Ik ben doorgaans wel te porren voor een hypeje.
En dan bedoel ik niet één of andere olijfgroen-wordt-het-dit-najaar-helemaal-trend, maar meer die kort-maar-krachtige-uitbraken van
gelegenheidsenthousiasme.

Ik haak graag aan als de sfeer er al een beetje inzit. Guilty; ik ben zo iemand die alleen op kerstavond naar de kerk gaat, omdat alles dan zo mooi versierd is.

En ja, toen Ilse en Waylon dóór naar de finale waren, werd dat hele Eurovisie Songfestival opeens hartstikke lachen en zat ik als tijdelijke überfan gewoon onbeschaamd met mijn bord op schoot voor de tv.

Oranjekoorts

Kun je nagaan wat er gebeurde na Nederland-Spanje. Vóór de wedstrijd had ik vooral zin in de avond vanwege de gezelligheid; lekker temperatuurtje, vrienden en de Vondeltuin.

Om je even een wat beter beeld te geven van mijn die-hard-oranje-supporters-vibe: ik had er een rozig-oranjerig t-shirt bij aan, omdat ik dus geen écht oranje kledingstuk in mijn kast had. Mijn broertje noemt dat een laffe nep-fan. Maar goed; tijdens de wedstrijd werd ik natuurlijk in één klap getroffen door de doelpunten én de oranjekoorts. Pang. In the Face. Dat idee.

Bierdouche

Helemaal gezellig, natuurlijk, maar nu ik om ben, vraagt dit voor de volgende wedstrijd wel een wat gedegener voorbereiding. Dat laffe roze-oranje shirtje, daar kom ik nu niet meer mee weg. En ik vond dat ik als verse deelnemer aan dit volksfeest ook weleens met een bijdrage in de vorm van een beetje betere begeleiding mocht komen.

Een WK-wijn, ja. Om 'onze' volgende overwinning toepasselijk te kunnen vieren. Mijn inbreng?
Braziliaanse bubbels! Braziliaans bleh? Nee joh, das lekker én helemaal thematisch. En het is voetbal, dus het hoeft nu ook weer niet té decadent te worden. Heel dikdoen, dat doen we wel aan tafel, niet in de kroeg, waar je bij elk doelpunt een bierdouche riskeert.

Bijpassende Bubbels

Even terug naar Brazilië. Heet en vochtig. Niet meteen uitermate geschikt voor wijnbouw, nee. Maar in het zuiden ligt de provincie Rio Grande do Sul en daar is het wat koeler en heuvelachtig. Hier bevindt zich, op zo'n 700m hoogte, Vale dos Vinhedos, de 'vallei van de wijngaarden'. Hallelujah.

Deze vallei -met prima microklimaat- werd in eind 19de eeuw door Italiaanse immigranten ontdekt.
Giuseppe Miolo was zo'n immigrant. Al in Veneto stond hij bekend als een goed wijnmaker en bij aankomst in Brazilië ruilde hij zijn kennis over wijnbouw tegen een stuk land.

Bij Miolo maken ze wijnen van Chardonnay, Cabernet Sauvignon en Merlot. De Pinot Noir, die aangeplant staat, is puur voor de mousserende wijnen. En laten wij daar nou best zin in hebben!

Miolo Brut Cuvée Tradition

Gemaakt van 50% Chardonnay en 50% Pinot Noir. Nu worden veel Braziliaanse bubbels volgens de niet-zo-imago-verhogende Charmat-methode gemaakt, maar bij Miolo werken ze met traditionele vinificatie en handmatige remuage. De neus? Fris stuivend. Wat we - behalve de overwinning, natuurlijk - proeven?
Een lichte, zachte mousse. Groene appels, een zweempje perzik, crispy zuren en een mooie balans.

Geen mega-gastronomische wijn, maar een verrassend en prima aperitief. Ideaal voor zo'n voetbalavond, waarop we de culinaire wijn-spijs-hoogstandjes toch al even buiten beschouwing lieten. Een feestelijk flesje en de aanschaf van een opportunistisch oranje t-shirt. Ik ben er klaar voor!

Wat? Braziliaanse bubbles
Welke wijn? Miolo Brut Cuvée Tradition.
Wa kost da? 13 euro.
En... waar te koop? Gewoon... bij Albert Heijn.