De magische leeftijd 40... je kijkt er met spanning naar uit.
Voor de een betekent het dat het leven te snel voorbijgaat, voor de ander betekent het nieuwe kansen en het in de praktijk brengen van alles wat je tot nu toe geleerd hebt.
Is het leven voorbij?
Wat wordt er altijd veel gezegd en gesproken over de leeftijd 40. Vrouwen kijken hier met argusogen naar uit, net alsof je leven voorbij is. Voor mij begon het leven pas. Ik heb een hele andere ervaring en ben blij dat ik deze leeftijd heb mogen bereiken en deze nu al ver achter me heb gelaten.
Ik ben rond mijn 40e levensjaar gaan nadenken en stilstaan bij mijn leven op dat moment. Ik zag een leven van alleen zorgen voor anderen, maar waar was mijn eigen ik gebleven.
Wat ik zag beviel mij niet en ik ben dan ook een paar jaar later gescheiden. Het leek net of de schellen van mijn ogen vielen en ik het leven van een heel andere kant bekeek.
Nu jaren later besef ik dat het een begin was van een groeiproces waarin ik mijzelf beter heb leren kennen en een rijker innerlijk leven heb gekregen.
Ik denk dat dit allemaal te maken heeft met het bereiken van de magische grens 40. Ik zie en merk dat nog steeds in mijn omgeving. Vrouwen die rond deze leeftijd niet blij zijn met hun leven, wat anders willen of onrustig worden en op zoek gaan naar zichzelf. Ik denk dat dit er inderdaad bij hoort.
Zijn we gelukkig?
We hebben al een half leven achter ons en staan dan stil bij wat bereikt is of wat wij nog willen bereiken. Zijn we echt gelukkig met het leven dat wij op dat moment leven en leiden met partner en/of kinderen?
Ik was dat in ieder geval niet en ben de weg ingeslagen om mijn eigen ik/behoeften te vinden. Dit heb ik gedaan door veel te lezen en te genieten van de momenten van stilte om mij heen als de kinderen naar hun vader waren.
Het was soms niet even makkelijk, maar ik kan nu eerlijk zeggen dat ik mezelf heb leren kennen en weet wat ik wel of niet (meer) wil.
Turning point
Ik doe de dingen die ik leuk vind met die mensen om mij heen die mij accepteren zoals ik ben. Ik kan dan ook zeggen dat dit turning point (40 jaar), zoals het wel eens genoemd wordt, voor mij een ware bevrijding is geweest. Ik sta met zelfvertrouwen in het leven en geniet van de kleine dagelijkse momenten .
Hoe heb jij deze fase van je leven ervaren?