Toen mijn moeder overleden was, vroeg mijn vader aan ons of wij et goed vonden om onze halfbroer te leren kennen. Dat vonden wij natuurlijk fantastisch en… spannend!
Onze vader had 10 jaar daarvoor nog kort contact met hem gehad en daarna niet meer om bepaalde redenen en daar wijd ik niet verder over uit, want we leven in het NU.
De ontmoeting
Door onze volhoudende broer (laten we hem Piet noemen), kwam er een afspraak. De afspraak werd gemaakt bij mij thuis. Mijn vader en ik hadden de tafel gedekt met een lekkere lunch en mijn zus zou ook komen. Mijn oudste broer wilde niet en dat mag natuurlijk ook, ieder heeft zijn eigen beweegredenen.
We zagen een auto stoppen en werden toen best zenuwachtig. Toen ik de deur open deed zag ik gewoon het evenbeeld van onze oudere broer, alleen die is blond met blauwe ogen en Piet heeft donker haar met bruine ogen, dat was een heel bijzonder moment. En ik vind hem ook enorm op mijn vader lijken.
We hebben heel leuk gesproken en een hoop vragen op hem afgevuurd en hij op ons. Het is een echte knokker en dat word je ook wel denk ik als je in een gezin opgroeit dat eigenlijk niet de jouwe is. Piet is bij fantastische adoptieouders terecht gekomen.
Familieband
We zijn een paar keer met z’n drieën een hapje buiten de deur gaan eten en het is net alsof hij er altijd bij heeft gehoord.
En daarbij..., ik ben ineens niet meer de jongste!
Piet heeft een eigen bedrijf en woont inmiddels in Amsterdam met zijn vrouw en kind. Jammer genoeg zien we hem weinig, omdat we allemaal druk zijn. Dat mag eigenlijk geen reden zijn, want we hebben elkaar al zo weinig gezien. Ik ben ervan overtuigd dat hij het emotioneel moeilijk heeft gehad en heel boos is geweest. Daarom bewonder ik hem enorm dat hij toch heeft doorgezet om ZIJN familieband te leren kennen.
Het is heel bijzonder om op latere leeftijd een broer erbij te krijgen. Ik weet dat Piet heeft gezegd dat het goed was om in een andere familie op te groeien en dat hij al vrij jong wist dat hij geadopteerd was, mij lijkt het vreselijk om dat te horen, maar goed, wij kunnen niet in zijn hoofd kijken.
Ik ben enorm blij met mijn broertje!
Foto: fictieve personages
