Ik ben inmiddels 45 jaar oud en iedere keer denk ik als ik een kinderwagen zie op straat, dat had er eentje van mij kunnen zijn.
Z'o'n leuk blond klein meisje of jongen. Het duurt al jaren dat ik nog steeds dat verlangen heb, wat gaat de tijd snel!
Ik heb dit zelf ervaren tijdens de thema-avond over opvliegers en de onvervulde kinderwens waar ik enkele weken geleden aan heb deelgenomen. Wat mij opviel was het verdriet dat constant broos aan de oppervlakte aanwezig is en nooit meer overgaat. Opmerkingen van de partner, ongetwijfeld lief bedoeld, maken het er vaak niet beter op: ‘moet je het alweer erover hebben, laat het maar rusten’. Laat maar.
Vreemde klachten
Ik was 39 toen het allemaal begon: vreemde klachten, hartkloppingen en onverklaarbare angsten. Ik herkende mijzelf niet meer zo goed wanneer ik in de spiegel keek en ik had geen flauw idee waar deze dingen vandaan kwamen.
Ik was gestopt met de pil omdat ik geen partner had en menstrueerde niet meer regelmatig. Mijn huisarts vroeg me om me te testen op mijn hormoonspiegel want het zouden weleens overgangsklachten kunnen zijn. Na een paar weken wist ik het: de overgang had zich al volledig ingezet en dit zou betekenen dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen.
Voldongen feit
Om dit nieuws zeker te weten, ben ik nog doorverwezen naar de gynaecoloog in het ziekenhuis en dit bezoek duurde kort. Met een folder van Freya stond ik na 5 minuten weer op de gang. Het was een voldongen feit.
Al snel drong bij mij de gedachte op: wat nu? Geen man, geen kinderen, wel een leuke baan en de vele interesses zouden mij redden. Ik zou carrière gaan maken en daarbij is hard en veel werken bijna een vanzelfsprekendheid. En het was makkelijk om niet aan het verdriet te hoeven denken.
Tijdens de bijeenkomst was dit ook één van de belangrijkste items: veel en hard werken, want tja je hebt geen kinderen dus tijd genoeg! Ik heb deze overtuiging vijf jaar vast gehouden.
Nieuwe balans
Nu kan ik dit allemaal niet meer, ik heb klachten en heb daarvoor hulp gekregen. Ook al gaat het nu goed met mij, ik ben nog steeds aan het zoeken naar een nieuwe balans en andere levensstijl. Dat dit hoort bij de overgang heb ik nu geleerd. Net als in de pubertijd zorgen de hormonen voor een ander evenwicht in het hoofd en dat is niet erg maar vraagt zorg voor mezelf.
Strategiesessie
Ik heb een gratis strategiesessie aangevraagd bij Saron, ik zocht naar herkenning en wilde voorbeelden horen waarbij het wel goed gaat en ook wilde ik zien en ervaren dat heel veel vrouwen er verdriet en last van hebben. Ik wilde samen praten, lachen en huilen over alle aspecten die ik nu op papier heb gezet.
Krachtig
Herken je dingen uit wat ik heb opgeschreven? Dan kan ik je deze bijeenkomst zeker aanraden. De avond wordt begeleid door de kundige en krachtige Saron Petronilia die mij heeft laten zien dat opvliegers en de onvervulde kinderwens beslist niet het einde van de wereld betekenen!
Tekst: Debbie Wassink
