Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden. Is het niet zo dat ieder van ons wel eens een kwaaltje heeft, iets waar je niet meteen mee naar de dokter loopt?
Iets waarvan je weet dat als je eens een flinke wandeling maakt je al een stuk beter in je vel komt te zitten.
Dat is waar preventieve gezondheidszorg over gaat. 'Er is wat werk aan de winkel,' zeg ik ook wel eens tegen de cliënten die ik na een thermografie screening in een bel afspraak spreek.
Wacht niet totdat er klachten zijn. Wat ik bedoel is: wacht niet totdat de dokter aan het roer komt te staan van je gezondheid. De dokter heeft namelijk geleerd om ziektes te behandelen. Elke artsenopleiding en in elke medische literatuur gaat het over het behandelen van de ziekte.
Welk traject voorafgaat aan die ziekte komt bij artsen niet aan bod. Artsen zijn dus niet opgeleid om je te helpen preventief gezond te blijven. Zeker zijn er tegenwoordig steeds meer artsen die je aanwijzingen geven voor een verbetering van kwaliteit van leven als je contact opneemt met de fysiotherapeut, podoloog, diëtist en noem maar op.
Maar dan zijn de klachten al ontstaan. Wat doe je als je weet dat je klachten hier niet mee opgelost zijn? Wanneer ben je gezond en wanneer ben je ziek? Als we dat zetten op een schaal van 1 tot 10 en we noemen gezond 1 en ziek zijn 10, dan hebben we te maken met de getallen 2 t/m 9 die de verschillende gradaties aangeven van waarin een lichaam in mindere of meerdere mate met klachten belast is.
Dr. Hans Heinrich Reckeweg geeft een helder overzicht van hoe in het lichaam in zes fasen een ziekte ontstaat. Zie onderstaande tabel.
Uitscheidings fase |
In deze fase is het afweeersysteem van het lichaam intact en is het lichaam in staat homotoxines op verschillende manieren uit te scheiden zoals via diarree of rhinitis (loopneus). |
Onstekings fase Reactie |
Indien de uitscheiding niet voldoende is, zal het lichaam ontstekingsreacties oproepen (zoals koorts) in een poging om de toxines te neutraliseren. |
Gesettelde fase Vastzetting |
Als homotoxines onvoldoende uitgescheiden zijn en aanwezig blijven in het lichaam worden deze toxische producten in de extracellulaire ruimte opgeslagen. In deze fase zijn vaak geen symptomen. |
Verzadigde fase Chronische vorm |
Deze fase houdt in dat de toxines de cel zijn binnengedrongen en de toxines zelf zijn onderdeel geworden van het bindweefsel en matrix. Steeds meer ernstige symptomen zijn typisch voor deze fase en geven schade aan de cellen van de organen. |
Degeneratie fase Verlies |
De overvloedige gifstoffen in de cellen vernietigen grote groepen cellen binnen een orgaan. Het gevolg is degeneratie van de organen. |
Differentiatie fase Ontkoppeling |
Ziekten in deze fase worden gekenmerkt door het ontstaan van ongedifferentieerde niet gespecialiseerde celvormen. Kwaadaardige aandoeningen zijn kenmerkend aan het einde van deze fase. |
Even terug naar wat preventieve gezondheidzorg nu eigenlijk is. Hoe weet je in welke fase je verkeerd en wat je kun doen? Ik ben altijd benieuwd geweest naar wat er vooraf gaat aan een ziek lichaam. Hoe kan van de een op de ander dag iemand ziek zijn geworden? Kan een gezonde borst kanker ontwikkelen?
Mij lijkt dat praktisch gezien onmogelijk. Hoe weet een vrouw dat haar borstgezondheid gevaar loopt?
De uitslagen van mammogrammen zijn ofwel ‘alles is goed’ of ‘terugkomen, er is iets gevonden’. Als we kijken naar het schema van Dr. Reckeweg dan zouden we kunnen stellen dat een mammogram in fase 4 iets zal kunnen zien, als we pech hebben nog later.
Kan thermografie ons inzicht geven in een eerdere fase?
Ja, thermografie kijkt namelijk naar de fysiologie van het lichaam. Dat wil zeggen dat we met thermografie in staat zijn om de reactie van het lichaam te zien op wat er zich afspeelt in ‘real time’. En dus kijken we met thermografie naar fase 1 en 2. Het is dan natuurlijk aan de cliënt zelf om te beslissen welke hulp hij of zij inschakelt. Is een boswandeling genoeg of is er misschien meer werk aan de winkel?
