Nu moet er echt wat veranderen voordat het te laat is… Velen van jullie kennen het vast wel.

Die eeuwige strijd om ‘nee’ te zeggen tegen chocolade en snoep.

Korte perioden van gezond eten en intensief lijnen, om vervolgens als een Michelin mannetje ‘uit te poppen’.

Mijn vader was een echte snoeper. Als hij bij de groothandel boodschappen ging doen, hoopten wij thuis allemaal dat hij rond etenstijd ging; des te meer kocht hij in op de Food-afdeling. Chocoladevlokken hadden wij in 5 kg dozen waar je uitschepte. Eén lepel in het schaaltje en 1 lepel in je mond.

Pubertijd

In mijn pubertijd ging ik steeds meer en meer snoepen, ook mijn hormonen zullen hier debet aan zijn. Toen ik voor mijn werk naar het voormalig Joegoslavië vertrok en ondanks alle leuke ervaringen en plezier mijn familie erg miste, was het hek van de dam. Ik kon alleen maar aan snoep denken en dan met name aan chocolade.

Er waren nauwelijks winkels in het dorpje, maar in een bepaald hotel was een kleine supermarkt. Ik kocht daar chocolade cakerolletjes om me vervolgens in het toilet op te sluiten om daar 2 pakjes achter elkaar op te eten. Ik moest hier drie kwartier voor lopen, maar dat was het mij waard. Toen ik naar Nederland terugkeerde, herkenden mijn ouders mij niet meer op het vliegveld.

Diëten

In Spanje heb ik crash diëten gedaan met injecties en pepmiddelen. Dit werkte erg goed. Ik ging met maat 36 door naar Oostenrijk. Tijdens dit winterseizoen moesten mijn ouders nieuwe kleding in maat 44 en 46 sturen. Een reep van 400 gram verslond ik in no time.

Het is regelmatig gebeurd dat ik ’s nachts wakker werd en me niet kon beheersen. Snel aankleden, mijn auto sneeuwvrij maken en dan naar het barretje bij het station voor een tablet chocolade van 400 gram. Elke keer dacht ik dat als ik me misselijk genoeg snoepte, ik de volgende dag geen chocolade meer zou lusten.

Helaas  ging dit niet op. Dit succes verhaal gaat nog jaren door. In potten Nutella stak ik regelmatig stiekem een eetlepel, soms lepelde ik een pot leeg, om vervolgens onschuldig kijkend de kamer binnen te lopen.
Mijn toenmalige vriend vroeg dan of het lekker was. Hoe kon hij dit nu weten?

Na een blik in de spiegel was alles weer duidelijk. Haha… het lukte me nooit om zonder resten op mijn wang of kin die pasta te eten. Ik probeerde wel met gezond eten een bepaald tegenwicht te bieden aan al die suiker. Neemt niet weg dat mijn dagelijkse inname op minimaal 200 gram stond en ik in het weekend mijn dag begon met chocolade. Dan was mijn smaak nog zo lekker puur.

Herinnering

Toen ik foto’s van mij op een feestje zag, met een bolle kop en buik en me weer ontzettend moe voelde, besloot ik dat het roer om moest en dat minderen geen zin had. Als ik zo door zou gaan, zou ik beslist suikerziekte krijgen.

Nu moest ik het rigoureus aanpakken. Ik zou helemaal stoppen met mijn grootste verslaving! En omdat ik natuurlijk zou uitwijken naar gevulde koeken, roze koeken, drop en andere zooi, besloot ik helemaal met snoepen te stoppen.

Je zult begrijpen dat mijn omgeving mij weinig kans gaf! Zij hadden mijn lijnkunsten al zo lang mee gemaakt.
Ze moedigden mij aan in mijn besluit, terwijl ze natuurlijk sceptische gedachten hadden over hoe lang ze dit nu weer van mij aan moesten horen.

Inmiddels ben ik 7 jaar cacao vrij. Geen korreltje heb ik meer ingenomen. Zit er cacao op mijn cappuccino dan gaat deze terug.  Boos word ik op mensen die mij vertellen dat ik mij na zo’n lange tijd toch wel iets toe mag staan. Nee… niet! Ik wil die drempel niet over, want dan is het niet meer echt.

Als ik één hagelslagje zal nemen dan is die dag verpest. Dan kan ik er net zo goed van profiteren en me helemaal volproppen en wat al niet meer. En dan natuurlijk ook de volgende dag, want dan kan ik net zo goed op maandag beginnen en me nog lekker te buiten gaan. En dan zit ik weer in dezelfde cirkel. Nee eens een chocoholic, altijd een chocoholic.

Wat ik jullie wil meegeven is dat als je daadwerkelijk iets wil veranderen dan kan je het, maar je moet het dan ook echt willen. Niet nadenken aan het feit dat je nooit meer chocolade of iets anders (net waar je een zwak voor hebt) zult kunnen snoepen. Blok het, haal het uit je systeem. Denk er niet over na, maar doe het! Als ik het kan, kan jij het ook.

Momenteel schommel ik tussen maat 38 en 40. Wat een heerlijk gevoel. Is het nu één groot succesverhaal?
Ik heb in die 7 jaar allerlei fases meegemaakt, ben op een gegeven moment wel weer een periode gaan snoepen, maar geen chocolade en heb veel drempels moeten nemen.

Hierover vertel ik jullie graag in mijn volgende verhaal!