Eerlijk. Het thema van de Vrouwenweek 2016,
die op 4 maart start.
Een prachtig thema; eerlijk en oprecht.
Het gaat over transparantie en duurzaamheid,
want ook dat is eerlijk.
En over integer handelen… En terwijl ik het lees, vraag ik me af wat eerlijkheid voor mij betekent. Even zie ik mezelf als klein meisje met staartjes aan de hand van mijn moeder. Ze ontmoet tijdens het boodschappen doen een mevrouw, die haar uitnodigt.
Mijn moeder zegt: 'Nee, helaas kan ik niet vanavond'. Waarop het meisje met de staartjes goudeerlijk zegt: 'Jawel hoor mam. Je kunt immers wel'. In de scherpe stilte die ontstaat voel ik haar grip verstevigen en we lopen haastig door.
Later legt ze me het verschil uit tussen liegen en witte leugentjes. En dat die laatste categorie niet erg is als je er maar niemand mee kwetst. Best ingewikkeld voor een meisje van 5.
Bij het opgroeien, krijgen we natuurlijk mee dat het belangrijk is om eerlijk te zijn. Maar we leren vooral hoe we ons moeten gedragen. Welk gedrag wel of juist niet acceptabel is. We worden beloond voor goed gedrag.
Want braaf is goed voor liefkozingen, een plakplaatje van de juf en snoepjes.
Als ik naar mezelf kijk dan denk ik dat ik in het proces van opgroeien en volwassen worden veel belangrijke dingen heb geleerd. Vooral over hoe je met elkaar omgaat en hoe je op die manier goed kunt samenleven.
Maar tegelijkertijd ben ik ook veel belangrijke dingen kwijtgeraakt. En ik vraag me af of dat wat we onderweg naar volwassenheid kwijtraken misschien wel dat is wat ons als mens uniek maakt.
Het meisje met de staartjes dat in oneindige fantasie kon dromen over eenhoorns en de wereld nog zag met ogen vol mirakels en wonderen, leerde opletten, stil zijn en met 2 woorden spreken.
En het bord waarop ik het eten in kleurige landschapjes sorteerde en tussen de bloemkoolroosjes en riviertjes van jus in op avontuur ging, werd vervangen door mijn bordje leegeten en dankjewel zeggen.
Nu ik in de overgang ben, lijkt het wel of dat meisje van toen haar kop soms weer even opsteekt. Met haar haren in twee staartjes met elastiekjes met balletjes eraan. En ze herinnert me aan delen van mezelf die ik in de loop van de jaren vergeten ben.
En ik voel een oprecht verlangen in mij opborrelen naar eenhoorns.