Fibrose-achtige borsten zijn niet ziek, maar wat dan wel?
Fibrocystische borsten zijn borsten waarbij je knobbels en hobbels voelt, waarbij de borsten ook pijnlijk of gevoelig kunnen zijn. Vrijwel alle vrouwen hebben een bepaalde knobbeligheid in hun borsten tegen de tijd dat ze in de dertig en veertig zijn en honderden menstruaties hebben gehad.
Tijdens elke menstruatie zet het borstweefsel uit en krimpt het weer, waardoor er wel eens vocht en afvalstoffen achterblijven die aanvoelen als knobbels. Soms worden de borsten op verschillende plaatsen gevoelig. In de periode voorafgaand aan de menstruatie kan de gevoeligheid erger worden en het aantal knobbels kan toenemen omdat cysten de neiging hebben zich rond deze tijd te vormen.
Soms hebben vrouwen hier zoveel last van dat in de borst er zelfs cystes (zakjes met vocht) gevormd worden en ook ervaren vrouwen door deze ophoping mastopathie (ontsteking). Tegenwoordig worden deze symptomen meestal benoemd als een fibrocystische aandoening.
Preventief werken aan fibrocystische borsten
Als je (b.v. middels thermografie) te weten bent gekomen of je last hebt van fibrocystische borsten dan kun je daar veel aan doen. Maar voor je gaat beginnen aan wat je er aan kunt doen, is het belangrijk het lek boven water te krijgen over hoe je hier aan bent gekomen.
Vaak is de oorzaak te weinig beweging in de borsten zelf. Als we een beugel-bh dragen dan beletten we een goede afvoer van afvalstoffen richting de lymfe in de oksels. Als we vervolgens een deodorant gebruiken die aluminium bevat dan stoppen we niet alleen ons natuurlijk zweten.
Wat er ook gebeurt, is dat het giftige aluminium wordt opgeslagen in de lymfe in de oksels en zorgt voor een ophoping van afvalstoffen en verstopping van lymfe.
Op de foto zie je een voorbeeld (rood-witte plekken in de oksel) van hoe dat eruit ziet met een thermografische camera. Bedenk dat lymfe geen pomp heeft zoals bloed dat wel heeft. Het bloed wordt bewogen door ons hart, maar lymfe beweegt bij de gratie dat wij bewegen. Als we onze borsten stevig inpakken in een beugel-bh dan is er nog maar nauwelijks beweging.
Een oestrogeen dominantie kan ook de oorzaak zijn van fibrocystische borsten. Hier is online veel over te vinden, het komt erop neer dat je minder suiker, koolhydraten en soya moet eten.
Wat kun je doen?
Wat je kunt doen aan fibrocystische borsten is niet ingewikkeld. En dat is het leuke van preventieve zorg voor jezelf, je staat zelf aan het roer van zaken die je kunt doen. Begin met de oorzaken weg te nemen zoals ik die hierboven heb beschreven. Vervolgens start je met droog borstelen.
Droog borstelen doe je vóór dat je gaat douchen. Beweeg de borstel door de oksel naar het borstbeen toe en maak de beweging af door tussen de borsten door naar beneden te strijken. Herhaal dit ongeveer 4 keer.
Strijk ook een aantal keren langs het sleutelbeen. Op de foto zie je door de overlayer hoe de lymfe over de borsten loopt.
Daarna ga je onder de douche één borst met twee handen stevig masseren. Doe dat bij beide borsten. Wil je een professionele borstmassage kijk dan even op robuste.nl. Hanneke Sprenger is gespecialiseerd in het los masseren van fibrocystische borsten.
Je kunt daarnaast ook gaan supplementeren met jodium (uit Kelp) vit. D3 en selenium. Het gebruik van deze supplementen en lymfedruppels kun je het beste doen onder begeleiding van een orthomoleculair therapeut of een natuurgeneeskundige.
Tot slot zijn deze thermografische borstfoto’s niet zelden de spiegel van een algeheel gezondheidsbeeld.
Nadat deze beelden gemaakt zijn en het rapport wordt besproken in een belafspraak, is er vaak een herkenning en inzicht in de eigen gezondheidstoestand. Het is alleen nog niet duidelijk wat ‘werk aan de winkel’ betekent.
Preventieve gezondheidszorg betekent pro-actief zijn ten aanzien van het bewaren van je gezondheid en klachten terug te dringen voordat ze zich als ziekte zullen manifesteren.