Nadelen van een kind krijgen op je 40ste. Niet leuk om te horen of lezen misschien, maar wel o zo waar.

Deze blog gaat natuurlijk ook over mijn strubbe-lingen. Al hoeven die niet per se van mij alleen te zijn.

Er zijn namelijk meer moeders die op latere leeftijd een kind krijgen.

Strubbelingen dus. Afgelopen weekend nog, op een verjaardag. Kreeg ik de opmerking naar mijn hoofd:
'dan had je maar eerder een kind moeten krijgen'. Bam! Die kwam binnen.

Alhoewel goed bedoeld, sprongen de tranen bijna in mijn ogen. Waarom realiseren mensen zich soms niet dat niet altijd alles een bewuste keuze is geweest? Wat als iets niet kan of niet lukt?

1. De kans op het krijgen van een kind kán kleiner zijn

Kán, want het hoeft niet zo te zijn. In de regel geldt wel: Hoe ouder je bent, des te hoger de kans dat je minder vruchtbaar wordt. Ook kan je lichamelijke conditie minder zijn dan rond je 20ste/30ste. Je cyclus kan onregelmatiger worden. Maar hé, ik geloof ook in de kracht van positief denken.

2. Je krijgt te maken met allerlei voorzorgsmaatregelen

Natuurlijk heb je hier ook deels mee te maken als je jonger bent. De 20 weken-echo bijvoorbeeld. En ook al zien sommigen het als een 'pret-echo', dit kan een riskant moment voor iedereen zijn. Maar als je boven de 36 bent, dan krijg je te maken met andere zaken.

Prenatale diagnostiek. De nekplooimeting. Al dan niet een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie laten doen. Moeilijke keuzes, want sommige vormen van prenataal onderzoek brengen ook een verhoogde kans op een miskraam met zich mee.

3. Je hebt meer kans om in de medische molen te belanden

Ik ga nu een aantal nare dingen opnoemen. Toch zijn het zaken om rekening mee te houden:

• Als je op latere leeftijd zwanger bent, heb je meer kans op een miskraam.
• Evenals meer kans op zwangerschapsdiabetes en een hoge bloeddruk.
• Zwangerschapsvergiftiging (ook bekend als het 'HELPP'-syndroom) is in Europa de belangrijkste oorzaak van moedersterfte! Het kan ook gevolgen hebben voor de baby. Door de vergiftiging worden baby's te vroeg of te klein geboren en kunnen hierdoor overlijden.
• De kans om middels een keizersnede te bevallen neemt toe.

4. De mening van anderen

Daar gaan we dan. Zoveel mensen, zoveel meningen. Waar de één positief en bemoedigend reageert:
'wat ontzettend fijn voor jullie', reageert weer een ander: 'waarom hebben jullie zo lang gewacht'?

Ook met zwanger zijn op je veertigste van: 'je doet toch wel een vruchtwaterpunctie'? tot: 'realiseer je je wel waar je aan begint op die leeftijd'? Natuurlijk zijn er ook heel veel positieve reacties. Bijna alleen maar.
Toch hebben veel mensen al snel hun mening klaar.

5. Neiging om té serieus te zijn

Herkenbaar? Je loopt al wat langer mee, maar dit wordt de eerste keer dat je een kind krijgt. Je leest je in.
Niet teveel. Maar misschien wel meer dan nodig. Loslaten is inmiddels niet meer je sterkste kant. Als er wat gebeurt (ik noem bijvoorbeeld een bloeding; een val in de parkeergarage) dan denk je veel te ver door. Beren op de weg zien. Story of my life. Gelukkig wordt het steeds minder. Ook één van de voordelen van ouder worden, zeg ik dan maar.

6. Je maakt je kind minder lang mee

Als ik hier te lang over nadenk kan ik intens verdrietig worden. Niet doen! Denk ik dan. Niet aan toegeven.
Maar ja, dat klinkt weer als wegstoppen. Uit angst leven. En dat wil ik niet meer. Concreet dus waar ik zo nu en dan aan denk: als je op je twintigste een kind krijgt dan maak je met een beetje mazzel je kind langer mee dan wanneer je op je veertigste een kind krijgt.

Mijn remedie: los-la-ten. Je kunt je wel druk maken over alles. Focus op het hoogst haalbare en geniet iedere dag weer van je kind.

Achteraf gezien ben ik ontzettend blij dat ik mij van te voren, tijdens mijn zwangerschap, niet volledig heb ingelezen. Dat ik mij niet volledig heb verdiept in alles wat mis had kunnen gaan. Misschien naïef,
wellicht onbewust een vorm van zelfbescherming.

Omdat je hormonaal anders in elkaar zit tijdens en na een zwangerschap is dit voor mij de juiste keuze geweest. Het heeft mij heel veel onrust bespaard. En geloof mij, druk heb ik mij sowieso gemaakt. Maar het was het allemaal waard.

Herken jij mijn strubbelingen? Of totaal niet? Ik ben benieuwd naar jullie mening.

Tot de volgende keer! Rory Blokzijl 40envoorheteerstmoeder.nl