Vroeger keken we altijd naar het Eurovisie Songfestival. Vol spanning volgden we het geven van de punten.
Vooral mijn moeder en ik keken ieder jaar trouw weer. Maar dat waren ook de jaren dat Nederland in de finale stond.
Nederland doet weer mee
Omdat Nederland al jaren niet meer meedeed aan de finale, heb ik jaren niet meer gekeken. Daarbij komt dan dat manlief en oudste helemaal niets hebben met het Songfestival. Tot vorig jaar, met Anouk, supermooi lied, indrukwekkend. Jongste en ik keken en kropen weer voor de buis. Het geven van de punten heb ik niet meer gezien, na 23.00 uur gaat bij mij het licht uit, is de energie op.
Dit jaar was ik eerst wat sceptisch over de Nederlandse inzending, maar nadat ik het nummer een paar keer gehoord had, vond ik het steeds mooier. Rustig, ingetogen, goed gezongen. Voor de overige optredens had ik weinig belangstelling, allemaal een beetje van hetzelfde.
Kopenhagen
Vorige week was ik, samen met oudste en jongste, een paar dagen naar mijn vriendin in Zweden. Ze woont bij haar vriend in een mooi huis in de provincie Skane (in het zuiden van Zweden) een half uur bij Malmö vandaan. Omdat mijn vriendin met haar vriend al in Nederland waren, reisden met ons vieren. We vlogen naar Kopenhagen, vandaar met de trein over de brug (dezelfde brug als in de TV-serie The Bridge) naar Malmö en vandaar met de auto naar haar huis.
We deden het rustig aan, gingen shoppen in Malmö, brachten een middag door aan het strand (weliswaar met warme kleding aan). Op maandagmiddag besloten we een uitstapje te maken naar Kopenhagen, wederom met de trein, ik had mijn rolstoel bij me.
Songfestival
We hadden ons niet gerealiseerd dat het Songfestival een paar dagen later in Kopenhagen gehouden zou worden. Eenmaal in de stad konden we daar niet omheen. Overal banners, poster, speciale festivalaanbiedingen. Op een plein was een optreden gaande. Conchita Wurst zong een paar nummers. Ik had van haar gehoord, maar me niet in haar verdiept. Ze zong mooi, maar de baard werkte vervreemdend.
Dinsdag vlogen we weer terug en eenmaal thuis zagen we hoe Ilse en Waylon een perfect optreden lieten zien en doorgingen naar de finale. Zaterdagavond zaten jongste en ik voor de buis. We zagen en hoorden mooie nummers, vele uithalen en aparte optredens, Twee optredens raakten me. Ilse en Waylon waren en oase van rust tussen al die drukke en uitbundige optredens.
Het andere optreden wat me raakte en me nog steeds enorm raakt, is het optreden van Conchita. Ik heb het tellen van de stemmen niet meer meegemaakt, maar zei tegen dochterlief dat wat mij betreft Conchita mocht winnen, Nederland 2e en Zweden 3e. Ze mocht me wakker maken als Nederland onverhoopt 1e zou worden en ging naar bed.
Conchita
Ze heeft me niet wakker hoeven maken maar verbaasde zich wel over mijn helderziendheid. Ik zei haar dat ik niet helderziend ben, maar dat dit mijn persoonlijke top drie was. Conchita won dus, wat een vrouw, wat een moed. Ze stond en staat voor mij nog steeds op nummer 1.
Een schitterend lied, mooi gezongen maar bovenal het enige nummer dat echt en dan bedoel echt, vanuit het hart gezonden wordt. Ik heb een enorme bewondering voor haar. Ze moet in het verleden een moeilijke en zware tijd hebben gehad.
Transgender zijn is niet niks. Dat weet ik uit ervaring, mijn moeder besloot op latere leeftijd om als man verder te gaan. Daar gaan jaren van innerlijke strijd aan vooraf. Conchita heeft haar eigen weg gevolgd en heeft de moed om voor een miljoenenpubliek haar verhaal te doen.
Haar lied gaat over haarzelf en over vele anderen die in dezelfde situatie zitten. Ik hoop dat zij kracht halen uit het optreden van Conchita. Dat je mag zijn wie je bent, zonder vooroordelen. Gewoon jezelf zijn:
'Waking in the rubble
Walking over glass
Neighbors say we’re trouble
Well that time has passed
Peering from the mirror
No, that isn’t me
Stranger getting nearer
Who can this person be
You wouldn’t know me at all today
From the fading light I fly
Rise like a phoenix
Out of the ashes
Seeking rather than vengeance
Retribution
You were warned
Once I’m transformed
Once I’m reborn'
