Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe scootmobiel. Het ding ziet er stoer uit, helemaal wit en goed geveerd. Kortom ik ben er heel blij mee.
Zijwieltjes
Mijn scoot heeft drie wielen, eentje voor en twee achter. Ik ga de scoot binnenkort samen met mijn dochter pimpen, leuke bloemenstickers erop en zo.
Bekijks
Toen ik vorige week boodschappen ging doen en vanuit onze tuin het pleintje opreed, waren daar 2 meisjes. Twee meisjes, zoals alleen meisjes van vier kunnen zijn.
Twee blonde vriendinnetjes, helemaal in het roze: jas, haarbandjes, broek, alles was roze. Ze reden ook allebei op een roze fiets. Zo’n fiets met een mandje met daarin een in het roze geklede barbie. Een roze K3-fietsbel maakte het geheel compleet.
Ze bekeken mij aandachtig en ook mijn scoot. Ze vroegen me waar ik op zat en ik legde hen uit dat waar ik op zat een scootmobiel is. Dat vonden ze maar gek. Ze konden het niet plaatsen. Gelukkig heb ik (nog niet zoveel) grijze haren, ik ben dus geen oma. Het plaatje klopte niet.
Ze fietsten nog even een rondje op het pleintje en keken steeds naar mij. Ze wilden zeker weten dat ik zag hoe goed ze konden fietsen. Daarna liepen ze een rondje om mijn scoot. Ik had alle tijd en vind het altijd wel gezellig om zo een praatje aan te knopen. Kinderen van die leeftijd zijn zo open.
Eindoordeel
Na een tijdje gefietst te hebben, keken ze weer naar mij, naar hun eigen fietsen en nogmaals naar mijn scootmobiel en gingen voor me staan. 'Wij hebben geen zijwieltjes meer, wij kunnen al zonder zijwieltjes fietsen', zeiden ze in koor. Ik zag ze denken: die mevrouw is veel ouder dan dat wij zijn en zij kan niet eens zonder zijwieltjes, lees mijn beide achterwielen.
Ik gaf ze een complimentje met hun fietstalent en ging toen toch maar boodschappen doen.
