Mam, je lijkt wel een bejaarde…

'Mam, je lijkt wel een bejaarde', zeiden mijn kinderen (12 en 13) in koor. Altijd leuk hoor om kinderen te hebben. 'Kinderen houden je jong' is zo’n beruchte uitspraak.

'Kinderen vinden je altijd te oud' is een betere uitdrukking. Heb ik vorige week nog besloten dat ik me 30 jaar voel, word ik door mijn eigen kroost op mijn plaats gezet.

 

Bejaarde

Aanleiding was een opsomming aan mijn dochter van mijn activiteiten. Dat ik helemaal ben afgekeurd, wil niet zeggen dat ik achter de geraniums ga zitten. Ik ga dus veel op pad.

Rekening houdend met mijn lijf (dat voelt, als gevolg van mijn ziekte, soms wel bejaard) kom ik al snel uit op activiteiten met de ouderen onder ons. Leeftijdsgenoten die niet ziek zijn werken immers allemaal, zitten op een sport die voor mij niet meer haalbaar is, gaan uit tot diep in de nacht.

Dat lukt mij helaas niet meer. Dan dus maar op zoek naar andere activiteiten. En de opsomming van die activiteiten leidde tot de uitspraak van mijn kinderen: 'mam, je lijkt wel een bejaarde'.

Zwemmen

Tja, ik ga zwemmen tijdens een uurtje dat bestemd is voor mensen met een beperking en voor ouderen. Ik dobber dus heel rustig tussen allemaal mannen en vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 70, met veel grijze haren.

Heerlijk, die paar grijze haren van mij vallen daar in het niet. Ook zijn daar veel vrouwen met uitdijende taille, ik voel me daar, zolang ik niet in de spiegel kijk, eindelijk een beetje slank.

Leesgroep

Daarnaast ben ik met veel plezier lid van een leesgroepje, ook allemaal senioren. Verder heb ik het levensverhaal geschreven van een stoere 88-jarige en heb ik me aangemeld voor Maatje-voor-Twee, om af een toe iemand in een bejaardentehuis te gaan bezoeken.

Allemaal super leuk om te doen. Bijzondere mensen ontmoeten, mooie verhalen aanhoren en ook wel mooi om de jongste te zijn. Kijk; dáár voel ik me wel jong, wat mijn kinderen ook zeggen.

Scootmobiel

Op een scheurkalender stond vorige week de tekst: 'De grote kunst van ouder worden is je te herinneren dat je ooit jong was, zonder te vergeten dat je het niet meer bent'.

Ik voel me, op de dagen dat mijn lijf een beetje meewerkt, nog steeds 30. Ook als ik zittende op mijn nieuwe, stralend witte scootmobiel, veel aandacht krijg van andere mensen. Hoewel het juist de senioren zijn die naar me toe komen.

Het zijn díe momenten dat mijn dochter snel een winkel induikt. Haar moeder op een scootmobiel, oke. Maar op een scootmobiel zittende een praatje maken met, op een scoot zittende senior, daar wil ze niet mee geassocieerd worden. Ze wil geen bejaarde moeder (en dat snap ik ergens ook wel weer).

 

FemNa40