Van Sinterklaas tot hoge hakken; met je bijna puberdochter naar het Sinterklaas journaal kijken.
We kruipen gezellig samen op de bank, kopje thee erbij met een paar pepernoten. Dan pas kan de TV aan; we kijken… naar het Sinterklaas Journaal. Dochterlief en ik.
Dochterlief is de geloof-in-Sint-leeftijd al lang voorbij. Dat vindt ik soms wel jammer, het was toch wel handig om te dreigen met ‘als je jouw bord niet leeg eet, ziet Sint dat’. Of het op tijd opstaan, de wortels weer in de groentelade terug leggen om ze te vervangen door pepernoten. En dan de spanning bij de kinderen: zit er wat in de schoen?
Dochterlief heeft, net zoals ik, ook een beetje heimwee naar de periode. Daarom kijken we samen naar het Sinterklaas Journaal. Waarbij zij aan mij vraagt: 'heb ik dat allemaal echt geloofd?'. Ze kan het zich niet voorstellen. Maarja, als je bijna naar de Middelbare School gaat, ben je op school de oudste en dan heb je andere dingen aan je hoofd.
Sint belangrijk
Sint is nog steeds belangrijk; nog 1x de schoen zetten (want zo chocolade Sint is toch wel erg lekker) en natuurlijk pakjesavond, want cadeaus kun je niet genoeg krijgen. Maar dat heb ik ook.
Wat ook wel jammer is, maar ook spannend: het laatste kerstdiner wat ze op de basisschool zal meemaken. Ze is hier, met haar vriendinnengroepje, meer mee bezig dan met Sinterklaas. Want, de laatste keer. Dan wil je als hippe meid toch wel top voor de dag komen en dat betekent: HOGE HAKKEN!!! Nu liggen er op zolder in de verkleeddoos nog wel oude pumps, ooit van mij geweest. Ze zien er nog prima uit, hakken hoog genoeg, degelijk donkerblauw, stijlvol zwart. Maar volgens dochterlief: te ouderwets, de hak te laag, geen glitters. 'Zie je wel, ik heb nieuwe nodig, want: ‘het is wel voor mijn laatste kerstdiner op de basisschool'.
Hakken
Als haar vriendinnen komen spelen (of beter gezegd: chillen), hebben ze het de laatste tijd eerst over HAKKEN. Ze kruipen achter de computer, bezoeken alle schoenen- en shopsites. De ene vriendin heeft zilveren gekocht, de andere zwart met echte stiletto-akken. Dochterlief heeft zwart met glitters, de Hakken torenhoog. Zodra ze bij elkaar thuis zijn passen ze elkaars schoenen. Ze lopen allemaal te wankelen en ondersteunen (en becommentarieren) elkaar,. Ze oefenen op het zgn. modellen-loopje of het catwalk-loopje.
Je moet de school, als het zover is, natuurlijk in stijl binnen kunnen treden. Gelukkig hebben ze nog even de tijd om te oefenen (en dat is wel nodig ook).
Moraal van dit verhaal: zo zit je met je bijna-puber-dochter op de bank en kijk je naar het Sinterklaas Journaal. Een dag later zie je haar, met haar vriendinnen wankelen op hakken die net iets te hoog zijn. Is dit nu de ‘tussen servet en tafellaken’ periode? Ik weet het niet, maar ik geniet er wel van.
