Oftewel: van het kastje naar de muur, oftewel: ik ben weer terug bij af.
Vanwege pijn vanuit mijn bil (leuk onderwerp zo op de 3e januari), heb ik eerder al een MRI gehad, gevolgd door een foto van mijn ruggenmerg.
De foto waar ik het al eerder over had, die van het buikvet.
Orthopeed
Omdat er op deze foto niets te zien was en de pijn niet weg is, verwees mijn neuroloog me naar de orthopeed.
Zij zetelen in de Maartenskliniek in het Hofpoort Ziekenhuis.
Dat daar geld zit, is direct duidelijk bij binnenkomst. Het ziet er allemaal net iets chiquer uit dan in de rest van het ziekenhuis en de koffie is gratis (helaas geen cappuccino).
Knikkebollen
De afspraak was om 08.00 uur, ik was nog brak van oudejaarsavond en zat een beetje te knikkebollen in de wachtkamer. Ik werd geholpen door een arts-assistent. Net zo jong als diegene waar ik eerder voor uit de kleren moest voor de foto.
Hij had bijna mijn zoon kunnen zijn (bijna, ik ben daar nog net iets te jong voor). Ook bij hem moest ik uit de kleren. Deze keer deed ik (na mezelf even streng toegesproken te hebben) niet mijn best om mijn buik in de houden. De arts had de foto’s immers vast al gezien.
Na exact dezelfde testjes te hebben gedaan als bij mijn neuroloog twee maanden eerder en na dezelfde foto’s te hebben bekeken als mijn neuroloog al twee maanden eerder had gedaan, was zijn conclusie: we kunnen op de foto’s niets zien. Zijn advies was fysiotherapie of een bezoek aan de Pijnpoli. Daar zat ik nu echt op te wachten!
Nieuw kastje aan de muur: Pijnpoli
Fysiotherapie heb ik al jaren en omdat dit niet helpt bij het verminderen van de pijn, werden dus de foto’s c.q. MRI gemaakt. En daar was niets te zien, etc.etc.etc.. Ik ben weer terug bij af oftewel van het kastje naar de muur.
Het volgende kastje wordt een afspraak bij de Pijnpoli. Ik hoop dat zij iets verder kijken dan dat wat er op de foto’s niet te zien is. Overigens zit de pijn in mijn bil en zijn de foto’s van mijn rug gemaakt. Dit is natuurlijk maar een klein detail.
Toch begin ik ieder gesprek, iedere intake met te vertellen over de pijn in mijn bil. Maar ach, ik heb geen medicijnen gestudeerd, ben maar een leek, dus ik moet me daar maar niet al te druk over maken.
Goed voornemen en jonge artsen
Ik heb in de achterliggende jaren al heel wat afdelingen in het Hofpoort Ziekenhuis bezocht. De Pijnpoli echter nog niet. Dus mijn goede voornemen voor 2014: afspraak maken bij Pijnpoli.
Dit voornemen kan ik zeker waarmaken (over afvallen wil ik het niet hebben). Ben benieuwd wat voor jonge artsen op de Pijnpoli rondlopen, Als ik zo nog een paar jaar doorga, kunnen ze straks allemaal wel mijn zoon zijn. Alhoewel die van mij echt geen medicijnen gaat studeren. Die wil games ontwikkelen.
Geen goed begin van het nieuwe jaar
O ja, geen goed begin van het nieuwe jaar was dat ik de bewuste vetfoto nu nogmaals kon bestuderen. Waar ik mij na de 1e blik (2 maanden geleden bij de neuroloog) nog kon verschuilen achter: 'ik weet niet precies wat ik daar op die foto zie' of 'ik wil niet weten wat ik denk te zien', was het nu zo klaar als een kontje: het was gewoon (of ongewoon) buikvet.
Dat wordt dus toch maar afvallen als goed voornemen en dàt vind ik nu weer geen goed begin van het nieuwe jaar.
