Vandaag staat ons mooie dorpje Laren geheel in het teken van de St. Jans' Processie.
Een traditie die al eeuwen oud is en elk jaar de zondag voorafgaand aan de 24ste juni wordt gehouden.
Het begint al weken van tevoren. De heren van de broederschap gaan bij alle leden van de parochie langs om geld op te halen voor de bloemen. Dan worden de bogen, die over de wegen komen opgeknapt en opnieuw zonodig geschilderd.
Een paar dagen van tevoren worden de geel/witte wimpels opgehangen aan de lantaarnpalen. Deze geven precies de route aan. Op een groot aantal plekken staan de mooiste bogen op de route volop versierd met de prachtigste bloemen.
De zaterdag voorafgaand aan deze processie vindt ook de intocht van de Gooische Wandelvierdaagse plaats. De plaatselijke drumband MCC loopt dan voorop met daarachter honderden mensen die 4 dagen lang tussen de 10 en 40 kilometer hebben gelopen. Een deel van de processieroute wordt dan al gelopen door de wandelaars.
Het dorp is in ware feeststemming om op de zondag terug te gaan naar ingetogenheid en bezinning.
Het programma
Op zondagochtend begint er een mis om 9 uur in de St. Jans' Basiliek en om 11 uur precies luiden de klokken de processie in. De kerkgangers gaan in groepjes al biddend en zingend achter elkaar richting het kerkhof dat op de grens ligt van Laren en Hilversum. Deze traditie stamt al uit 1500, nog voor de tijd van de beeldenstormen.
Door de eeuwen heen is de vorm veranderd en aangepast aan de tijdgeest, maar het principe is hetzelfde gebleven. Al biddend en bezinnend met elkaar lopen naar het kerkhof en dan weer terug.
In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw werd de processie steeds meer een circus en kwamen mensen van heinde en verre om langs de route te staan en een glimp op te vangen van al die pracht en praal. Er schenen wel tienduizenden mensen erop af te zijn gekomen.
Inmiddels is dat stukken verminderd en is de processie weer teruggebracht naar haar kern. Langs de route staan nog steeds veel mensen, maar die komen nu gewoon uit onze omgeving.
Mooie traditie
Ik vind het wel wat hebben deze traditie. Niet dat ik zelf meeloop (ik heb nog blaren van het meelopen in de wandelvierdaagse!) ondanks het feit dat ik regelmatig vrijwilligerswerk voor de kerk doe, maar ik sta wel elk jaar langs de route en waar het Onze Vader wordt gebeden, bid ik mee.
Het is mooi om te zien dat een eeuwenoude traditie in stand blijft en gerespecteerd wordt. Daarmee wordt de ketting verder geregen en zijn wij een heel klein schakeltje in het geheel.
Een zalige zonnige zondag!
