Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik ben een echt buitenmens.

Niets is heerlijker voor mij dan wakker worden van de zon en op te staan om gelijk naar buiten te lopen en in mijn badjas koffie te drinken in de zon.

En dat kon alweer dit weekend!

Net als vorig jaar in maart al buiten zitten, is ongekend genieten. Vroeger had ik vaak last van astma-aanvallen. En ondanks de koorts liet mijn moeder me toch naar buiten gaan. Want als ik weer naar buiten kon, voelde ik me altijd beter! Dan knapte ik veel sneller op.

Ik geniet van een lief stemmetje wat bij de buren vandaan komt, wat oma of opa roept. Het is alsof iedereen weer tot leven komt na een periode van afsluiten van onszelf, lekker binnen in ons veilige huis.

Ik heb een periode gehad van naar binnen keren en mezelf tegenkomen. Er kwamen herinneringen en pijn naar boven. En ik besefte dat dit ook bij mij hoort. En er mag zijn. Huilen en mezelf openen, in en uitademen.

Verliefd op het leven

Dat is mijn doel. Dat is waar ik voor geboren ben. Het leven houdt van ons, al lijkt dit soms niet zo. Maar het is aan ons om van het leven te houden. En als we dat doen, zul je zien dat het leven je terug kust.

En ja, dat gaat vaak met vallen en opstaan. We zijn zo gewend te doen wat anderen van ons verlangen en willen een ander geen pijn doen. Maar het is belangrijk om je eigen hart te volgen en trouw te zijn aan jezelf.

Want alleen als je zelf gelukkig bent en in harmonie met wie je werkelijk bent, kun je een ander positief inspireren. Ziek zijn met zieken zorgt er niet voor dat de zieke beter wordt. Arm zijn met de armen geeft hen ook geen rijkdom.

Waai uit

Ga regelmatig naar buiten, adem de zuurstof diep in je longen en blaas lekker uit. Waai uit! Net als de was die ik zaterdag weer heerlijk buiten kon drogen. Wapperen in de wind. De wind door je haren.

Ik heb het geluk met mijn buurjongetje Devin te kunnen wandelen. Door hem kom ik ook terug bij mezelf.
Zo intens en vol verwondering voor de kleinste dingen. Daardoor herinnert hij me aan waar het om gaat. Genieten! Verwondering… en lachen!Bloei

De bloembollen gaan bloeien, Ik had al citroenvllinders in mijn tuin. Een bijtje… vliegjes… en dan de vogels. Wat zingen ze prachtig en wat zijn ze druk. Ook de kikkers beginnen weer actief te worden. De knoppen in de struiken en bomen. Hoe wonderbaarlijk toch dat alles na deze rustperiode weer als vanzelf gaan bloeien.

Dankbaar voor deze prachtige wereld waarin we leven. Zorg dat je het ziet, merk het op, voel waardering, verwonder je. In de natuur zijn en lopen brengt je terug bij jezelf. Bloei mee!