Een luxe probleem: door de bomen het bos (of het huisje) niet meer zien. 

Vakantie zoeken en boeken. Velen van jullie zullen het wel herkennen, de rompslomp van het zoeken en boeken van de zomervakantie.

De wensen van alle familieleden komen op een bordje terecht. Lees: mijn bordje: ‘want jij hebt er alle tijd voor’.

Dat klopt, wel tijd maar bij mij is tijd niet de doorslaggevende factor. Voor mij is de hoeveelheid energie die ik heb de belangrijkste factor en die heb ik helaas niet in overvloed. Eerder in ondervloed kan ik beter zeggen.

Verlanglijstje

Maar goed, omdat ik wel de tijd heb en ik zelf ook nog wensen heb betreffende de vakantie, neem ik deze taak toch maar op me. November vorig jaar begon ik... en maar zoeken, googlen, huisjes-sites bezoeken, etc. etc.
Ik werd er helemaal kleurenblind van.

Onze eisen waren dan ook niet onaanzienlijk:

• appartement of huisje
• wifi
• min. 2 slaapkamers
• begane grond
• zwembad
• max. bedrag
• max. 1200 km rijden
• hond mee
• TV
• mooi weer

Het is gelukt

Na heeeeeeel lang zoeken, is het me toch gelukt, net zoals vorig jaar naar Italië: het Idromeer. Het kleine broertjes (of zusje) van het Gardameer. Veel minder toeristisch, tussen de bergen, kleine dorpjes.
Helemaal prima; we hebben een fijne vakantie gehad. Ik was er na al dat zoeken ook helemaal aan toe.
Maar over de vakantie later meer.

Een zoekmachine die met één knop door de bomen wel hét huisje kon vinden

Eigenlijk zou er een soort van overkoepelende ‘vakantiezoekmachine moeten zijn'. Gewoon ééntje met één simpele trechter: gooi alle wensen (sorry, eisen) in deze trechter en hopla er komen dan maximaal 5 opties naar boven. Kiezen, boeken en klaar.

Ongetwijfeld bestaat zoiets al, maar kan ik deze verlossende en energiebesparende site niet vinden. Omdat ik gewoon een enorme digibeet ben en vaak door de bomen het bos c.q. huisje niet meer kan zien. Hierdoor moest ik dus de menselijke zoekmachine spelen.

Ik doe het niet meer

Volgend jaar doe ik het niet meer, dan moeten de andere familieleden het maar doen, of ik geef de opdracht aan een reisbureau. Kortom, volgend jaar laat ik me verrassen (of is dat teveel loslaten… ben eerlijk gezegd bang van wel, mezelf kennende, loslaten vind ik zó moeilijk).

Luxe probleem

Laat ik deze blog eindigen door te laten weten dat ik heel goed besef dat het een luxe probleem betreft.
Wij kunnen ook dit jaar weer met vakantie, maar liefst twee weken. Dit is niet iedereen gegund, er zijn heel veel gezinnen die zich dit niet kunnen permitteren.

Ik ben me daarvan bewust en ben daarom ook heel dankbaar dat wij dit wel kunnen.

Ps: mocht deze site nog niet bestaan, dan claim ik bij deze de rechten.