Ruzie met je puber. Je ziet jezelf tegenover elkaar staan.

Nou ja in eerste instantie zie je alleen je puber tegenover je staan in een voor jou onaanvaardbare houding en dat laat je hem/haar weten ook, in niet mis te verstaanbare verbale uitingen.

Oh ja en ook nog een schepje lichaamstaal er bovenop. Jullie doen lekker niet voor elkaar onder!

Het volgende dialoog komt je wellicht bekend voor:
 

• Op een gegeven moment roep je: ‘Ik vind het niet fijn dat je zo reageert op mijn goed bedoelde advies, ik ben je moeder, wie anders kan dit tegen je zeggen'!
   
• Waarop je dochter antwoordt: ‘Ik heb je niets gevraagd en speel niet het slachtoffer'! Waarop je je ontredderd afvraagt in jezelf ‘heu hoezo slachtoffer'?
   
• Ook al weet je als ouder heel goed dat het beter is om uit de woordenstrijd te blijven met je puberzoon of
  -dochter, zit je er eenmaal in dan zit je er ook echt helemaal in, niets menselijks is je vreemd.

Het advies van mij als dilemma coach is toch: stap er dan zo snel mogelijk weer uit! Dat doe je door
- in gedachten - uit de drama driehoek te stappen.

En kijk dan als derde persoon naar je eigen situatie. Dan zie je jullie tegenover elkaar staan.

De drama driehoek is een schema dat laat zien hoe je als persoon in een verhaal kunt stappen, dat van
DE REDDER, DE AANKLAGER of HET SLACHTOFFER.

Ga ik terug naar het moeder-dochter dilemma, dan is het voorbeeld als volgt te vertalen:

• Je geeft je dochter een advies, een opmerking, een verwijt ‘he, heb je dat nu wel zo handig aangepakt, wellicht was het zó beter geweest…'?;  = de reddersrol.
   
• Het is op dat moment iets waar ze wellicht niet op zat te wachten (timing…).
   
• Ze ervaart jouw goedbedoelde advies als een terechtwijzing, een tekortkoming in haar eigen kunnen, dus ze hoort niet dat je het goed bedoelt maar ze hoort de aanklacht; ze zet jou daarmee in de aanklagersrol
   = de aanklagersrol.
   
• Dat kan door de toon, door je gezichtsuitdrukking, door haar gemoedstoestand, in ieder geval op iets wat bij haar in het verkeerde keelgat schoot.
   
• In plaats van dat te zeggen, reageert zij pinnig ‘zeur niet zo, ik kan ook niets goed doen wat jou betreft’
  = de slachtofferrol.
   
• Je reageert dat je haar reactie niet op prijs stelt = slachtofferrol wordt gewisseld!
   
• Dit kan een tijdje zo doorgaan; jullie wisselen alle drie de rollen af, want beiden voelen jullie je aangevallen, klagen jullie elkaar aan en willen jullie ook alle twee dat het stopt, dus de situatie redden.
   
• Het kan echt ontaarden als jullie beiden je gelijk willen halen. Je gelijk willen halen dient geen enkel dilemma noch conflict!
   

Door als ouder uit deze driehoek te stappen, kun je afstand nemen van de situatie. Je kijkt dan als derde persoon naar jullie eigen conflictsituatie en ziet zo het effect op jullie beiden.

Het conflict is op dat moment niet echt uitgepraat, het is er dus nog, alleen door er even geen energie meer in te stoppen, geef je als ouder jullie beiden de tijd om op adem te komen en daarmee in rustiger vaarwater.

Het is goed als ze dan desnoods stampend wegloopt, jij als ouder weet dat het sneller kan overwaaien als je je even niet meer laat meeslepen.

Een half uur later kun je er bij haar op terugkomen, de situatie in stukjes knippen en haar de verschillende rollen laten zien. Dat jullie op zo’n moment in alle rollen afwisselend stappen, schept dan een band waardoor de angel uit het conflict gehaald is.

Tjarda Dubois @Dubois Mediation & ©oaching