Nu pas weet ik waarom ik de Melati plant zo belangrijk vind.

Als teken van respect, betrokkenheid en medeleven dragen wij de Melati, de Indische Jasmijn.

Iedere keer als ik op de Pasar Malam in Den Haag kwam, bleef ik bij de ingang al plakken bij de bloemen- en plantenkraam. Iedereen was al verder gelopen en ik fluisterde dan mijn vader in het oor: als we naar huis gaan, nemen we er eentje mee toch pa?

Nu twee jaar na zijn overlijden zie ik het berichtje van Ruben Dingemans #ikherdenk de bevrijding van Nedlands Indië.

Ik ben een Indisch vrouw, als jongste van 4 kinderen en als enige geboren in Amsterdam. Mijn twee zussen en broer zijn geboren in Jakarta en Bandung. Mijn ouders zijn met hen in 1965 naar Nederland gereisd; een hele inpackt natuurlijk op 3 kleine kinderen en ook mijn ouders.

De oorlog hebben ze zelf als kind meegemaakt in het Jappenkamp. Zoals zovelen van de opa's en oma's verdwijnen deze indrukwekkende verhalen helaas mee het graf in, letterlijk en figuurlijk. Mijn vader heeft wel wat vertelt voordat hij stierf maar niet veel.

De vader van mijn schoonvader (vol Nederlands even ter info) nam ook zijn verhalen mee toen hij stierf,
zo'n zware tijd had hij destijds in Indonesië meegemaakt.

Nachtmerries hebben onze ouders en grootouders gehad door deze oorlogen. Nu voor velen ver van mijn bed, zolang het in Syrië, Libanon, Turkije en Verweggistan is. En dan komt het oorloggevoel toch heel dichtbij als er een MH17 slachtoffer wordt van de oorlog in Rusland en Oekraïne of de oorlog en boycot van bloemen en etenswaren etc.

Uren kunnen we hierover malen en praten. Sinds een paar maanden kom ik in aanraking/contact door mijn diverse werkzaamheden (o.a. nabestaandenzorg) met Storytellers.

Schrijvers die een verhaal van een persoon, vaak senioren, zo levendig kunnen (over)brengen in een magazine, boek of speech tijdens een jubileum of afscheid. Ik vind dat een kunst om iets zo te verwoorden dat het toch door diegene verteld of geschreven is.

Een van mijn favorieten is Marcel van Stigt. Hij herschreef een stukje voor mij voor een krant die gelanceerd werd, alleen iets beter taaltechnisch opgebouwd, maar volgens mijn moeder precies de juiste woorden, zoals ik het verteld zou hebben.

Misschien heb jij een interessante buur of familielid die een bijzonder verhaal heeft voor een storyteller,
die echt niet vergeten mag worden en beslist gedeeld moet worden...