hing het rokje, pet en stropdas gestreken en wel aan mijn kledingkast. Mama was tot diep in de nacht doorgegaan om het af te krijgen.
Zelf ben ik al vanaf een jaar of 8 bezig met breien, haken en naaien. Het begon met een 'oude Singer' die ik voor mijn communie heb gekregen. Mijn oom had hem helemaal gereviseerd voor mij en mijn nicht had de naaimachine een nieuwe naam in gouden letters gegeven. De 'Gesina'! Hij staat nog steeds op mijn kantoor.
Hierop kon ik mijn eerste poppenkleertjes maken. Later ging ik 'zelf ontwerpen' en naaide ik mijn eerste rokjes. Toen mama zag dat ik er wel gevoel voor had, leerde ze mij op haar eigen elektrische machine naaien, zodat ik mijn ontwerpen kon uitbreiden naar broeken, jurken en zelfs ooit eens een spijkerjack met suède stukken,
die weer kwamen van een oude rok van mijn moeder.
Mijn oma zat altijd te breien of te haken. Van haar leerde ik hoe ik dat zelf kon doen. Hoewel oma en ook mama niet één van de geduldigsten waren, hebben zowel moeder als dochter mij de schone kunsten van het handwerken bijgebracht. Ik had er blijkbaar gevoel voor, want toen later mijn zusje het ook wilde leren,
werd hun geduld wel heel erg op de proef gesteld. Mijn zusje is ook nooit verder gekomen dan een 'scheve' sjaal te breien.
Creatief aangelegd
Altijd bleef ik in mijn jeugd bezig met ontwerpen, kleding maken, tekenen en schilderen. Ik wilde zo graag modeontwerpster worden. Na mijn Havo examen was ik zelfs al aangenomen op de modeacademie, maar helaas was er toen ook een verschrikkelijke crisis en kwam je zeker niet aan het werk als je een creatieve opleiding deed. Ik zag af van deze opleiding en ging de bedrijfskundige kant op, die mij altijd wel goede banen heeft opgeleverd, maar er bleef toch altijd een knagerig gevoel over.
Hoe anders is het nu met allerlei leuke creatieve opleidingen die heel goed afgestemd zijn op de maatschappij. De ergste crisis is bijna voorbij. Ik denk oprecht dat er over een paar jaar genoeg ruimte is voor creatievelingen zoals mijn Merel.
Merel doet niets liever dan tekenen, schilderen, plakken, knippen. Vorig jaar in de krokusvakantie hebben wij de hele vakantie niets anders gedaan dan geschilderd. Merel zit nu op een middelbare school waar creativiteit hoog in het vaandel staat en haalt dan ook echt hele goede cijfers voor deze vakken.
Vanmorgen haalde ze allerlei schilderbenodigdheden uit mijn atelier. Afgelopen weken hadden we ook al de lege glazen potten gespaard, want daar wilde ze iets meedoen! Ze heeft zich nu voorgenomen om deze potten te beschilderen en dan kaarsen en zand te kopen, zodat we leuke kaarsenstandaards hebben!
Ik loop altijd over van trots als ze zo lekker bezig is. Vanmorgen heb ik haar beloofd dat als ze een creatieve opleiding wil gaan doen, van harte mijn toestemming heeft. Ik weet zeker dat dan mij kleine grote meid goed terechtkomt!
