Afgelopen week hebben we nog zalig kunnen genieten van de laatste warme zomerdagen, waarop we zeker in de maand september getrakteerd werden.

Merel was maandagmorgen al om 6 uur met school vertrokken naar Texel. Willibrord had die dag opnamen van ’s morgens vroeg tot eind van de dag en ik mocht op zijn jongste kleindochter Zara van 16 maanden passen.

Oppassen

Om 07.15 uur was ik bij Zara in Amsterdam. Ze liep al parmantig in de rondte te stappen. Moeders gaf nog even een laatste kus en onze dag samen kon beginnen. Zara is een vrolijke Frans. Ze vindt alles leuk en vooral als ze te eten en te drinken krijgt. De hele dag heeft ze plezier en als ze een keertje huilt dan is ze moe.

We gingen samen de krant lezen, tekenen en wat TV kijken. Na haar ochtendslaapje pakte ik de wandelwagen om erop uit te gaan. We liepen een stuk, zij ondertussen lekker knabbelend op een koekje en kwamen uit bij winkeltjes en een grote Hema. Tijd voor koffie met wat lekkers.

Daarna vervolgden we onze weg naar het nabij gelegen winkelcentrum, waar maar een enkele winkel open was, dus ik kon mijn geld in mijn zak houden. Op een gegeven moment was Zara het zat om in de wagen te zitten en wilde zelf lopen, maar het is een kleine doerak, die je niet vrij kan laten lopen.

Ik zei tegen haar: 'Je mag eruit, maar Gesina houdt je handje vast'. Zelf spreekt ze nog maar een paar woordjes, maar ze begrijpt alles! Zij aan mijn hand naast de kinderwagen lopend. Alles werd opgenomen en bekeken.

Vol verbazing zag ze hoe kratten drank uit een auto geladen werden. Lachend keek ze de man aan. Na een aantal minuten vervolgden wij weer onze weg, toen de man ons achterna liep met 2 flesjes water. 'Voor de kleine meid en ook 1 voor u', zei hij in gebrekkig Nederlands.

Naar de speeltuin

Wat is Amsterdam dan toch een heerlijke stad, waar dat soort dingen gewoon gebeuren. Onderweg hadden we met iedereen aanspraak. Uiteindelijk kwamen we in een hele grote speeltuin terecht die voor elk kind tussen de 1 en 15 jaar iets te bieden had. Het eerste wat Zara deed was naar de immens grote zandbak lopen en van een duf jongetje wat alleen maar op zijn billen zat, de zandvormpjes afpakken en zelf aan de slag gaan.

Vervolgens klom ze weer over de rand om het op een hollen te zetten naar de wip, waar net een Turkse opa met zijn kleinkinderen aan het wippen was. Hij aan de ene kant duwen en ik aan de andere kant, gaven wij beiden onze kleinkinderen een enorm plezier.

Op zo’n moment denk ik: 'Ja zo kan het ook, even geen ISIS gevaar, geen vooroordelen, nee gewoon samen met elkaar kinderen vermaken zonder angst en zo moet het ook'!

Toen ging Zara klimmen, schommelen, weer in de zandbak tot ze helemaal uitgeput was en wij weer richting huis gingen. Ik legde haar op bed waar ze ruim 3 uur sliep en vast en zeker van alle avontuurtjes die wij samen hadden beleefd droomde!

Laatste ritjes met de camper

De volgende dag besloten W. en ik nog even te gaan genieten van de camper en het mooie weer. We kwamen uit tussen Bergen en Egmond. Na aankomst pakten we gelijk onze fietsen en gingen op pad naar het strand van Bergen en later het pittoreske dorpje, waar iedereen elkaar aanstootte omdat Willibrord daar liep.

Net op het moment dat ik hem wilde zeggen: 'Zijn ze hier geen bekende Nederlanders gewend',
liep Joep van 't Hek ons tegemoet. Na een klein praatje liepen wij weer door om ons nog te haasten, want W’s broer, die huisarts is in Alkmaar, zou bij ons in de camper komen eten.

We waren net ‘thuis’ toen hij al kwam. Hij had de foto’s wel gezien en was hoogst verbaasd geweest dat zijn broer het camperen zo leuk vond, maar eenmaal 'life' in de camper snapte hij het wel. Het werd een hele gezellige avond met als minpuntje de strijd tegen de muggen!

Op woensdagmorgen pakten we alles weer in en gingen op pad naar Egmond en later Alkmaar. Wat is dat een leuke stad zeg! Ik was er ooit als kind geweest om de kaasdragers te zien, maar de vele leuke winkelstraatjes met dito winkeltjes verrastte mij enorm. Veel aparte woonwinkels, die nu eens geen grijs, bruin, zwart en wit toonden, maar vooral kleur!

Overigens was me dat ook al opgevallen in Bergen en Egmond. Kleur komt terug in het interieur, alleen vinden mensen dat eng, want oh je zou er misschien op uitgekeken raken. Maar als je een kleur kiest die bij je past, dan verveelt dat nooit.

Door mijn leven heen heb ik ook vele basic interieurs gehad, maar altijd met een gekleurde wand en bijpassende kussens in die kleur. Het verveelde nooit! Ook nu weer is de basis van mijn huiskamer wit maar de kleur overheerst. Elke keer als we thuiskomen zijn we blij met ons huis en voelen we ons thuis. We gaan nu de donkere dagen in, maar in ons huis schijnt altijd de zon!