De camper is voor onze vakantie zeker een 'ding'. We hebben er heel goede herinneringen aan. Alweer 13 jaar geleden reisden we 3 maanden met een camper door Amerika en Canada.
De kinderen waren nog klein en ik gaf ze de lessen die we van school hadden meegekregen. Een tijd waarin je als gezin heel close bent en volop van elkaar kunt genieten.
We beseffen ons wel dat nu met een 'vreemde' erbij, de vriend van onze oudste dochter, er fysiek door ieder kind meer ruimte ingenomen wordt. Je leeft dan wel erg dicht op elkaar.
Om de prille relatie niet te veel op de proef te stellen, hebben we besloten voor onze oudste dochter en haar vriend een eigen camper te huren. Weliswaar een kleinere camper maar zeker volwaardig.
Camper huren
Het gekke is dat je in Amerika pas een auto kunt huren als je langer dan 5 jaar je rijbewijs hebt, maar een camper van 8 meter lengte huren is geen enkel probleem. Die kun je huren zodra je je rijbewijs hebt. Nu we op het camperverhuur bedrijf staan maken de 8 meter en 12 meter lange campers toch wel veel indruk en beginnen we ons een beetje zorgen te maken over de rijervaring van de jeugd.
Onze dochter en haar vriend hebben namelijk beiden pas 2 jaar hun rijbewijs. Zelf zien ze het gelukkig als een uitdaging. Bij het inchecken lijkt het alsof we de eerste personen zijn die een camper komen huren, wat duurt dat lang en wat een vragen.
De campers
Dit doen we voortaan thuis, online. Enfin, na een paar uur kunnen we dan eindelijk vertrekken. En wat schetst mijn verbazing, onze dochter kruipt achter het stuur. Zo ongelooflijk stoer. Dat vertrouwde gevoel van haar dat ze dit aankan moet echt nog uit de tijd komen dat we zo ontzettend relaxed maanden in zo’n camper hebben gereisd. We rijden de weg op en zoals een echt campergezin betaamt gaan we naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum om de camper te vullen met etenswaar, toilet spullen, waterflessen enzovoorts.
Gelukkig kun je op de parkeerplaatsen bij de winkelcentra altijd goed parkeren. Ik stap uit om parkeerinstructies te geven en onze dochter volgt geweldig. Ze rijdt rustig en draait mee het parkeerterrein op. Om de hoek houd ik 2 grote parkeerplaatsen vrij. Ik sta te wachten, maar de grote camper komt niet. Na een kwartier ga ik op onderzoek uit, wat blijkt, papa heeft bij een andere auto de achterkant geraakt toen hij de hoek om wilde draaien, weg tail light. Ai, da’s nou jammer. Wij maken ons zorgen om de onervaren rijders, maar papa maakt even een klein inschattingsfoutje. De pret wordt even gedrukt. Gelukkig valt het mee, verzekeringspapieren worden afgehandeld en de reis kan nu echt beginnen.
Highway 1
Van tevoren hebben we al een campground gereserveerd in Malibu aan de kustweg highway '1', die we volgen van zuid naar noord richting San Francisco. De campground ligt boven op een heuvel uitkijkend over de Stille Oceaan. Werkelijk ongelooflijk mooi, het uitzicht is adembenemend. Voortdurend vliegen pelikanen over die af en toe een duik nemen, waardoor de zak onder hun snavel zich vult met water en vis.
Langs de kust staan de mooiste en duurste strandhuizen waar wij zo maar van mogen meegenieten. Er zijn grote brede stranden met een boardwalk, maar ook stukken ruig strand tussen de rotsen waar iedereen op probeert te klimmen. De zee beukt enorm maar wij Hollanders gaan erin, niks wetsuit, dat is voor de Californian watjes.
Wij zijn echt een stoer volkje.
‘ s Middags gaan we op zoek naar het 'beach cafe' waar we jaren geleden ook heerlijk hebben geluncht, 'Paradise cove'. Wil je celebs zien, hier zagen we Pamela Anderson in badpak, leuk voor de jongens, minder voor ons vrouwen, maar ja, je gunt de jongens ook wat he. De prijs? Valt enorm mee!
El Camino Real
Na 2 nachten Malibu vervolgen we onze reis op weg naar San Francisco over de highway 1, wat de oude
El Camino Real is. Hier langs ligt om de 40 km een missie post van de Spanjaarden uit de 17e eeuw. Sommige posten zijn uitgegroeid tot grote steden zoals San Francisco, andere zijn onderdeel van het prachtige natuurgebied geworden. Santa Barbara is zo’n plaatsje. De Spaanse invloed is hier onmiskenbaar. Het plaatsje is bekend van veel tv-series en is het stadje waar Michael Jackson in de omgeving zijn Neverland bezat.
Deze smalle kustweg langs de Pacific heeft zoveel mooie uitzichten, dat we regelmatig stoppen met voortdurend in ons achterhoofd dat we misschien nog walvissen of orka’s spotten, tegen beter weten in. Die zijn hier in mei. Soms rijden we door mist dan weer in stralende zon met de oogverblinde schoonheid van de Pacific aan onze linkerkant.
