Gedragsproblemen

We kennen allemaal kinderen waarvan we denken: die mag wel eens beter aangepakt worden.

Maar we weten niet echt wat er achter dat vervelende of irritante gedrag schuilt.

Het ligt niet altijd aan de opvoeding van de ouders dat kinderen hun gedrag niet in bedwang kunnen houden.

 

Een gedragsprobleem wordt omschreven als ongewenst  gedrag wat storend is voor de omgeving. Maar wat is nu storend en wat is ongewenst gedrag? Iedereen heeft daar een andere  mening over en voedt zijn kinderen op zijn eigen manier op. Maar we hebben natuurlijk wel algemene normen en waarden waar een ieder zich aan dient te houden.

Natuurlijk spelen ouders een belangrijke rol bij gedragsproblemen, maar dit wil niet zeggen dat zij de veroorzakers zijn. Ouders kunnen echter wel een preventieve invloed hebben op gedrag of zorgen dat dit vermindert.

Gedragsstoornis

Een gedragstoornis ligt in het verlengde van een gedragsprobleem. Voorbeelden van gedragsproblemen zijn bijvoorbeeld: driftbuien en woedeaanvallen bij jonge kinderen, agressief gedrag, pesten en delinquent gedrag. Bijna 1 op de 5 jongeren tussen 11 en 16 jaar zeggen zelf gedragsproblemen te hebben.

Gedragsstoornissen zijn echter erger dan gedragsproblemen. Een kind of jongere heeft een gedragsstoornis wanneer hij/zij zich aanhoudend negatief, opstandig, vijandig of agressief gedraagt, zodanig dat zijn dagelijks functioneren wordt belemmerd.

Gedragsproblemen kunnen aangepakt worden door het aanleren van sociale vaardigheden, opvoedvaardig-heden van de ouders helpen te verbeteren en/of gezinsinterventies.

Gedragsstoornissen vergen een andere aanpak. Een effectieve behandeling is bijvoorbeeld gedragstherapie en cognitieve therapie.

Gedragstherapie en cognitieve therapie

Gedragstherapie gaat er kort gezegd vanuit dat gedrag wordt bepaald door wat eraan vooraf gaat en wat erop volgt . Als je dit verandert dan zou het gedrag ook veranderen. Binnen de gedragstherapie wordt veel gebruikgemaakt van positieve feedback op positieve gedragingen en ongewenst gedrag wordt zoveel mogelijk genegeerd. Gedragstherapie kan aan zowel ouders door oudertrainingen als aan kinderen/jongeren door groepstrainingen aangeboden worden.

Cognitieve therapie gaat uit van het principe dat wat mensen voelen en hoe zij zich gedragen afhangt van de manier waarop zij denken en vice versa. Jongeren die gedragsproblemen hebben, denken vaak negatief over zichzelf: 'ik ben niets waard' of 'ze moeten mij altijd hebben'. Zij  hebben vaak verkeerde opvattingen over situaties waardoor hun reacties ook vaak negatief zijn. Verander je hun gedachten, dan zal hun gedrag op een gegeven moment ook veranderen.

In mijn eigen praktijk gebruik ik veel technieken uit de gedragstherapie die goede resultaten opleveren. 
Probeer eens uit om je kind zijn positieve  gedrag te benadrukken. Vertel hem/haar eens wat hij/zij goed doet en complimenteer hem/haar daarmee. Je zult zien dat na enige tijd het negatieve gedrag zal veranderen.

Marilva Dikmoet / MD Hulp Online

FemNa40