Mijn vorige blog ging over mijn besluit om te stoppen met mijn grootste verslaving chocolade en ik had beloofd om een tweede blog te schrijven over mijn strijd tegen de kilo’s.

Ik heb de laatste weken lang nagedacht hoe ik verder zou gaan met mijn verhaal. Wat zijn mijn grootste struikelblokken geweest?

Nou om een lang verhaal kort te maken… Ik kan geen maat houden.

Veel dingen doe ik in overtreffende trap. Als ik een recept heb voor een gezonde soep dan wijk ik hier vanaf en gooi er nog meer gezonde dingen in en kan ik de soep bijna snijden in plaats van opscheppen.

Een arts heeft mij een keer verteld dat je hersenen signalen verkeerd kunnen vertalen. Als je dorst hebt, kun je dit ook als een verlangen naar suiker ervaren. Je begrijpt het al. Ik dronk 4 tot 6 liter water per dag.

Diverse onderzoeken laten doen omdat het iedereen opviel, maar ik was kerngezond, ik had alleen een waterverslaving. Dit heb ik ook met sporten en hobby’s. Alles of niets.

Wat ik je eigenlijk wil vertellen is dat je jouw grootste verslaving moet blokkeren. Stop ermee.
Geen microdeeltje meer tot je nemen. Haal het uit je systeem! Het kan echt, maar dan moet je bereid zijn er helemaal mee te stoppen. Niet voor even, maar voor altijd.

Afzien

Nadat ik 1,5 jaar geen chocolade en snoep meer nam, besloot ik dat ik af en toe wel een paar dropjes mocht. Helaas werden het al heel snel zakken drop. Toen wij op kantoor door een leverancier verrast werden met een taart, ging het helemaal mis.

Ik begon met een minuscuul puntje. Wat een feest na zo’n lange tijd. Hemels! Ik nam daarna een flinke punt en toen nog één en nog één! Ik viel bijna flauw, want mijn lichaam kon de suiker nauwelijks aan. Het hek was van de dam. Nog steeds geen chocolade, maar ik was weer helemaal in de ban van snoep.

Na een half jaar intens genieten van stroopwafels, ijs, gebak en gevulde koeken heb ik toch weer de keuze gemaakt voor mijn gezondheid en besloten om suiker wederom van mijn lijstje te schrappen. Wat een rust! Geen uren meer voor het schap bij de supermarkt staan en bedenken wat ik de calorieën waard vond.

Ook ging ik heel gezond eten. Maar ja, toen ik na een tijd mijn bloed liet prikken en trots de goede uitslag in ontvangst wilde nemen, kwam ik toch weer voor een minder leuke verrassing te staan. Mijn slechte cholesterol gehalte was te hoog. Of ik naar een diëtiste wilde.

Hé… ik? Ik at toch zo gezond? Oh ja, helemaal vergeten dat ik dagelijks hompen kaas naar binnen werkte,
me regelmatig ’s avonds te buiten ging aan chips en toastjes en veel eieren at tijdens de lunch. 
Nee hoor, geen diëtist, gewoon nog meer spullen op mijn niet-kopen lijstje.

Balans

Ik heb internet afgestruind naar tips over gezond eten. Toen ik las dat vijgen met walnoot een calciumbom vormen, werd dit weer een nieuwe verslaving. Resultaat… een veel te hoog B6 gehalte. Het blijft moeilijk om balans te houden.

Herken je dit gedrag? Wees dan eerlijk tegen je zelf en haal gewoon jouw valkuilen niet in huis. Olijven met snoeptomaatjes staan standaard in mijn koelkast.

Wat ik wel heel grappig vind, is dat ik wel chocolade en snoep in huis kan hebben. Waarom? Inderdaad omdat ik dit helemaal geblokt heb. Het is uit mijn systeem.

Mijn verlangen naar een gezonde levenswijze heeft de overhand gekregen. De basis is een verantwoorde eetgewoonte en ik veroorloof mij regelmatig wat ongezonde dingen, met name in het weekend, want het moet wel allemaal leuk blijven.

Maar op deze manier krijg je evenwicht. Sta jezelf dingen toe en volg geen crash dieëten. Ik denk dat de keuze van blokkeren stukken beter is dan gevangen zitten in verkeerde patronen die je hele leven beheersen en in een lichaam zitten waar je niet blij mee bent.