Bij ons in de camper kunnen de kids ook voorin zitten, zodat we dit gezellig met elkaar beleven. Gelukkig gaat het rijden met de camper iedereen goed af. Als we uitstappen horen we de oh’s en ah’s van de kids die in hun eigen campertje volop samen genieten. Bij San Simeon worden we getrakteerd op een kudde zeeolifanten, stinken dat ze doen! Ieder jaar worden hier duizenden jongen geboren. Ze zien er zo maf uit met dat kleine slurfje!
Hearst Castle
Aan de andere kant van de weg ligt de ingang naar het veel te protserige, Hearst Castle. Mr. Hearst, een kranten- en mediamagnaat uit de vorige eeuw reisde als kind veel in Europa. De verschillende bouwstijlen die hij daar zag heeft hij in zijn kasteel tot uiting laten komen, van Griekse zwembaden tot tuinen à la Versailles. Tours zijn hier echt aan te raden.
Na enkele uren komen we aan op onze gereserveerde campground Big Sur. Met zijn tientallen meters hoge bomen en ruige natuur, staand met onze camper aan de Big Sur river voelen we ons helemaal een met de natuur. Onze onrust over het camper rijden wordt haast lachwekkend als het geliefde stelletje samen glunderend uit de camper stapt genietend van al het moois dat ze tijdens de tocht hebben gezien.
Zo leuk om te zien hoe ze er samen van kunnen genieten, wij genieten met z’n allen heerlijk mee. Zelfs onze middelste dochter die rijles heeft, wil graag proberen de camper in de staanplaats te zetten. Het lukt nog ook, een automaat is makkelijk rijden. Het is hier behoorlijk koud ’s avonds.
Hoe noordelijker je komt des te kouder het wordt door de koude golfstroom die bij San Francisco de kust raakt. Je kunt dan ook niet meer de zee in. Voor de vuurkorf bij je camper gaan de jongens hout zoeken. In de tussentijd maken wij meiden het eten klaar in de camper.
De vriend is het ruige natuurleven nog niet zo gewend en gaat op de Havaiana slippers mee hout zoeken.
Als kinderen zo blij komen ze terug met het gesprokkelde hout, maar de slipper… kapot. We kleden ons warm en als de vuurkorf brandt en de magie van de nacht met zijn overweldigende natuur en heldere hemel vol sterren, worden ook bij ons volgens Amerikaanse traditie marshmallows geroosterd boven het vuur aan eigen gesneden houten puntstokken. Ouderwets gezellig.
Later op de avond krijgen we nog nachtelijk bezoek van een stinkdier dat op zijn dooie akkertje tussen ons doorloopt. Iedereen zit verstijfd uit angst dat hij gaat sproeien. Dit blijft ons gelukkig bespaard, wel even tussen neus en lippen door, de mannen stonden als eerste boven op de tafel.
Montery Bay
De volgende dag rijden we naar Montery Bay, waar we de 17 miles Scenic drive afrijden langs de Pacific die hier een prachtig blauwe kleur heeft, waar zeehondjes liggen en waar de Loneley Cypress al jaren alleen staat te zijn. Gelukkig hebben we geen last van mist. De route eindigt op een van ’s werelds mooiste Golfcourses Pebble Beach.
Terug rijden we door Carmel, ooit was hier Clint Eastwood burgemeester. In je verbeelding kun je hem zo zien lopen met zijn cowboy laarzen en hoed op. Hier is al tientallen jaren niets veranderd of lijkt het dat alles duurder geworden is?
We naderen steeds meer San Fancisco. Onderweg willen we graag naar de Premium outlet van Gilroy,
maar vaders wil nog stoppen bij het uitkijkpunt voor zeehonden in het prachtige natuurgebied, Point Lobos.
Vader en zoon hebben de route uitgelopen, wij zijn in de camper, aan de rand van de weg, lekker pancakes gaan bakken. Wat een luxe zo’n huisje bij je.
Gilroy
Voor de Premium outlet in Gilroy, dat ligt in het land van de knoflook, trekken we een middag uit voor 145 winkels. In de buurt boeken we een camperplaats. Voordat we nacht maken, gaan we nog heerlijk eten bij de Amerikaanse Applebees. Het is een ouderwets aandoend restaurant, ingericht als pup met overal grote flatscreens aan de muren. Continue zien we honkbal games, soccer (voetbal) games en andere sporten op de tv’s. Het is gek maar ook wij worden er ongewild door aangetrokken. Best leuk om zo midden tussen alle Amerikanen te zitten, met lekkere hamburgers, aardige bediening en voor ’t eerst in 2 weken sport op tv.
Oh ja, go for shopping at Gilroys!
Foto links: de kou, wind, mist en natuur. Midden: Prachtig uitzicht vanuit de camper over de Pacific in Malibu. Rechts: Boardwalk langs highway 1
