Een ‘Nederlandse’ in Adana, Zuid Turkije. We ont-moeten Öslem voor de ingang van een druk winkelcentrum. Ook al hebben we haar nog nooit eerder ontmoet, zij herkent ons onmiddellijk.
Vier vrouwen waaronder drie lange, vallen nu eenmaal op, zelfs in een drukke winkelstraat in Turkije.
We worden heel hartelijk ontvangen, haar man wacht op ons in de auto.
Ze blijkt in een prachtig huis te wonen, in een 'gated community', dat omheind is door een groot hek,
tegenover een parkje met hoge palmbomen. Na 27 jaar verblijf in Turkije spreekt ze nog steeds vloeiend Nederlands. Via de schotel kijkt ze naar de Nederlandse televisie en ze houdt van het lezen van Nederlandse boeken. Al haar familieleden wonen in Nederland en ze is maar drie keer teruggeweest in Nederland.
Gezinssamenstelling
Ze heeft twee volwassen zoons, die gestudeerd hebben en nu een goede baan hebben. Eén is net getrouwd en de ander gaat binnenkort trouwen. Ze blijkt al oma te zijn van een schattig eenjarig meisje met grote blauwe ogen. Ook haar schoondochter is aanwezig, een hele leuke vlotte jonge vrouw van ongeveer 25 jaar.
Deze schoondochter is psychologe en werkt op een basisschool. Onze gastvrouw past vier dagen in de week op haar kleinkind, ze is dus een hele jonge ‘oppasoma’. Dat is wel een groot verschil met haar eigen schoonmoeder, die heel dominant was en voor wie ze heel hard moest werken.
Wat mist ze
Ze heeft via de open universiteit zichzelf geschoold tot sociologe. In onze ogen heeft ze het goed voor elkaar, maar als we over Nederland beginnen, blijkt ze ons land nog steeds te missen. Wat mist ze dan? De Nederlandse wind, fietsen en tot onze grote verrassing ook… haring!
Schoenpoetser in Adana leert zijn huiswerk op een ipad!
Wordt vervolgd!
