Moe en voldaan rijd ik terug naar huis,
terwijl zanger Seal met 'You are Amazing' door de auto galmt.

Wat precies de boodschap van de tekst is, weet ik niet en maakt ook niet uit, want de titel komt gewoon even lekker binnen.

Naar links kijkend, zie ik het Spaarne Ziekenhuis liggen. Het gebouw waar de ‘gasten’ verblijven na een operatie zie ik duidelijk liggen. In gedachten ga ik terug naar het moment dat Richard daar verbleef voor zijn operaties. Het gevoel van de onmacht van toen omarmt mij.

De eerste operatie maakte zoveel indruk op ons allemaal. Na de operatie het verlossende telefoontje dat alles goed weggehaald was. De lieve broeder die mij komt halen om samen met hem Richard uit de uitslaapkamer op te halen.

De avond dat ik met de kinderen naar binnen liep. Zo hadden ze hem nog niet gezien. De spanning was voelbaar bij ons allemaal. Het moment dat we de kamer binnen liepen komt weer boven. Emma die schrikt van ‘alle’ buisjes en snoeren.

Op zich niet meer dan bij elk andere operatie, voor haar waren het er héél veel. Ze heeft een paar minuten staan kijken op ruime afstand, durfde haar vader nog niet een knuffel te geven, waarschijnlijk met de angst iets los te trekken of hem pijn te doen.

Wat moet er door haar koppie gegaan zijn. Sydney ging hier relaxed mee om en lag meteen bij papa in bed, genietend van zijn aanwezigheid. Stap voor stap kwam Emma dichterbij. Aan het einde van ons bezoek durfde Emma die stap ook te maken en lag ze ook naast haar vader Richard, genietend van zijn meest waardevolle ‘bezit’ in zijn leven.

Wat zeg je nu tijdens een bezoek in het ziekenhuis. Normaal bezoek je je partner ook niet, je bent er gewoon. Dus na een tijdje er ‘gewoon’ te zijn geweest, nemen we een beetje onhandig afscheid en lieten we Richard achter om te rusten en aan te sterken.

Het ziekenhuis uitlopend zijn we alle drie stil. Wat een gek idee om je liefste achter te laten in deze spannende fase. In een fase die nog niet veel overzicht gaf op hoe verder. Wat staat hem/mij/ons te wachten.

Toen ik langs het ziekenhuis reed zojuist kwam het gevoel van onmacht en eenzaamheid naar boven. Wat moet Richard zich, wellicht onbewust, eenzaam hebben gevoeld. Met al zijn gedachten in zijn hoofd, niet wetende wat er gaat gebeuren, alleen achterblijvend in een ziekenhuis. Me, myself and I, voor ieder van ons op zijn eigen wijze is dan het enige wat je hebt.

Mijn gevoel van onmacht werd goed opgevangen door het feit dat ik iedereen in mijn omgeving kon informeren hoe het met hem ging. Mijn dagen vlogen voorbij. Het hoort erbij om alle vragen en telefoontjes te beantwoorden, zodat iedereen op de hoogte is van de gezondheid van hem. 

'Everyone says you’re amazing because you are clean'! Seal zingt het zojuist nog breeduit in de auto. En ik wilde het delen met de wereld dat het goed met hem ging. Seal zingt niet dat ik dan een gevoel van onmacht moet hebben.

Het gevoel van leegte, hem achter te laten in het ziekenhuis voelde ik nu meer dan ooit. Ik voel mijn lichaam verkrampen. Hoe kan het dat je iemand, die zo ontzettend onzeker is in deze periode, moet achterlaten in een vreemd ziekenhuis, met vreemde mensen in een niet huiselijke sfeer.

Iemand waarvan je zoveel houdt, die je alles wilt geven om zich goed te voelen. Waar je jezelf omheen wilt rollen om die persoon te beschermen tegen al het foute van buitenaf. De gedachte dat je er nooit helemaal kan zijn voor iemand. Dat die persoon het zelf moet doen.

Ieder op zijn eigen manier. En dat je er toch alles aan wilt doen om alles op te vangen. Om zoveel mogelijk die persoon te ontlasten. Het is onbeschrijfelijk wat dit met je doet.

Het gevoel van leegte wordt gelukkig in het ziekenhuis goed opgelost door lieve verpleegkundigen die er alles aan doen jou te entertainen met hun warmte, hun goede zorgen, het 3 gangen menu en een tv!

Van de tv heeft Richard optimaal genoten. Zo had hij ook Tel Sell ontdekt, iets wat vroeg in de ochtend voorbijkomt op diverse kanalen. Je kunt er eigenlijk niet omheen zeg maar.

Zo was het dat ook hij gevangen werd door een van de charmante verkopers van Tel Sell en hadden we binnen no time een prachtig rugversterkend apparaat in de slaapkamer staan.

Wordt vervolgd…