Gisteren op mijn fietsje naar een afspraak en ja hoor een forse plens regenwater op mijn hoofd.

Op de heen- èn terugreis wel te verstaan! Ik was door en door nat!

Thuis gauw alle natte spullen uit, want… een koudje is zo gevat.

Nu vind ik een regenbui niet erg. Ik fiets altijd in de stad of het nu regent, stormt of sneeuwt. Maakt mij niet uit.  Maar kou op mijn huid daar kan ik niet tegen. Ik ga er van rillen, niezen, zweten en voel me niet gelukkig.

Maakt regen je depri?

Teveel regen kan depressieve gevoelens oproepen. Nat, donker en het houdt maar aan. De periode van regen lijkt steeds langer te worden. Deze gevoelens ga ik tegen door  me heerlijk op de bank te nestelen met een kopje hete thee en een glossy magazine.

Verwarming en een paar kaarsjes aan.  Een maskertje en nagels lakken helpt ook. Ik maak er 'tijd voor mezelf' van.  Gezelligheid en warmte om me heen. En dan kan ik ook weer genieten van de planten en bloemen op mijn balkon die hemelwater krijgen.

De druppels die langs mijn raam op reis gaan. De onbekende bestemming van de waterstroompjes op het trottoir. Waar geniet jij van?

Of vind je het heerlijk?

Ik vind een regenbui ook iets verfrissends hebben. Het lijkt of alles wordt schoongespoeld. Heb je ook weleens buiten gestaan en bewust ingeademd na een regenbui? Voelde je toen de frisheid van de lucht en de tintelende zuurstof in je longen?

Ook een goed tijdstip om hard te lopen of te wandelen. Er is dan veel zuurstof in de lucht. Zou het leuk zijn om te dansen in de regen?

Gebeurt er iets in het hoofd?

Hoe komt het toch dat wanneer het regent er meteen files ontstaan en het aantal ongelukken omhoog gaat. Worden we juist angstiger van al dat water of deert het ons juist niet en geven we nog een dot gas?

Ik heb geen idee. Je zou toch verwachten dat wij in dit land wel gewend zijn aan een regenbui. Maar toch gebeurt er iets in ons hoofd en lichaam. Mijn advies, doe het rustig aan. Thuis wacht warmte en gezelligheid.

Mijn ultieme ervaring

Wanneer ik in bed lig en het regent dan doe ik mijn balkondeuren open. Ik lig lekker warm onder mijn dekbed en hoor het geluid van de regen. Alleen de lucht is zichtbaar. De ene keer donker, een andere keer mooi roze-rood gekleurd.

Een heftige regenbui is het heerlijks. Het keiharde geluid van de regen dat mijn balkonnetje teistert. In de verte gerommel en het gerommel komt steeds dichter bij. Dan volgt een keiharde knal. Zo vlak boven mijn hoofd.

Ik stap uit bed en kijk over de daken naar de prachtige bliksemschichten. En ik geniet!